Sinirle koltuğa oturmuş, geldiğimiz büyük evde çalan müzikte dip dibe dans eden okul arkadaşlarıma baktım. İçki beni uyuşuk yapıyordu, loş ışık bunu iki katına çıkartıyordu."Ne düşünüyorsun?" Diye sordu Seokjin. Yutkundum. "Ne düşündüğümü biliyorsun."
Elimdeki bardağı kafama diktim. Sarhoş oldukça daha da sinirlenmeye başlamıştım.
Sarılan çiftleri gördükçe bardağı da sıktım.
Bu acı veriyordu.
"Jen, bu partiyi senin için veriyorum. Kalk biraz eğlen!" Kafamı salladım. Şu an Taehyung'a sarılmak istiyordum. Hatta, onunla uyumak istiyordum. Sarhoşluğumun verdiği düşünceler beni hem kızartıyor, hem de kızdırıyordu.
"Jen diyorum!"
Bir kaç kişinin bana bakarak konuştuğunu fark ettiğinde doğruldu. Kafamı gülüşmelerin geldiği yere çevirdim.
"Siktir." Dedi Lisa.
"Hoseok! Kardeşim!" Jimin çocuğun yanına geldi karşılamak için. "Hey, siz?" Chaeyoung da geldi evin sahibi olarak.
Arkalarında duran Taehyung'u fark etmemle neden bana baktıklarını anladım.
Kalbim hızlanmaya başladı.
Siyah giyinmemişti. Kapüşonlu hiç değildi. Kırmızı saten gömleğinin altına siyah bir pantolon giymişti.
Tanrım...
Saten gömleği beni delirtiyordu.
Sinirle bardağı kafama diktim. Aklım yerinde değildi ve bu, o saten gömleğin onda duruşunu daha da farklı kılıyordu.
Neden saten giyerdi ki, bilerek mi yapıyordu?
Gömleğin olmadığını hayal etmeye başladığımda iyi olmadığımı anlayıp gözlerimi kapattım. "Jennie, Taehyun-"
"Görüyorum." Dedim sinirle. "O çok farklı görünüyor." Dedi Jungkook kaşlarını çatarken.
"Hepsi saten gömlek yüzünden."
"Bir şey mi dedin?" Kafamı salladım. "Tuvalete gitmem gerek." Ayağa kalkmaya çalıştım. Olmadı. "Jen, iyi misin?"
Sinirden fazla içmiştim.
Taehyung'la olan hayallerimin fazla erotikleşmesinden anlamalıydım ki, düzgün düşünemiyordum.
Sorun bende değildi, bütün sorun ilk bir kaç düğmesi açık o saten gömlekteydi.
"Belki de oturmalısın, daha içme sakın. Kendini tamamen kaybedeceksin." Kafamı salladım. İlk defa haklılardı.
Beyaz, uzun kollu büstiyerimin göğüs kısmını düzeltip altına giydiğim dar pantolonuma teşekkür ederek yayıldım koltukta. Diğer aptallara baktığımda hepsi etek yüzünden koltuğun ucunda oturuyordu.
Gözüm Taehyung'a kaydığında Yoongi ve Hoseok'la yanımıza geldiklerini gördüm.
Kim bilir üstündekiler kaç paraydı?
"Basketçileri partilerde görmek zor olur." Dedi Seokjin ayağa kalkarken. Onlarla selamlaştı.
Taehyung'a dokunmadığı için gülümsedi. "Naber?"Gözlerini bana çevirdi.
"Şu an iyiyim."
Seokjin gülümsediğinde ben heyecanla elime bir bardak daha aldım.
"Jennie, sakın." Elimdeki bardağı aldı Jisoo. "Yanlış şeyler yapacaksın."
Önümüzde bize doğru olan koltuğa oturdular. Taehyung tam karşıma oturduğunda, kafamdaki sorulara odaklanıp ona bakmamaya çalıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
youandme!
FanfictionAdı 'Hayalet Çocuk.'a çıkacak kadar sessiz olan Taehyung'un telefonuna gelen mesaj, okulun en popüler kızı tarafından atılmıştı. started on march 29 | 2020 final on april 19 | 2020