youandme!

26

Taehyung derin bir nefes verdi. Anahtarını deliğe sokup eve girdi.

"Bebeğim? Sen mi geldin?" Gözlerini devirdi. "Benden başka kim gelebilir annecim?"

"Doğru." Dedi kadın gülümserken. İçeri girdi. Bunu hiç yapmak istemiyordu. Hiç istemiyordu. O kadar istemiyordu ki, şimdi evden koşarak kaçacaktı.

"Anne." Annesi ona baktı. "Efendim bebeğim?"

"Babamın yanına gider misin? Size bir şey söyleyeceğim." Annesi kaşlarını çattı. "Bize?"

"Evet."

"Kafana bir şey mi düştü oğluşum?"

"Anne."

"Kötü bir şey mi oldu."

"Sadece git anne." Kadın omzunu silkip salona yürümeye başladı.

Taehyung derin bir nefes verdi. Direk konuya girse uzatmadan bitirirdi.

Salona geldi. Ellerini arkasında birleştirip biraz aile bireylerine baktı.

Takım elbiseli asla kilo almayan ak saçlı babasına baktı bir kaç dakika. Arkasına yaslanmış keyifle ona bakıyordu.

"Niye sırıttığını sorabilir miyim?" Dedi genç adam sinirle. 

"Hiç." Bu adam sinirlerini bozuyordu.

"Bunu niye yapıyorum ki." Sinirle yürümeye başladığında annesi onu durdurdu. "Hayır hayır! Jung! Düzgün davran çocuğa! İlk defa bize bir şey söyleyecek!"

"Ne yaptım?" Dedi adam.

"Benim kız arkadaşım var." Bir anda ikisi de durdu.

Yüzlerinde ki keyif bir anda donuk şaşkın bir ifadeye dönüştü.

"Söyleyeceğin şeyin bu olduğunu düşünmemiştim." Dedi babası annesine dönerken.

Büyük bir sessizlik oldu.

"Bir şey soracağım." Dedi kadın endişeyle. "Bu kişi Jennie'den farklı biri mi?"

Taehyung kaşlarını çattı. "Ha?"

"Kız arkadaşın Jennie mi demeye çalışıyor."

"Ha, evet." Annesi bir anda ayağa fırladı sevinçle. "İŞTE BU BE!"

"Hayretler içerisindeyim." Dedi adam gülümserken. Nazikliğin vücut bulmuş annesinin korkunç davranışlarına baktı bir kaç dakika. "Seninle gurur duyuyorum Taehyung. Canım oğlum!"

"Sakin olun, tamam." Ellerini cebine koydu. "Bu gün mü oldu bu?" Dedi kadın çocuğu koltuğa oturturken. Babası dikleşmiş pür dikkat çocuğuna bakıyordu.

"Siz iyi misiniz?"

"Oğlumuz birine değer veriyor ve bu bizi heyecanlandırıyor. Oğul sen olunca, iki kat heyecanlanıyoruz." Babasına sözüne derin bir nefes verdi. "Cidden mi?"

"Baba olunca anlayacaksın Taehyung."

"Ben zaten babayım. Kızım var." Yüzünü sıvazladı adam. "Jennie'ye sabır diliyorum. Seni bizden daha çok görüyor."

"O olmasaydı hiç görmezdiniz." Dediğinde adam kaşlarını kaldırdı. Bir şey söylemedi.

"Beyler! Kavga etmeyi bırakır mısın!" Taehyung arkasına yaslandı.

"Ne zaman çıkmaya başladınız? Nasıl teklif ettin? Ailesi biliyor mu? Tanışalım mı?"

Taehyung kafasını salladı. "1 ay önce, parkta, bilmiyor çünkü benden hoşlanmıyorlar, hayır tanışmayın."

"1 ay önce mi? Senden hoşlanmıyorlar mı?" Babasının şokunun üstüne annesi korkuyla araya girdi. "Parkta mi teklif ettin?"

"En önemli nokta orasıydı, aynen."

"Anne."

"Bir aydın çıkıyorsunuz, öyle mi?" Kafasını salladı. "Aynen."

"Vay canına."

"NİYE BU KADAR ŞAŞIRIYORSUNUZ Kİ!"

"Parkta mi ettin!"

"Evet anne evet! Gayet romantik oldu! Bitti mi!" Kadın kafasını salladı korkuyla.

"Tamam, bitti."

"Sağolun!" Ayağa kalktı. Derin bir nefes verip odasına ilerledi. "Şunu bana yaptırdığına inanmıyorum Jen."

"Jennie ile çıkıyor." Dedi kadın kocasına gülümserken. "Absürt birini hayatına sokacak diye ödüm kopuyordu."

"Baksana, kız sayesinde bizimle konuşuyor."

"Ona bir hediye alalım, ailesiyle de tanışalım. Taehyung'dan hoşlanmıyorlarmış." Kadın kafasını salladı. "Tamam ben bakacağım."

Kadın ayağa kalktı. Üstünü düzeltti. "Oğluşum benim ya."

"Oğluşunmuş. Oğluşun kazık kadar oldu ama iki ucu zor birleştiriyor."

"Sus be. Ne kadar mutlu olduğunu görmüyor musun? Renkli giyinmeye başladı." Gülümsedi. "Düzeliyor, Jung."

"O benim de dikkatimi çekti."

"Sizi duyabiliyorum." Kapının önünden içecekle geçen Taehyung'a baktılar. Babası korkuyla irkildi.

"Ninja yetiştirdik 18 yıl! Her yerde yer şeyi duyuyor!"

"Gençken sen de tuhaftın Jung, sana çekmiş."