Echoes of the Raindrops

CHAPTER 4: Hope and Chances

"1.2.3. Great shot, Alex! Another one, put the product that you're holding at the center then lean forward and look straight at the camera." Ginawa naman ng dalaga kung ano ang mga instructions ng photographer.

"That's it! Great! You got it, Alex! You're doing awesome, just continue giving me fierce look in your eyes."

Tuloy-tuloy lang siya sa pagpo-pose ng kung anu-anong angle na gusto ipagawa ng photographer at shoot director kasi hindi ka naman pwede magreklamo dahil trabaho lang naman ito, walang personalan at baka makasira pa siya ng concentration ng mga tao sa shoot.

Nandito siya sa isang Lacoste Fragrance Ad photo shoot na nature ang theme kaya nasa outdoor venue sila kaya ramdam niya ang sobrang init na nanggagaling sa mga naglalakihang ilaw, sa singaw ng panahon at lugar, at sa dami ng mga staff ng shoot. Kanina pa siya napapagod sa shoot at nangangapal na ang alingasaw na nararamdaman ng katawan niya.

Ilang buwan na din ang nakalipas nung tinanong ako ni Jordan kung pwede ba daw siyang maging female model ng team nito. Ilang araw siyang kinulit ni Jordan noon hanggang sa isang araw na magkikita sila dahil sa business matters ay nagulat na lang siya na isang photo shoot ang meeting place nila at hinatak na ako ng mga tao sa dressing area at mabilisang inayusan at binihisan sabay salang sa akin sa set.

Sa sobrang gulat ko noon ay wala akong nagawa kundi i-compose ang sarili at gawin na lang ang shoot ayon sa instructions ng mga tao sa set. Na-realize niyang nahulog siya sa patibong ni Jordan at alam niyang hindi na siya makakaurong sa mga susunod ulit. Ganoon kasi sa modeling, kapag naging maganda ang resulta ng isang shoot ay doon na magsusunud-sunod ang mga iba pang projects.

Not to brag, I was once a successful model during the time na full-time models kami ni Jordan pero I stopped doing modeling stints while I'm at the peak of my career noon while Jordan continued it. Nagalit kasi sa akin si Papa noon dahil hindi nila alam na nagmo-model ako instead na magfocus sa studies, kung hindi pa daw nila nakita yung front page cover na siya ang naka-feature ng isang magazine ay hindi pa daw nila malalaman. Kaya ayun, naghigpit sina Papa sa akin at gwardiyado sa lahat ng activities ko dati.

And right now, naging big issue na naman itong modeling kanila Papa nang nalaman nilang nagresign ako sa hospital dahil tumawag sa bahay yung department head ko na saktong nakausap ni Papa at doon nito nalaman ang resignation ko, ayaw kasi talaga akong pakawalan ng ospital at kung anu-ano na yung ino-offer nila sa akin para lang hindi umalis. Kaya nung nalaman iyon ni Papa ay agarang nagpatawag ng family meeting ito at doon nga ako nagisa at nagkaroon ng maiinit na sagutan sa pagitan ko at sa kanila. Humantong pa nga sa pagwalk out ko sa bahay iyon na hanggang ngayon ay hindi pa din ako pinapansin nina Papa. 

Sabi nila ay wala namang problema sa kanila ang mga business na hawak ko at ni Jordan pero bakit pa daw ako magpapakababa by doing modeling stints again at inayawan ko pa daw ang matinong trabaho sa ospital.  Tanda pa niya yung ibang pinagsasabi ni Papa sa kanya noon.

 "You're not on your right mind, Alexandria! Hindi kita pinalaking ganyan! Use your head, iha and let this one get pass to your senses. Walang magandang maidudulot ang modeling na iyan sa iyo. You're degrading yourself too much! Hindi mo naman kailangan ng pera." Malamig at maigting sabi ni Papa sa kanya habang si Mama naman ay tumatango-tango sa tabi nito habang nakatingin sa kanya ng may pagtututol sa mga mata.

 Si Kuya Dan naman ay tahimik lang na nakaupo sa katapat niyang upuan sa loob ng library at amuse na nanonood lang sa kanila ni Papa na para bang isang nakakatawang palabas ang nakikita nito na kulang na lang ay tumawa ng malakas.

 Napailing na lang siya sabay buntong-hininga. Napapagod na siya sa pakikinig ng mga litanya ni Papa. Lagi naman kasing ganito na ako ang napapansin nila samantalang si Kuya Dan kahit gumawa ng kalokohan ay pinapalagpas nila. Ako na lang lagi ang black sheep sa pamilya. Ang unfair lang talaga! Hayyy...