First and Last Love

Chapter 10

Third Person's POV

Mabilis na lumipas ang panahon. Aga just got back home kahapon, finally at natapos na rin.

Nakaupo sya sa sofa while using his laptop. Inactivate na nya ang social accounts nya. Hinanap nya ang pangalan ni Lea and luckily she's online.

Imemesage ko ba sya? Baka hindi nya pansinin. Bahala na nga. He thought.

Nagcompose sya ng message at sinend
Aga: Hi Lea

Lea on the other hand was shocked. She didn't expect na magmessage sa kanya si Aga.

Lea: Hi, Aga! Long time no see.

Aga didn't expect that. He smiled
Aga: Ikaw ba talaga to Lei?

Lea: Yes it's me. Kumusta ka na?
Lea can't contain her smile, nasa kwarto kasi nya sya since it's Saturday today.

Aga: Sa totoo lang, hindi ko inexpect na magrereply ka. Ok lang ako, ikaw kumusta ka na?

Lea: I'm ok

Aga: Busy ka ba ngayon? Tara let's have a coffee.

Lea: Teka, nakauwi ka na?

Aga: Yes, so ano busy ka?

Lea: Hindi naman, saan tayo?

Aga: I'll text you the address. 2:30 pm.

They are both smiling. Nagprepare na silang dalawa since it's 1pm na.

____

Aga's POV

Nakaupo na ako dito at hinihintay si Lea na dumating. Nandito na din ang mga inorder ko.

Sana lang wag syang magdala ng ibang tao kasi gusto ko kaming dalawa na muna kahit ngayon lang. I want to spend this day with her.

Bumukas ang pintuan and there pumasok si Lea. Nakadress sya na above the knee. I stand up.

She walk papunta sa kinaroroonan ko nakangiti. I don't know what's happening pero parang biglang bumagal ang paligid at sya lang ang nakikita ko.
Hindi ko napansin na nasa harapan ko na sya.

"Aga"
"Lea"

We both smile at each other. My heart melts everytime I see her smiles.

"Kailan ka lang umuwi? Hindi ka man lang nagpasabi."

"Kahapon lang."

"Upo tayo." I pull a chair for her tapos umupo na sya. Umupo na din ako sa upuan ko.

"Grabe, wala kang pinagbago." Sya

"May mga bagay naman talagang hindi nagbabago."

"Tulad ng?"

"Ikaw, maganda ka pa rin." Sabi ko, she chuckles. "De joke lang may nagbago na pala sayo."

Her forehead creased. "Ano naman?"

"Mas gumanda ka pa ngayon kahit na one year lang kitang hindi nakita."

"Talaga lang ha." Sabi nya habang nakangiti. She drinks her coffee. "Bakit bigla kang nawala?"

"Wala lang, sinubukan ko lang kung saan mas maganda sa USA ba o dito sa Pinas."

I'm just staring at her, I missed that face of her. "Yun ba talaga?" I nod my head. "Eh bakit hindi ka man lang nagpaalam samin?"

"Nagpaalam kaya ako sayo."

"Pero through sulat naman. Hindi ka din nagpaalam sa kanila. Tapos nagpalit ka pa ng number mo."