3

10.5K 72 0
                                    

Unicode Version

မိုးသည်းည ( အပိုင်း ၃)
     ==============

ကုတင်နားရောက်တော့မှမိုးခေါင်ကခေါင်းကတဘက်ခွာတော့
"ဟာ!ငယ်ရောက်နေတာလား"
မိုးခေါင်ပြောလဲပြောတဘက်အားခါးမှာအမြန်ပတ်လိုက်တယ်။သူ့ညီဖွားအားငယ်လေးမြင်သွာ
းပြီဆိုတာသိတော့သူလဲနည်းနည်းရှက်ပြီးမျက်နှာတွေရဲတက်လာတယ်။
"ဟုတ်!ကို!ကိုကြီးပြီးပြီမှတ်လို့ဝင်လာတာ"
"အေး!ကိုမနက်ကအန်တီတို့အထုပ်တွေကူတင်
ပေးပြီးစောသေးတာနဲ့ပြန်အိပ်လိုက်တာနောက်ကျသွားတယ်။ထိုင်အုံးညီ!ကိုဂိုဒေါင်ဘက်အဝတ်သွားယူအုံးမယ်"
"နေ!နေ!ငယ်သွားယူပေးမယ်ကိုကြီးသာရေပြော
င်အောင်သုတ်ထားနှင့်"
ဟိန်းပြောလဲပြောမိုးခေါင်အခန်းထဲကထထွက်လာပြီးအိမ်အပြင်ဂိုဒေါင်ဘက်ထွက်ခဲ့တယ်။
ရင်ထဲကလှုပ်ရှားနေတဲ့လှိုင်းလုံးတွေကမကျချင်သေး။မိုးခေါင်တစ်ယောက်လဲသူ့အားငယ်လေ
းကကိုကြီးလို့ခေါ်တာကြားတော့စိတ်ထဲပျော်ပြီးလူကဘယ်လိုကြီးဖြစ်နေမှန်းမသိ။ဟိန်းကိုကြီးဂိုဒေါင်အခန်းထဲရောက်တော့ဘီရိုဖွင့်လိုက်တယ်။ပုဆိုးထက်ဘောင်းဘီတွေကပိုများနေတယ်။ပုဆိုးကတစ်ထပ်ထဲရှိတယ်။သူ့လိုအနီရောင်ပုဆိုးတစ်ထည်တွေ့တာယူတီရှပ်အဖြူလေးပုဆိုးပေါ်တင်ယူလိုက်တယ်။နေအုံးအရေးကြီးတာမေ့နေတယ်အတွင်းခံအတွင်းခံတွေကပေါင်ပြတ်တွေဘဲတွေ့တယ်။ဒါနဲ့အပြာလးယူလိုက်တယ်။ငယ်လေးဘီရိုတံခါးပြန်ပိတ်လုပ်တော့
အောက်ဆုံးထပ်ကကတ္တီပါဖိနပ်ခဲရောင်လေး
ဘာလို့ဒီထဲထည့်ပြီးသိမ်းထားတာလဲ?အိမ်ဘက်ပြန်လာလိုက်တယ်။အခန်းထဲရောက်တော့
"ဟာ!အားနာလိုက်တာညီငယ်ရာ!ကိုယ်ကပြန်
ခိုင်းသလိုဖြစ်နေပြီ"
"ငယ်ကယူပေးချင်လို့ပါ!ကိုကြီးအဲ့တိုင်းအပြင်
ထွက်ရင်မကြိုက်ပါဘူး"
"ဟာ!ကိုတဘက်ပတ်ထားတယ်လေ"
"အဲ့တဘက်ကလုံခြုံတာကိုး"
ငယ်လေးသူ့အားဆူဆူပူပူပြောတော့သူအရမ်းပျော်ရွှင်မိပြီးပြုံးမိတယ်။ယူလာတဲ့အတွင်းခံအားငယ်လေးကျောပေးပြီးဝတ်လိုက်တယ်။ခါးကတဘက်အားချွတ်လိုက်တယ်။အတွင်းခံပေါင်တိုထဲမှာသူ့ပစ္စည်းကကျပ်ထုပ်နေပြီးထင်းနေတယ်။
ပုဆိုးလှမ်းယူပြီးဝတ်လိုက်တယ်။ငယ်ယူလာတဲ့တီရှပ်အဖြူလေးဝတ်လိုက်တော့သူ့အရပ်အမောင်းကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကယောင်္ကျားချင်းငေးယူလောက်အောင်စမတ်ကျနေတာသူလဲသိပါတယ်။
"ကိုကြီးခန္ဓာကိုယ်ကဘာဝတ်ဝတ်ကြည့်ကောင်းတယ်သိလား"
"ဟုတ်လားငယ်!ကိုကတော့ရုပ်ဆိုးတယ်ထင်နေတာ"
"ဘယ်သူပြောလဲကိုကြီးရုပ်ဆိုးတယ်လို့"
"နေပါအုံး!ကိုယ်ကိုဘာလို့ကိုကြီးလို့ခေါ်တာလဲ"
"ငယ်!ကကိုကြီးဒီအိမ်စရောက်ကတည်းကငယ့်
