Yalnız kalınca insan,
kayıp mektup gibidir, Adresimi yanlış nedir.
Ne zevk alır ne haz verir.
Bir sigara yakar süzülen dumanını izler,
Bir sokak lambasının altında durur
Adına bir şiir yazar içine SENİ doldurur okuyamazsın..
Seni senden bile fazla sever sen bile anlayamazsın.
Dokunduğu küldür Sunduğu tozdur silinir.
Gurbet gibi yabancı gibi sürülür,
Dayandığı her kapıdan.
Her daim sevilmek özlemi duyar,
Bozulacak bir entari gibidir hersey ona,
Korkar hep bozulur diye dünyası,
Arzunun ötesinde erişilmez yerlerde olur her zaman.
Bir büyük sır söyleyeceğim; buna inan,
Sarf ettiği Her söz dilenen bir yoksulluktur.
Şu sıradan sözlerimi hor görmeyin,
Sade bir sudur ateşte o sevimsiz görüntülerde...
Korkar davranışlardan söylenmedik sözcüklerden,
Kirlenmesin diye hayaller kurmaz,
Gizli özne yapmıyorum hiç olduğunca anlatıyorum...
Çok sigara yakar kendince hangisini ne için içtiğini unutur.
Kırmızı bir şarap şişesinin gölgesinde yaşlanır,
Neden yaşlandığını da unutur...
Neden Yaşadığını da ....
Yalnız kalınca insan,
Bir pararaflık yaşamına virgülleri,
bolca düşüneceği son noktaları doldurur.
Artık bitiriyorum son cümlemi bende nokta koyayım.
Bu da benim kötülüğüm olsun..
YALNIZLARA YETİMLERE SELAM OLSUN
MupTHEzeL
ULSOLCR
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lan ben sensizliğe bile biz diyorum....
Poetry"Hayatımızdaki bazı hakikatleri görebilmemiz için, bazı insanlara ihtiyacımız vardır. Bu insanlar bazen hayatımıza bir yabancı gibi girer ve giderler..." Ne garip bi adamım, Karanlık odalarda boş bir duvarım, Kırık bir kalbe düştüm yanarım, Ne gari...