THE MARTYR WIFE

CHAPTER 2

A/N: kahit na walang magbasa nitong story na ginawa ko, ay proud parin ako sa sarili ko dahil nagawa ko pangring mag-update ng chapter2.🤗
Kung may magbasa man nito ay super duper thank you sayo.😍
-----------------------------------------------------------

Samantha POV

Pagkatapos kong magluto ng Chicken curry dahil yun ang favourite ni Bryle.

Umupo muna ako sa sofa para hinatyin siya, habang nakaupo d ko namalayan na nakatulug na pala ako.

Naalimpungatan nalang ako nang may marinig akong sasakyan jan sa garahe.

"Baka siya na yun" bulong ko sa sarili ko. Kaya agad akong tumayu at binuksan ang pinto.

Nakita ko nalang siya na bumaba siya sa sasakyan niya at pagewang-gewang itong maglakad. Kaya agad akong lumapit sa kanya para alalayan ito.

Pero bigla akong nagulat ng bigla niya akong  itinulak kaya napaupo ako, at muli nanaman na nagsilaban ang mga luha ko sa ginawa niya.

Pero agad akong tumayo muli para alalayan siya ng bigla siyang nagsalita "Dahil sayo! Nawala ang babaeng pinakamamahal ko. Dahil sayo! Nagawa niya akong iwan. Dahil sayo! Nag kandaletche-letche ang buhay ko. Why life is so fvcking damn hard, huh? Patanung niyang sabi saakin na parang naiiyak siya. Pero agad nanaman siyang nagsalita

"Nawala lahat ng mga pangarap ko kasama si Allyssa ng dahil sayo" bakit ba parati nalang ako sabi ko sa isipan ko. Ano bang nakita niya kay Allayssa ng wala sakin?

"Why your selfish woman? Tell me! This is how you do to your best friend?" tama kayo, best friend ko noon si Allyssa, pero d na ngayon.

"To make her life miserable, to make our lives miserable? But this is fvcking what im gonna tell you, I will never fvcking love you bitch!"

Pagkasabi niya ang nga katagang iyon ay agad akong napatingin sa kanya at sa mata niya. At ang mga nakikita ko sa mga mata niya ay galit, lungkot, at parang ngungulila kay Ally. (pronounced as Alay.) at may nakita akong luha sa gilid ng mata niya. Ewan ko sa tagal tagal namin nagsama ngayin ko lang nakita siyang umiyak dagil kay Ally.

At bigla siyang umalis sa harapan ko ko na parang walang nangyari. Pumasok nalang siya na loob ng bahay.

Ewan ko, nakaramdam nalang ako ng panghihina sa tuhod ko at napaupo nalang ako, tinakap ko ang mga paa ko at isinubsob ang muka ko sa mga kamay ko.

Naghihina talaga ako lalo na nung nakita ko ang luha niya, Siguro nga tama siya ng dahil sakin naghiwalay silang dalawa ni Ally. Masisisi niyo ba ko? Nagmahal lang naman ako, ah? Nagmagal ng sobra-sobra ni wala na ngang natira sa sarili ko ng dahil sa lintik na pagmamahal na ito. Patuloy parin akong umiiyak.

Flashback:

"Sam may sasabihin ako sayo." sabi ni Ally. "Ano yun?" patanong kung sabi sa kany. "Sam, wag kang mabibigla, ah?" sabi niya saakin kaya agad naman kumunot ang noo ko dahil sa inaasal niya ngayon. Parang angsayasaya niya na parang wala ng bukas.

"bakit? Ano ba sasabihin mi saakin Ally at ang sayasaya mo ngayon na parang wala ng bukas?" medyo natatawa kung sabi pero sa totoo lang kinakabahan ako sa sasabihin niya.

"Sigirado ka Sam ah na wagkang magugulat? Magugulatin kapa naman." natawatawa niya rin sabi na may halong pag-alala.

"hindi nga. Bakit ano ba yung sasabihin mo?" malunanay kong sabi sa kanya.

"OK! Ito natalaga."sabay nag inhale exsale siya.

" kami na ni Zach." Masaya niyang sabi at kinikilig pa.