အစ်ကိုကြီးလိုခေါ်ချင်နေတာကိုကြီးကမကြိုက်ရင်မခေါ်တော့ပါဘူး"
"ဟာ!ကိုကနားထောင်ကောင်းလို့မေးတာပါငယ်
လေးခေါ်တာ"
"ငယ်!တို့အပြင်မှာနံနက်စာဘာစားရမလဲ"
"ငယ်လေးဘာစားချင်လဲပြောလေ"
"စိန်မြင့်မိုရ်ကမုန့်တီသုပ်စားချင်တယ်ကိုကြီး"
"ကောင်းပြီလေ!ကိုကြီးပြီးပြီသွားရအောင်"
နှစ်ယောက်သားအိမ်ထဲကထွက်လာပြီးအိမ်မတံခါးအားသော့ခတ်လိုက်တယ်။မိုးခေါင်သောခတ်
ရင်းသူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်အားပြန်နမ်းကြည့်ပြီးဂျိုင်းတို့ဘို့နဲ့ရေမွှေးဆွတ်ဖို့ကျန်နေတာသိလိုက်တယ်။
"ငယ်!ခဏကိုကြီးဂျိုင်းတို့ဖို့ကျန်နေသေးတယ်"
"ငယ့်!ဆီကတော့ခုဏကမယူဘူးရေမွှေးရော
Rollonရောအသစ်တွေရှိတယ်"
"ခဏလေးပါကွခဏစောင့်နော်ကိုကားထုတ်ရင်းကိုယ့်အခန်းကဟာဘဲသုံးလိုက်ပါ့မယ်"
ဟိန်းတစ်ယောက်ခြံတံခါးဖွင့်ပြီးကိုကြီးကားထုတ်အလာစောင့်နေလိုက်တယ်။ကားခြံပြင်ရော
က်တော့ခြံတံခါးအပြင်ကနေခတ်လိုက်ပြီးကားပေါ်တက်ထိုင်လိုက်တယ်။
"ငယ်!ဟိုတစ်ယောက်ခေါ်ရအုံးမလား"
"မိဇော်!လားမခေါ်နဲ့တော့သူ့ဘဲကြီးလာခေါ်မှာ"
"အဲ့တစ်ယောက်အကျင့်တော့ညီ့ဆီမကူးတာတော်သေးတယ်"
"ဇော်!ကစိတ်ထားကောင်းပါတယ်အစ်ကိုရ"
"ဘဲပေါတာပြောတာလေသူ့နေရာမှာမိန်းကလေးဆိုသွားပြီ"
"မနေ့ကတစ်ယောက်ကလဲသူမိတ်ဆက်ပေးတာလေ"
"ညနေစက်ဘီးစီးတုန်းကလားညီ""ဟုတ်ကဲ့"
"စိန်မြင့်မိုရ်မှာဘဲစားမှာလားညီ""ဟုတ်"
လမ်း၃၀စိန်မြင့်မိုရ်ရှေ့ကားလေးရပ်တော့နှစ်ယောက်အတူယဉ်ပြီးဝင်ခဲ့တယ်။ကိုကြီးနဲ့အတူ
သွားရင်လူတွေကကိုကြီးရဲ့အရပ်အမောင်းနဲ့လိုက်တဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့်ရောယောင်္ကျားပီသတဲ့ရုပ်ကြောင့်ရောမျက်စိတဆုံးလိုက်ငေးကျတယ်။
မိန်းမတွေအဆိုးဆုံးဘဲ။
"ငယ်လေး!မုန့်တီစားမှာသေချာတယ်နော်"
"ဟုတ်!မုန့်တီကြက်သွန်မထည့်ဘူး"
အနားလာရပ်တဲ့စားပွဲထိုးလေးအား
"မုန့်တီသုပ်နှစ်ပွဲကြက်သွန်မထည့်နဲ့ချိုစိမ့်တစ်ခွက်ငယ်ရောဘယ်လိုသောက်မလဲ"
"နွားနို့သောက်မယ်"
စားပွဲထိုးလေးဆိုင်တွင်းမှာတာပြန်အော်နေတယ်။ခဏနေတော့မုန်တီသုပ်နှစ်ပွဲလာချပေးတယ်။လာချပေးသောမုန့်တီသုပ်ကို
"ဟွန်း!နယ်ပေးဖို့မပြောလိုက်ရဘူး"
"အစ်ကိုနယ်ပေးပါ့မယ်ညီရာ"
မိုးခေါင်ငယ်လေးရှေ့ကမုန်တီတစ်ပွဲအားယူပြီးသေချာတူနဲ့နယ်ပေးလိုက်တယ်။
"ရော့ငယ်!အကိုသေချာနယ်ပေးထားပါတယ်"
"ကျေးဇူးအစ်ကို"
"ကိုနဲ့ငယ့်ကြားမှာအဲ့လိုစကားတွေမပြောပါနဲ့ကွတစိမ်းဆန်တယ်"
"အစ်ကိုနဲ့ငယ်ကတစိမ်းတွေဘဲမဟုတ်ဘူးလား""ဘယ်လိုပြောလိုက်တယ်ညီ!"
