The Gay Scout

Chapter 4

DANE

"HAYUFF!" Nanggigil talaga ako sa lalaking to. Girl! Sobrang aga nila nanggising. Like super ganda ng dreams ko tapos bigla nilang kakalampagin and mahimbing kong pagtulog. Antok na antok pa ako girl. Dedmatology ko sila but itong bwisit na General Hambog na to binuhat ako hanggang field. Nakalinya lahat habang ako eto antok na antok pa. Nakatayo ako at halos di ko maimulat yung mata ko. This is the first time I wokeup so early. Usually 10 am-12 pm ako nagigising. The heck! Nagising nalang ang diwa ko ng bulyawan ako ng Hambog na to. Kala ko may gyera na kaloka.

"100 jumping jacks now!" Whatever lahat sila nagjujping jack while me nakahalukipkip at tinitignan ng masama tong hambog na to.

"Ang tigas talaga ng ulo mo ha!" Bulyaw nito sakin. Lumapit ito sakin. Girl may hawak syang pamalo. For sure masakit yun.

"Magjujumping jacks ka or palo? Mamili ka?" Nangigigil nitong tanong sakin.

"Ayoko! Ayoko! Ayoko! Di ko susundin ang isang Hambog na Heneral na katulad mo!" Dahil maldita ako despite of my takot nagmatigas ako.

"Ah ganun!"

"Ouch!" I can't believe this pinalo niya talaga ako sa hita! Sobrang sakit. Eto ang unang beses na sinaktan ako ng physical. Hindi manlang ako pinagbuhatan ng kamay ng mga magulang ko tapos sya lang pala mananakit sakin. Dahil sa sakit ng legs ko feeling ko napilayan ako.

Napatingin ako sa kanya habang lumuluha. Tila gulat na gulat ang mukha niya.

"Di ka lang pala hambog! Demonyo ka din!" Napatakbo nalang ako pero dahil masakit yung hita ko papilaypilay akong tumatakbo.

...

"Ayoko na dito!" Habang umiiyak. Nandito ako sa room namin. Tinitignan ko ang namamaga kong mga binti. Di ako makapaniwala na kaya niya talagang gawin yun. Di ko alam na kaya niya palang manakit ng mga babae though hindi ako tunay but I'm fragile as woman.

"DANE!" Biglang pasok ni Jabo.

"I can't believe that Diego can do this to you!" Galit na galit na pahayag nito.

"Hayop siya hindi ka niya dapat sinaktan! Kahit masira pa ang pagkakaibigan namin ay wala na akong pake" lumapit ito sakin at chineck ang namamaga kong legs.

"Are you alright? Let's go to the clinic." Pagaya nito sa akin.

"No. Ayoko" ayoko lang talaga makasama tong lalaking to.

"I insist" sabay buhat sakin.

"Ano ba ibaba mo ko!" Nagkukulit ako pero di na ako binitawan.

Habang nasa daan ay saktong paglabas ng isang masamang hangin mula sa office nito. Nagkatinginan kami. Nakikita ko sa mata niya ang pagsisi. No way. Hinding hindi sya magsisisi sa ginawa niya. Maybe mali lang ang interpretation ko sa pagtingin niya ngayon. Tsaka bakit nandito to? Kala ko ba may training?
Whatever! Wala na akong pake sa kanya. Simula ngayon kinasusuklaman ko na sya. Nakita ko din ang masamang tingin sa kanya ni Jabo. Hmm lookslike may masisirang friendship.

Nilagpasan lang namin sya.

"Dane" tawag nito na nagpatigil sa amin.

"I-im s-sorry"panimula nito.

"Sorry dahil sayo ko nabunton yung galit ko. Di ko sinasadya." Wow! Just wow! Ngayon ko lang nakitang sincere ito. Whatever baka nagbabalat kayo lang tong lalaking to. Hinding hindi ko sya papatawarin. Di ko sya sinagot.

"Pre, kakaumpisa palang ng training may nasaktan ka na agad. Alam kong malupit ka pagdating sa tungkulin mo pero sana binigyan mo naman ng konsiderasyon si Dane. Hindi sya tulad ng mga ibang tinetraining mo. She's fragile. Mahina lang sya. Matanda na ang dad niya at nagiisang anak sya kaya napilitan syang pumunta dito. Hindi niya to ginusto. Sana naman naisip mo manlang yun." Hm medyo na touch ako sinabi ng lalajing to. Kung di lang to may kasalanan sakin baka kanina pa ako napaluha dahil sa sinabi niya. Pareho lang naman silang mapanakit ang kaibahan lang si Jabo damdamin ang sinasaktan niya. Tsaka nakakainis yung 'mahina ako' na sinabi niya. Duh! Sinamantala niya nga dati ang kahinaan ko. What he did to me is more hurtful than this! Big Time!