youandme!

46

Gözlerimi tek başına bilet almaya giden Taehyung'a çevirdim. Beni hala fark etmemişti.

Gizlice bavulumla yürümeye başladım.

Ajan misali etrafta sergilediğim spastik hareketlerime son verip düzgünce attım adımlarımı. Durmadan telefonuna bakıyordu.

Bir anda durduğunda, hızlı kolonun arkasına saklanıp yandan ona baktım. Öyle bir anda gitmek istiyordum ki, o kadar üzüntüden sonra biraz şoka uğramalıydı.

Fazla film izlemekten oluyordu.

Çaresizce etrafına bakındı. Onun için biri gelmiş mi diye bakıyordu.

Acı bir gülümseme kondurdum yüzüme.

Ona doğru koşup, ben varım! demek istiyordum.

Arkasını dönüp bilet alacağı yere yürümeye başladığında arkasından yürümeye başladım.

"Beyfendi, beyninizi düşürdünüz." Son derece ciddi bir şekilde söylediğim şeyle arkasını döndü.

Yutkundum gülümserken.

Gerçekten ben olduğumu kavramaya çalışıyor gibiydi?

Güldüm.

"Jen?" Dedi gülerken. "Sen, yolculamaya mi geldin?"

Gülümsedim. "Seninle geleceğim, aptal." Yüzündeki gülümseme bir anda heyecana dönüşürken bavuluma baktı. "Ne?"

"Koydum masaya elimi, yeter dedim. Babam da korktu, hemen evet dedi." Gülmeye başladı.

Hızla bana sarıldığında çığlık attım. Öyle bir sarılmıştı ki, ayaklarımı yerden kesilmişti.

Ben, hiç tanımadığım bir çocuğa yazmış, onun beni tanımasını istemiştim.

Birbirimize birlikte aşık oluyorduk, ne eşlik ne fazla. Çünkü her şey birlikte güzeldi, acı çeksek bile.

Kalp atışlarımın en huzurlusunu hissettim o gün. Bana çok sıkı sarılmıştı, sanki beni hiç bırakmayacak gibi.

"Nerdeyse ağlayacaktım! Yemin ederim!" Taehyung'un kahkahalar içindeki sesi doldurdu kulaklarımı. Gülmeye başladım.

"Kapıdan kovsan camdan girerim demiştim sana." Gülümsedi. "Ben seni asla kovmam."

Dudaklarımı büzdüm. "Babamın bir mesajı var." Dedim. Yutkundu.

"Sana aynen şunu söylememi istedi." Derin bir nefes verdim. "Hayallerinin peşinden gitmek çok önemli, bu yüzden kızımı peşinden gönderiyorum. Her şey için teşekkürler."

Gülümsedi.

"Jennie."

Ellerini yanaklarıma yerleştirip yüzüme baktı. Efendim, anlamında mırıldandım gülümserken.

"Hep birlikte olacağız. Sen ve ben."

Gülümsedim.

Dudaklarını dudaklarıma bastırdığında, gözlerimi kapadım. Ellerimi boynuna çıkardım usulca.

Bazen aşk, yeni kapılar açmak için sana yardım eder. Kilitli olan kapıları açmak için olan anahtarı bulmak, hiç de eğlenceli bir iş değildir.

Babam hep şöyle derdi, iki insan birbirini seviyorsa bunda mutlu son yoktur.

Olsun.

Sevmek mutlu ediyordu, sona ihtiyacımız mı vardı?

Sen ve ben, Taehyung.

Biz çok mutlu olduk.

final-