မိုးခေါင်သူ့ရှေ့ကမုန့်တီသုပ်အားနယ်နေရင်းဆက်မနယ်တော့ဘဲတူနှစ်ချောင်းချပြီး
"ကိုကညီနဲ့စတွေ့ကတည်းကညီ့ကိုအမြဲတွေ့မြင်ချင်စိတ်ကြောင့်ညီ့ဖေဖေအလုပ်ခေါ်တာဝင်လျောက်တာလေခုညီနဲ့အနေနီးတော့ပျော်ပေမယ့်ငါ့ညီကကိုယ့်အပေါ်တစိမ်းတစ်ယောက်လိုဘဲမှတ်ထားတယ်ဆိုတော့ကိုတကယ်ဝမ်းနည်းတယ်"
မိုးခေါင်အဲ့လိုပြောပြီးသူ့အားဘာမှမစားဘဲစိုက်ကြည့်နေတယ်။ငယ်သူစတာလွန်သွားမှန်းသိလိုက်တယ်။
"အစ္ကို!မုန့်တီတွေစားလေပွကုန်တော့မှာပေါ့"
"စားချင်စိတ်မရှိတော့ပါဘူးညီရာ"
ဟိန်းတစ်ယောက်တကယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီး
"အစ္ကို!ဟိန်းကစတာပါ!အစ်ကို့ကိုအိမ်ရောက်ကတည်းကတစိမ်းလိုမှတ်မထားပါဘူးဟိန်းအစ်ကိုကြီးလိုသဘောထားတာပါ"
"ဟာ!တကယ္လားညီ"
မိုးခေါင်ဝမ်းသာအားရမေးလိုက်တယ်။
"တကယ်ပါ!ဟိန်းကစလိုက်တာပါစားတော့မုန်တီသုပ်ညီသင်တန်းနောက်ကျနေလိမ့်မယ်"
"အေးပါကွာ!ကိုယ်စားရင်မကြာပါဘူးခဏပါ"
ဟိန်းတစ်ယောက်မုန့်တီသုပ်အားရပါးရစားနေတဲ့မိုးခေါင်အားကြည့်ပြီးပါးစပ်တွေပေနေတာနဲ့
တစ်ရှူးဘူးကထုတ်ပြီးခေါက်ပေးလိုက်တယ်။စားလို့ပြီးတော့ဟိန်းပိုက်ဆံရှင်းဖို့ခေါ်တော့
"ညီ!မရှင်းပါနဲ့အစ်ကိုရှင်းပါ့မယ်"
"ဟာ!မားမားမေးရင်ဟိန်းဆူနေမှာပေါ့"
"အစ်ကိုကူပြောပေးပါ့မယ်ကွာ"
သင်တန်းရှေ့ကားရပ်တော့
"အစ်ကိုအိမ်မပြန်တော့ဘူးညီ!သင်တန်းအကုန်
ပြီးတဲ့အထိစောင့်နေမယ်ကိုယ့်ဆိုင်ကဘဲ"
"ဟာ!ဒါဆိုအတော်ဘဲနေ့လည်စာကိုကြီးဆိုင်မှာ
ဘဲစားတော့မယ်ရတယ်မလား"
"ရပါတယ်ကွပြောနေစရာလားကိုယ့်ညီအတွက်စားချင်တာအကုန်ရစေရမယ်"
"ဟေးးးတာ့တာငယ်သွားပြီ"
မိုးခေါင်သူသိပ်ချစ်မိနေတဲ့ချစ်သူလေးလက်ပြပြီးသင်တန်းထဲဝင်သွားမှဆိုင်ဘက်မောင်းခဲ့တယ်။ဟိန်းသင်တန်းခန်းထဲဝင်ခဲ့တော့ဇော်က
ရောက်နှင့်နေပြီဟိန်းထိုင်ခုံမှာပါလူတစ်ယောက်ထိုင်နေတယ်။
"ဟိန်းမ!လာနာ့ဘေးခဏထိုင်အုံး"
"နင်ကထူးဆန်းပါ့လားစောစောစီးစီးရောက်နေတယ်"
"ဟဲဟဲ!နာ့ချစ်သူလာကြိုတော့စောတယ်လေ"
"အော်!ငာနဲ့လာတော့နင့်ဟာနင်နောက်ကျတာလေ"
"အေးပါ!ဒါနာ့အချစ်ဆုံးမိုးတိမ်!မောင်!ဒါချစ်!အ
ချစ်ဆုံးသယ်ရင်းဟိန်း!ဗညားဟိန်းတဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့!"
"ဟုတ်ကဲ့!ကျနော့်ချစ်သူသယ်ရင်းဆိုတော့ကျ
နော့်လဲခင်နိုင်ပါတယ်"
ဇော့်ရဲ့ဒီတစ်ခါချစ်သူကသူတို့နဲ့ရွယ်တူလောက်ထင်တယ်အသားလတ်လတ်လက်မောင်းတစ်ဖက်မှာtatooနဲ့ကြည့်လို့တော့ကောင်းသားအဆင့်အတန်းမြင့်ထဲကဖြစ်မယ်။
"ဒါဆို!ချစ်မောင်ပြန်မယ်လေသင်တန်းဆင်းမှ
လာကြိုမယ်ညထွက်ခဲ့ရင်ချစ်သယ်ရင်းပါခေါ်ခဲ့လေ"
"မောင်!ဒင်းကခေါ်ရမယ်ညပိုင်း"
"အင်းပါ!ဒါဆိုမောင်သွားပြီ!သွားပြီနော်ဟိန်း!"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဇော့်ရည်းစားထွက်သွားမှဟိန်းလဲကိုယ့်ထိုင်ခုံဘက်ရွေ့ထိုင်ပြီး
"နေပါအုံးမိဇော်!နင်ကမလွန်လွန်းဘူးလား"
"ဘာလုပ်နေလို့လဲ"
"နင့်ရည်းစားတွေရောမှတ်မိရဲ့လား"
"ဒါကအတည်သူနဲ့ငါကဘဝတလျောက်လုံးအတွက်ချစ်တာ"
"ညကျဘယ်သွားဖို့ချိန်းနေကျတာလဲ"
"လိုက်မလား!ညကျုံးဘေးမောင်နဲ့လမ်းလျောက်"
"မလိုက်ချင်ပါဘူးနင်လိုဟာမတွေကဲနေမှာသိပါ့"
ဇော်ဆက်ပြောမလိုလုပ်တုန်းဆရာအခန်းထဲဝင်လာတာနဲ့အကုန်အသံတိတ်သွားတယ်။သင်တန်းတစ်ချိန်ပြီးတစ်ချိန်အကုန်ပြီးတော့နှစ်ယောက်သားသင်တန်းခန်းထဲကအထွက်ရှေ့မှာပြိုင်ကားအနီရဲလေးတတံခါးဖွင့်လာပြီးမိုးတိမ်ဆင်းလာတာဟိန်းတွေ့လိုက်တော့စိတ်ထဲကနေမိဇော်!နောက်ဆုံးဖြစ်မှာပေါ့ဒင်းအကြိုက်
တွေ့ထားတာကိုး"
"ချစ်!ဟိန်းကိုဘယ်သူလာကြိုမှာလဲ"
"မောင့်ရှေ့ကကားကသူ့ကား"
"ဟာ!ဒါဆိုဟိန်းကချစ်ထက်မိုက်တာပေါ့ကိုယ်
တိုင်ကားယူလာတယ်"
"ဟားးးဟုတ်နေမယ်မောင်!ခ်စ္ကမွအိမ္ကကား
တွေယူမောင်းသေးတယ်သူကဘော်ဒီဂတ်နဲ့လာတာ"
"သွားတော့မိဇော်!ငါ့ဒေါက်ဖြုတ်မနေနဲ့"
"တီ!!!တီ!!!တီ!!"
မိုးခေါင်ဟွန်းတီးလိုက်တယ်အဲ့ဇော်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်နိုင်ရင်ငယ်လေးအားမပတ်သက်စေချင်ဘူးခုလဲကြည့်သင်တန်းကထွက်လာကတည်းကသူ့ကောင်လေးကအမိုက်စားတော်ကြာငယ်လေးသူ့လိုအားကျပြီးအတုခိုးနေမှာဆိုးတယ်။စကားမြန်မြန်ပြတ်အောင်သူဟွန်း
တီးပေးလိုက်တယ်။
"ဝူးးးးဝူးးး!ဝေါ!!!!!ဝူးးးဝေါ!!!"
ပြိုင်ကားအင်ဂျင်သံတွေဆူညံသွားတယ်။ပြိုင်
ကားအနီလေးမျက်စိရှေ့ကပျောက်သွားမှဆူညံတဲ့အသံလဲတိတ်သွားတော့တယ်။ငယ်ကားထဲဝင်ထိုင်ပြီး
"အစ်ကိုကထူးထူးဆန်းဆန်းဘာလို့ဟွန်းတီးတာလဲငယ်လာမှာပေါ့"
"ကိုဟွန်းမတီးရင်ညီဟိုနှစ်ယောက်နဲ့လေကျောပြတ်မှာမဟုတ်ဘူးလေ"
"အဲ့ဒါ!ဇော့်ချစ်သူပါ!မိုးတိမ်တဲ့"
"အဲ့တစ်ယောက်လဲဒါဘယ်နှယောက်မြောက်ဖြစ်နေပြီလဲ"
"အစ်ကိုတောင်သိနေပြီဇော်ချစ်သူတွေများတာခုကအတည်ပြောတာဘဲ"
"ဟူးးးးး!"
"ဘာလို့သက်ပျင်းချတာလဲအစ်ကိုက"
"အော်!ကိုယ့်ညီလေးမှာသူလိုစိတ်မရှိလို့တော်သေးတယ်ဆိုပြီး"
"အင်းး!မိဇော်လိုတော့မထားဘာဘူးငယ်ကတစ်ယောက်ထဲဘဲပုံချစ်မယ်သေတဲ့အထိ"
"ငယ်ကချစ်ရမဲ့သူခုရှိနေပြီလား"
"ရှိနေပြီအစ်ကို"
"ဟာကြာ!ကိုယ့်ကိုအစကမပြောပါလားဘယ်
ကလဲကောင်မလေးက"
"အမ်!အကိုကကောင်မလေးထင်နေတာလား"
"မဟုတ္ဘူးလားညီ့ခ်စ္သူက"
"ဟင့်အင်း!ငယ်လဲမိဇော်လိုဘဲချစ်သူထားချင်တာအဲ့ဒါယောင်္ကျားလေးချင်းဘဲစိတ်ကဖြစ်မိတာ"
"အဲ့ဒါမှပိုဆိုးပြီ,ဟူးးး!"
"ညီကလေအဲ့လူကိုတွေ့ရရင်ရင်တွေတုန်နေတာအဲ့ဒါချစ်လို့မလားအစ်ကို"
"ဘယ္သိမလဲကြ"
"ဟင်!အစ္ကိုကလဲ"
ဟိန်းစကားတွေကြောင့်ကိုမိုးခေါင်မျက်နှာကြီးချက်ချင်းသုန်မုန်နေတာဟိန်းသိလိုက်တယ်။
"ဟိန်းချစ်နေတဲ့သူနဲ့ကိုကြီးကိုမိတ်ဆက်ပေးမယ်လေနော်"
သူ့စကားအားအလေးမထားသလိုနဲ့
"ကိုယ့်ဆိုင်ဘဲမောင်းမယ်နော်နေလည်စာစားမယ်မလား"
"ဟုတ်ကိုကြီး"
ကိုကြီးရဲ့ RainlessBakeryဆိုင်ရှေ့ကား
လေးရပ်တော့ဟိန်းထိုင်နေတုန်းကလိုစာပွဲထိုးတွေဆိုင်အတွင်းသွက်သွက်လက်လက်ဝန်ဆောင်မှုပေးနေတယ်။သူနဲ့ကိုကြီးဆိုင်ထဲအရောက်
"ဟာ!ဆရာမိုးဘာမေ့လို့ပြန်လာတာလဲ"
စားပွဲထိုးလေးတစ်ယောက်အော်သံကြောင့်
ကောင်တာကကိုမျိုးမြင့်သူ့အားပြူံးပြပြီးကောင်တာနောက်ကထွက်လာတယ်။
"ငါ့ညီ!ခုဏကမပြောမဆိုပြန်ထွက်သွားတာလဲ"
"နေ့လည်စာလာစားတာကိုမျိုး!ငယ်လေးမှာလေဘာစားချင်လဲဒါအစ်ကို့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောဆွေမျိုးကိုမျိုးမြင့်တဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့!ထမင်းဖြူနဲ့ဟင်းမှာမယ်လေကိုကြီး"
"ဘာဟင်းစားမလဲညီ"
"ကြက်ချိုချဉ်ကြော်နဲ့ကိုက်လန်ကြော်အချို"
"ငယ်!ဟင်းရည်ရောမမှာဘူးလား"
"မသောက်ချင်ဘူး! ပြီးမှထောပတ်သီးဖျောရည်သောက်မယ်"
"အေးပါ!"ကိုမျိုးမြင့်ကငယ်လေးအားကြည့်ပြီး
"အော်!ခုမှမှတ်မိပြီဒီကညီလေးကခါတိုင်းလာ
စားနေကျမလာတာတောင်ကြာပြီ"
"ဟုတ်အစ်ကို!ဒီကဆိုင်ရှင်ကမလာနဲ့ဆိုလို့"
"ဟာ!ဟေ့ရောင်မိုးခေါင်မင်းကိုယ့်ဆိုင်ကဖောက်
သည်ကိုအဲ့လိုပြောရလားကွ"
