Yalnız kalınca insan,

4 2 0
                                    



Yalnız kalınca insan,

kayıp mektup gibidir, Adresimi yanlış nedir.

Ne zevk alır ne haz verir.

Bir sigara yakar süzülen dumanını izler,

Bir sokak lambasının altında durur

Adına bir şiir yazar içine SENİ doldurur okuyamazsın..

Seni senden bile fazla sever sen bile anlayamazsın.

Dokunduğu küldür Sunduğu tozdur silinir.

Gurbet gibi yabancı gibi sürülür,

Dayandığı her kapıdan.

Her daim sevilmek özlemi duyar,

Bozulacak bir entari gibidir hersey ona,

Korkar hep bozulur diye dünyası,

Arzunun ötesinde erişilmez yerlerde olur her zaman.

Bir büyük sır söyleyeceğim; buna inan,

Sarf ettiği Her söz dilenen bir yoksulluktur.

Şu sıradan sözlerimi hor görmeyin,

Sade bir sudur ateşte o sevimsiz görüntülerde...

Korkar davranışlardan söylenmedik sözcüklerden,

Kirlenmesin diye hayaller kurmaz,

Gizli özne yapmıyorum hiç olduğunca anlatıyorum...

Çok sigara yakar kendince hangisini ne için içtiğini unutur.

Kırmızı bir şarap şişesinin gölgesinde yaşlanır,

Neden yaşlandığını da unutur...

Neden Yaşadığını da ....

Yalnız kalınca insan,

Bir pararaflık yaşamına virgülleri,

bolca düşüneceği son noktaları doldurur.

Artık bitiriyorum son cümlemi bende nokta koyayım.

Bu da benim kötülüğüm olsun..

YALNIZLARA YETİMLERE SELAM OLSUN

YALNIZLARA YETİMLERE SELAM OLSUN

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

MupTHEzeL

ULSOLCR

Lan ben sensizliğe bile biz diyorum....Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin