The Oliver Angels

5

Istanbul, juli 2020

Ze spingen alle drie in de auto, Rebecca blijft in de auto voor als ze moeten vluchten. 'Plan van aanpak, er is vast een besturingskamer, Nora, jij moet daar zien te komen, en je moet dan ook zorgen dat alle apparatuur naar onze wil word gebruikt, zodat wij een voor sprong hebben.' zegt Christel, 'Oke, dat gaat hem worden.' zegt ze, 'Sabrina jij brengt Nora, en maakt eerst zeker dat het veilig is. Ik ga alvast op onderzoek uit, ik zie je daar!' zegt Christel. En dan verdwijnt Christel. Sabrina ziet een pad, die waarschijnlijk naar de besturingskamer leidt. 'Kom Nora, volg mij. En probeer niet te vallen.' zegt Sabrina, Sabrina loopt over een dunnen leiding naar boven, Nora zucht diep en besluit maar snel achter Sabrina aan te gaan. voordat ze elkaar kwijt zijn. Sabrina ziet een trap, en daar onderaan beveiliging. 'Shit.' zegt ze zacht, 'Oke Nora, we moeten nu heel stil zijn willen we veilig bij die besturingskamer komen.' zegt ze. Nora knikt. Zo stil, en snel mogelijk rennen ze naar de deur, Sabrina opent het en houdt haar pistool gereed. Ze ziet dat er een man is, ze seint Nora stil te zijn. Sabrina loopt naar hem toe en legt een wit plaksel in zijn nek. Zonder veel geluid valt de man in slaap.

'Wat is dat?' vraagt Nora, 'Het is een plaksel dat aan een kant een soort verdovende middel geeft.' Antwoord Sabrina, 'hier, maar pas op en verdoof jezelf asjeblieft niet.' zegt Sabrina, Nora knikt, en grinnikt zachtjes. 'is goed.' ze pak het doosje aan van Sabrina. 'Doe deze deur achter je op slot, en maak het voor niemand open. Oke?' zegt Sabrina, Nora knikt. 'voor niemand.' zegt ze. Ze sluit de deur achter Sabrina, en gaat achter het bureau zitten. 'oké, hoe werkt dit ding.' ze klikt op een knopje, en er verschijnen bewakingsbeelden. Ze kijkt naar hoe Christel en Sabrina in een hoekje mee kijken naar de rest. Dan ziet ze opeens Meneer Wilson staan, haar manager. Ze zucht. 'Meneer Wilson is er.' zegt Nora. 'Hij gaat waarschijnlijk Project Home verkopen aan Zach Herron.' Zegt Christel zo zacht mogelijk.

Sabrina en Christel splitten op. Na een tijdje willen de mannen het geld regelen, 'We moeten het tegen houden.' zegt Christel. 'Ja vind ik ook.' zegt Sabrina, dan horen ze een knal door het oortje, 'Nora, ben je in orde?' vraagt Sabrina snel. 'uh, er staat iemand voor de deur, en aan het lawaai te horen zijn jullie het vast niet.' zegt Nora, 'Niet openen, en anders gebruik je het plaksel.' zegt Sabrina, Christel zucht, 'Sabrina heb je haar het plaksel gegeven, asjeblieft Nora verdoof je zelf niet.' zegt Christel. Nora grinnikt, 'Jullie hebben veel vertrouwen in mij zeg.' zegt ze. Dan gaat het slot kapot. 'Meiden, de deur gaat over paar seconde open.' zegt Nora, 'Ik kom eraan.' zegt Sabrina, maar dan staat er een man voor haar. 'Oke, of toch niet.' zegt Sabrina. Sabrina begint een gevecht, maar de man voor haar is iets sterker dan verwacht. Ze ligt op de grond, en de man boven haar. 'Dit is niet zo netjes, behandel je altijd een dame zo.' zucht Sabrina. de man zucht nu ook. 'Nou ik weet niet waarom jij zo zucht, meneer. Maar ik lig hieronder, en u bent echt wel duizend kilo.' zegt Sabrina, nu kijkt de man beledigd. 'Good job Sabrina, maak hem maar bozer.' zegt Christel, die mee luistert via het oortje.

Christel wilt in beweging komen, om naar Nora te gaan. Maar dan ziet ze hem staan, ze kijkt diep in zijn blauwe ogen, hij haalt een hand door zijn blonde haren. Christel zucht diep.

(POV Christel:) (POV: Poin of view)

Ik kijk hem diep aan, en zucht. Ik denk terug aan die nachten met Harvey, in een hotel. Ze waren geweldig. Een paar dagen samen met zijn tweeën met room service. We zijn na die paar dagen op een paar dates geweest, maar toen verdween hij. Ik heb geprobeerd te zoeken naar hem, maar dat was niet gemakkelijk, omdat ik niet wist waar hij precies vandaan kwam. Ik weet alleen dat hij uit Engeland komt. En aangezien ik zelf ook niet op een plek woon is het een pittige zoektocht. Ik denk terug aan de leuke dingen die we hebben mee gemaakt, en aan de pijn ik had toen hij verdween, en ik in al die momenten zijn nummer ben vergeten te vragen, en hij de mijne ook. Maar misschien was het zijn intentie niet om iets serieus te krijgen, maar toch hoopte ik het. Hij bracht iets in mijn wereld , iets positiefs na Corbyn.