"ကိုမျိုး!ကျနော်သာသူ့နေတိုင်းခေါ်လာရင်အရင်းပြုတ်မှာပေါ့ဗျ"
"အမ်!ဘာလို့လဲကြ"
"သူကစားရုံတင်မဟုတ်ဘူးတစ်ဆိုင်လုံးမွှေမှာ"
"ငယ်!ကအဲ့လောက်ဆိုးတဲ့ပုံပေါ်လို့လား"
"အေးလေကွ!ငါ့ညီလးကရိုးရိုးအေးအေးလေးပါ"
"ကဲ!ကိုမျိုးကောင်တာနောက်သာပြန်ဝင်တော့
ကျနော်တို့ဗိုက်ဆာနေပြီ"
ကိုမျိုးသူ့စကားကြောင့်သူ့နေရာသူပြန်အသွားမိုးခေါင်လဲထိုင်နေရာကနေဆိုင်ထဲဘာလိုအပ်လဲလိုက်ကြည့်နေတယ်။ငယ်လေးကတော့လက်ထဲကဖုန်းအားလျောက်ကြည့်နေသလိုနဲ့မိုးခေါင်အလစ်ဓါတ်ပုံတွေခိုးရိုက်နေတာမိုးခေါင်မသိလိုက်။စားစရာတွေအစုံရောက်တော့သူငယ်လေးအားဟင်းတွေထည့်ပေးပြီးဖုန်းကြည့်ပြီးပြုံးနေတဲ့ငယ်လေးအား
"စားတော့ငယ်!အဲ့လောက်ဖုန်းကြည်ု့ပြီးဘာတွေသဘောကျနေတာလဲ"
"ငယ်လေးပြောရင်ကိုကြီးကစိတ်ဆိုးအုံးမယ်"
"ဘာကိစ္စမို့လဲ"
"ငယ့်ချစ်သူလေဖုန်းထဲမှာအရမ်းကြည့်ကောင်းလို့ပြုံးမိတာပါ"
"ဘာ!!!ငယ်လေးအကိုထမင်းဝင်အောင်စားပါရစေ"
"လန့်တာကိုကြီးရာငယ်လေးကတော့ဒါတွေမစားရလဲဝနေပြီချစ်သူကြည့်ပြီးလေ"
"ဘာ!အဲ့လောက်ဖြစ်နေရအောင်အဲ့ကောင်ကဘာတွေထူးခြားနေလဲကို့ပြစမ်း"
မိုးခေါင်ပြောလဲပြောငယ်လေးလက်ထဲကဖုန်းအားဆွဲယူပြီးကြည့်လိုက်တယ်။သူ့အခုထိုင်နေတဲ့ပုံတချို့နဲ့ငယ်လေးပုံတွေဘဲတွေ့တယ်။
"ဘယ်ဖွက်ထားတာလဲငယ်လေး!အစ်ကိုကိုပြစမ်းအဲ့တစ်ယောက်လူကောင်းဟုတ်မဟုတ်ကိုကြည့်အုံးမယ်"
"လူကောင်းတော့မဟုတ်ဘူးကိုကြီးဒါပေမယ့်ငယ်လေးကချစ်တော့အပြစ်မမြင်မိဘူးလေ"
"ပြမှာသာပြစမ်းကွာ"
ဟိန်းသူ့ဆီကဖုန်းလေးအားသူ့ဘက်လှည့်ပြလိုက်တော့မိုးခေါင်သူ့ပုံကြီးဖြစ်နေတာကြောင့်
"ဟာ!ငယ်လေးပြလေကွာ"
"အဲ့မှာလေ!ပြထားတာငယ်လေးချစ်တဲ့သူ"
"တကယ်လားငယ်လေး!အားးဝမ်းသာလိုက်တာငယ်လေးရာဒါဆိုကိုကြီးပေါ့ဟုတ်လားငယ်လေးချစ်သူက"
"ဟုတ္ဘူး!လူဆိုးကြီးအဲ့လူကြီးက"
"ဟားးးး!ပျော်လိုက်တာချစ်ငယ်ရာ!ကိုလေငယ်ချစ်သူရှိတယ်ပြောကတည်းကရင်ထဲဆို့ကျပ်နေတာကွာခုတော့မှကိုနေသာတော့တယ်"
ဟိန်းတစ်ယောက်ကိုကြီးပြောလဲပြောမျည်ရည်တွေကိုကြီးမျက်ဝန်းထဲတွေ့လိုက်တော့
"ကိုကြီးဘာလို့မျက်ရည်တွေဝဲနေတာလဲ"
"ကိုပျော်လွန်းလို့သူ့ဟာသူမျက်ရည်ဝဲလာတာပါချစ်ငယ်ရ"
မိုးခေါင်ပြောလဲပြောဟိန်းလက်တစ်ဖက်အားဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။
"ချစ်တယ်ငယ်ရယ်!ကိုကြီးလေချစ်ငယ်ဒီဆိုင်
လာထိုင်စားတော့မြင်ကတည်းကရင်ခုန်ပြီးချစ်မိနေတာပါ"
"တကယ်လားကိုကြီး"
"တကယ်ပေါ့ချစ်ရ!ငယ်လေးဖိနပ်လေးရေစိုတော့ငယ့်ခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေးနဲ့ငယ်မျက်နှာလေးအနီးကပ်မြင်ရတော့ပိုသေချာသွားတယ်ငယ့်ကိုချစ်မိနေတာလေ"
"ငယ်လေးကကိုကြီးထက်အရင်ချစ်တာပါ"
"ဟေ!ဘာလို့လဲကြ"
"ကိုကြီးအအေးပုလင်းလာချတော့ကို့ကြီးမျက်ဝန်းနဲ့ခဏဆုံကတည်းကကိုကြီးကိုစိတ်ကူးယဉ်မိတာ"
"တကယ်လားချစ်ငယ်"
"တကယ္ဗ်!တော်ပြီဗိုက်ဆာပြီထမင်းစားတော့မယ်"
"ဟုတ္သား!ရော့ငယ်စားကြက်ချိုချဉ်ကြော်"
"ကိုကြီးကမစားဘူးလား"
"ခုကိုကြီးကဝနေပြီစားမဝင်တော့ဘူး"
"ဟင်!ဘာမှလဲမစားရသေးဘဲနဲ့"
"ချစ်ငယ်အချစ်တွေရလိုက်တော့ဗိုက်ပြည့်နေသလိုဘဲငယ်ရ"
"မရပါဘူး!ငယ်လေးကိုတကယ်ချစ်တယ်ဆိုစားရမယ်ကိုကြီး"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"
ထမင်းကုန်ခါနီးလောက်ကျတော့ကိုကြီးက
"ခဏနော်ငယ်လေး" "ဟုတ်ကိုကြီး"
မိုးခေါင်ဆိုင်ရဲ့သစ်သီးခုံဘက်ရောက်လာပြီးထောပတ်သီးမှည့်တာလေးအားရွေးပြီးသူကိုယ်တိုင်လက်ဖျော်ဖျော်လိုက်တယ်။ဖျော်ပြီးတော့စတော်ဘယ်ရီသီးလေးတစ်လုံးအားနှစ်ခြမ်းခြမ်းလိုက်ပြီးဖျော်ရည်အပေါ်တင်လိုက်တယ်။ငယ်လေးရှိရာပြန်လာပြီး
"ရော့ငယ်!ကိုကြီးကိုယ်တိုင်ဖျော်လာတာ"
"ဝါးးး!မိုက်တယ်ကြည့်ပါအုံးအသည်းပုံလေးနှစ်ခြမ်းစားရမှာတောင်နှမျောတယ်"
"စားလိုက်ပါကွာကိုကြီးဖျော်ထားတာကိုယ်တိုင်"
ဟိန်းထောပတ်သီးထဲကအသဲပုံစံလေးဖြစ်နေတဲ့စတော်ဘယ်ရီသီးတစ်ခြမ်းလးအားခပ်ယူပြီး
"ရော့!ပါးစပ်ဟကိုကြီးဒါငယ့်အသည်းလေးလိုသဘောထားပြီးစားလိုက်"
"ငယ်လေးကလဲ!ကိုယ့်ဆိုင်ထဲမှာလေကွာကိုမျိုးမြင်သွားရင်စနေအုံးမယ်ကိုယ့်ဟာကိုခပ်စားမယ်လေ"
"ရတယ်လေကိုကြီးမစားရင်ငယ်ရဲ့ခုဏပေးထားတဲ့အချစ်တွေပြန်ရုတ်သိမ်းတယ်"
"ဟာ!!အဲ့လိုတော့မလုပ်ပါနဲ့ငယ်ရာကိုကြီးစား
ပါ့မယ်"
"ဟဲဟဲ!ဒီလိုမှပေါ့ရော့ပါးစပ်လေးသေချာဟထား
ငယ်လေးခွံကျေွးမယ်"
မိုးခေါင်ခုမှသူ့အားပြန်ချစ်တဲ့ချစ်သူလေးဆန္ဒအားအလိုလိုက်ပြီးအလျော့ပေးမိတယ်နေတယ်။ငယ်လေးခွံလိုက်တဲ့စတော်ဘယ်ရီသီးလေးအားစားလိုက်တယ်။ငယ်လေးကသူ့ရှေ့ကထောပတ်သီးဖျောရည်ခွက်အားမိုးခေါင်ဘက်ရွေ့ပေးလိုက်တယ်။
"ဟင်!ငယ်မသောက်တော့ဘူးလား"
"သောက်မှာလေ!အဲ့စတော်ဘယ်ရီတခြမ်းကိုကြီးပြန်ခွံလေငယ့်ကို"
"ဟုတ်ပါပြီချစ်ငယ်ရာ"
အချစ်စိတ်ကြောင့်မိုးခေါင်လဲသူ့ဆိုင်ထဲမှာရှက်မနေတော့ပါဘူးငယ်လေးအားခွံကျေွးလိုက်တယ်။
"ကိုကြီး!ညကျငယ်ကျုံးဘက်လမ်းလျောက်ချင်တယ်"
"အေးပါကွာ!ခဏဘဲနော်မိုးချုပ်တဲ့ထိမနေရဘူး"
"ဟေးးး!တကယ်နော်ကိုကြီး"
"အေးပါကွာ!ထတော့သင်တန်းနောက်ကျနေမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့!ကိုကြီးဒီမှာဘဲပြန်စောင့်နေမှာမလား"
"အေးလေ!ငယ်လေးကသင်တန်းရှေ့စောင့်ဆိုကိုကြီးစောင့်ပါ့မယ်"
"ရတယ်ကိုကြီး4:30ထိဆိုကိုကြီးပျင်းနေလိမ့်မယ်ကိုကြီးဆိုင်ကဘဲစောင့်ပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
"ငယ်လေး!ချစ်သူကလိမ္မာလိုက်တာ"
"အမ်!ဘယ်လိုသိလဲကိုကြီးမာတာကို"
"ဟာ!ညစ်ပတ်ကြီးအဲ့တာပြောတာမဟုတ်ဘူးလေနှာဘူးကြီးနှာတွေးတွေးနေတယ်"
"ဟားးး!ချစ်လို့စတာပါချစ်ငယ်လေးရာ"
မိုးခေါင်ငယ်လေးအားသင်တန်းပို့ပြီးဆိုင်မှာဘဲပြန်နားနေလိုက်တယ်။မန်းရာသီကမိုးတွင်းတောင်မိုးကသိပ်မရွာဒီနေ့တော့တော်တော်ပူအိုက်နေတာသူ့ဆိုင်လူကျနေတာသာကြည့်တော့။စားပွဲလွတ်တယ်မရှိအပြည့်ဖြစ်နေပြီ။သူလဲသူ့အခန်းထဲခဏနားနေလိုက်တယ်။ခဏနေတော့သူအိပ်ပျော်သွားတယ်။
ကိုမျိုးတစ်ယောက်လက်ကနာရီကြည့်လိုက်တော့
"ဟိုက်!သွားပြီ"
မိုးခေါင်အခန်းထဲကိုဝင်ခဲ့ပြီးကုတင်ပေါ်အိပ်ပျော်နေတဲ့မိုးခေါင်အား
"မိုးခေါင်!မိုးခေါင်!ညီလေးထတော့လေးခွဲကျော်နေပြီ"
"ဟာ!ကိုမျိုးကလဲ4:15လောက်နိုးပါဆို"
"အေးပါ!ကိုလဲဆိုင်လူကျနေတော့မေ့သွားတယ်"
"ငယ်လေး!စိတ်ဆိုးတော့မယ်သွားပြီ"
မိုခေါင်ကားလေးအပြင်းမောင်းထွက်ခဲ့တယ်။73လမ်းပေါ်ကသင်တန်းရှေ့အရောက်ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူး။သူသင်တန်းခန်းမထဲဝင်ကြည့်တော့တစ်ယောက်မှမရှိတော့။စိတ်ပူသွားတယ်။ဒါနဲ့ငယ်လးဖုန်းအားခေါ်လိုက်တယ်။မကိုင်ဘူး။သူထပ်ခေါ်တယ်မကိုင်ဘူး။ဒါနဲ့သူမက်ဆေ့လေးပို့လိုက်တယ်။
"ငယ်လေး!ကိုကြီးတောင်းပန်ပါတယ်ကွာဘယ်ရောက်နေလဲစိတ်ပူလို့ကိုကြီးနေမရတော့ဘူး။ခဏလေး
အိပ်ပျော်သွားတာပါချစ်ငယ်ရာ"
ဟိန်းသင်တန်းဆင်းတော့ငါးမိနစ်လောက်စောင့်နေသေးတယ်။မလာတာနဲ့ကိုကြီးဆိုင်ဘက်ခါတိုင်းလိုမားမားလာမကြိုခင်လမ်းလျောက်နေကျဆိုတော့လျောက်လာခဲ့တယ်။ဆိုင်နားရောက်မှကိုကြီးအပြေးထွက်လာပြီးကားပေါ်တက်မောင်းထွက်သွားတာတွေ့သားကျောပေးပြီးနေလိုက်တယ်။စချင်လို့ဖုန်းခေါ်တာသိသိနဲ့မကိုင်လိုက်ဘူး။
ဆိုင်ထဲရောက်တော့မက်ဆေ့လေးကြည့်ပြီးပြုံးမိတယ်။မှတ်လောက်အောင်ပစ်ထားလိုက်အုံးမယ်။
"ဟော!ညီလေးမိုခေါင်နဲ့မတွေ့ဘူးလားညီလေးသွားကြိုတာလေ"
"နောက်ကျနေတာကိုလမ်းလျောက်လာလိုက်တယ်မစောင့်နိုင်လို့"
"ဒါဆိုမိုးခေါင်ဆီဖုန်းခေါ်လိုက်အုံးလေအစ်ကို့ကိုနိုးခိုင်းတာလူကျနေတော့မေ့သွားတယ်။အစ်ကို့ကိုဆူသွားသေးတယ်။ငယ်လေးတော့စိတ်ဆိုးတော့မယ်ဆိုပြီးအပြေးထွက်သွားတာ"
"ခေါ်ဘူး!လိုက်ရှာပေါ့"
"မလုပ်ပါနဲ့ညီလေးရာ!မိုးခေါင်ကစိတ်သဘောထားနူးညံ့ပါတယ်ကွ"
"ဆက္ဘူးဗ်ာ!အစ္ကို့ညီ!စိတ်ပူရင်အကို့ဘာသာဆက်ပေါ့ညီလေးသူ့အခန်းထဲဝင်နားတော့မယ်"
ဟိန်းကိုကြီးကိုစချင်တာနဲ့သူ့အခန်းထဲဝင်အိပ်နေလိုက်တယ်။ခဏနေတော့ကိုကြီးအခန်းထဲဝင်လာတယ်။
"ငယ်လေး!အိပ်ပျော်နေတာလား"
ဟိန်းပြန်မထူးမိအသာလေးငြိမ်နေလိုက်တယ်။
"ကိုကြီးတောင်းပန်ပါတယ်ငယ်ရယ်ကိုကြီးကိုစကားပြန်ပြောပါအုံးချစ်ငယ်ရာ"
မိုခေါင်ဟိန်းဘေးအသာဝင်လှဲရင်းဟိန်းမျက်နှာလေးအားမေ့စေ့ကနေကိုင်ပြီးလှည့်လိုက်တယ်။
"ဝါးးး!ဟွန်းးးခေါ်ဘူးကိုကြီးကို"
"မလုပ်ပါနဲ့ချစ်ငယ်ရာကိုကြီးရှူးလိမ့်မယ်"
"ခေါ်ဘူးပါးပါးနဲ့တိုင်ပြောမယ်ပြန်လာရင်ငယ်လေးကိုလာမကြိုဘူးပစ်ထားတယ်လို့"
"အဲ့လိုပြောရင်ကိုကြီးနဲ့ငယ်ဝေးသွားလိမ့်မယ်အန်ကန်အလုပ်ထုတ်ရင်ကိုကြီးငယ်လေးကိုမတွေ့ရတော့ဘူးလေကွာနော်ငယ်ကိုကြီးကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာမတိုင်ဘူးမလား"
"အင်းးဒါဆိုညကျကျုံးဘေးလမ်းလျောက်ရင်ငယ်လေးကိုကျောပိုးရမယ်"
"အမ်!ငယ်လေးကလဲကိုကြီးတို့ကယောင်္ကျားလေးတွေလေကွာသူများတွေဝိုင်းကြည့်မှာပေါ့"
"ရတယ်လေ!ဒါဆိုခုဘဲပါးပါးဆီဖုန်းဆက်ပြီးတိုင်ပြောမယ်"
"ဟာ!ဟုတ်ပါပြီကွာကိုကြီးကျောပိုးပြီးလမ်းလျောက်ပေးပါ့မယ်"
"ဟေးးး!တကယ်နော်ကိုကြီး"
"ထတော့ပြန်ရအောင်လေချစ်ငယ်"
"ဟုတ်!"
အခန်းအပြင်ကောင်တာနားရောက်တော့ကိုမျိုးကသူတို့နှစ်ယောက်အား
"ကြည့်အုံးခုဏတုန်းကနှစ်ယောက်သားမျက်နှာတွေတင်းလို့ခုတော့ပြန်တည့်သွားပြီလား"
"အဲ့ဒါကိုမျိုးကြောင့်လေ4:15လောက်သတိပေးနိုးခိုင်းတာ"
"အေးပါကွာငါလဲဆိုင်လူကျနေတော့မေ့သွားတာပေါ့ကွ"
"ဟဲဟဲ!ငယ်လေးကတော့ကျေးဇူးကိုမျိုးကြီး"
"သွားပြီကိုမျိုး"
"အေးအေးညီလေး"
ဟိန်းတို့အိမ်ရောက်တော့ခဏနားရေချိုးပြီးဟိန်းဘောင်းဘီဒူးထက်အတိုအပြာရင့်လေးနဲ့တီရှပ်အဖြူလေးဝတ်လိုက်တယ်။ပြီးကိုကြီးအခန်း
ဘက်ကူးခဲ့တယ်။ကိုကြီးကအဝတ်မလဲသေးဘဲ
အပေါ်အိကျီင်္ဗလာနဲ့အောက်ကပုဆိုးအဟောင်းနဲ့ကုတင်ပေါ်လှဲနေတယ်။
"ကိုကြီး!ခုထိရေမချိုးသေးဘူးလားငယ်လေးတောင်ပြီးပြီဗိုက်ဆာပြီသွားစို့"
မိုးခေါင်ဘာမှပြန်မပြောသေးဘဲကုတင်ဘေးရပ်နေတဲ့ချစ်သူလေးအားဘောင်းဘီအတိုလေးနဲ့မြင်ရတော့ငေးကြည့်မိနေတယ်။
"ကိုကြီး!!!ဘာတွေငေးနေတာလဲငယ်လေးမေးတာပြန်ဖြေအုံးလေ"
"အမ်!ချစ်ငယ်လေးကဘောင်းဘီလေးနဲ့ဆိုတော့ကိုကြီးကငေးမိတာလေကွာဘာမေးတာလဲ"
"ခုထိဘာလုပ်နေတာလဲရေချိုးတော့လေငယ်ဗိုက်ဆာနေပြီ"
"ကိုကြီးကချိုးပြီးပါပြီကွအဝတ်လဲရုံဘဲ"
"ဒါဆိုလဲတော့လေအဝတ်!ထကြာ"
ဟိန်းကိုကြီးအားဆွဲထူလိုက်တယ်။
"ဘာဝတ်ရမှာလဲကိုကြီးက"
"ဘောင်းဘီဝတ်ခဲလေကိုကြီးကျောပိုးရမှာဆိုတော့ပုဆိုးဝတ်ရင်ကျွတ်ကျမှဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ်""အေးပါကွာ"
မိုးခေါင်သူ့အခန်းကယူလာတဲ့ဂျင်းပျော့နက်ပြာအရှည်လေးနဲ့တီရှပ်အဖြူအဆင်းလေးအားကုတင်ပေါ်တင်ပြီးခါးကအိင်္ကျီအားချွတ်လိုက်တယ်။ဟိန်းကိုကြီးအပေါ်ပိုင်းအားအနီးကပ်မြင်ရတော့မျက်တောင်မခတ်ဘဲငေးကြည့်မိပြန်တယ်။ဘာအဆီပိုမှမရှိကျစ်လစ်နေတဲ့ရင်အုံနှစ်ခုကြားအမွှေးတွေနဲ့အောက်ချက်ထိပြီးတော့ဆီးစပ်အမွှေးတွေထိတဆက်တည်းပေါက်နေတာကြည့်ရင်းရင်ခုန်နေမိတယ်။
"ငယ်လေး!ဘာတွေကြည့်နေတာလဲကိုကြီးကို"
"ဟင်!ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး"
ဟိန်းရှက်ရှက်နဲ့မျက်နှာလွှဲလိုက်တယ်။ကိုကြီးတီရှပ်အရင်ဝတ်ပြီးပုဆိုးအားကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်တယ်။ငယ်လေးအောက်ပိုင်းကြည့်မိပြန်ရောအတွင်ခံအကျပ်လေးပေါင်တိုအောက်ကပေါင်မွှေးတွေနဲ့ခြေသလုံးမွှေးရှည်ရှည်တွေကယောင်္ကျားတစ်ယောက်ရှိသင့်တဲ့အရာတွေဆိုတာငယ်လေးခုကိုကြီးဆီကမြင်မှသိတော့တယ်။မိုးခေါင်ဘောင်းဘီဝတ်ဖို့ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တော့သူ့ညီဘွားအထုပ်ထည်ကသိသိသာသာဖောင်းထစ်နေတယ်လေ။ဟိန်းတစ်ယောက်လည်ချောင်းထဲကချောက်ကပ်ပြီးရေဆာသလိုတံတွေးတွေခဏခဏမြိုချနေမိတယ်။မိုးခေါင်ဘောင်းဘီအားထပြီးဆွဲတင်ပြီး
အိင်္ကျီအားဘောင်းဘီထဲထည့်ဝတ်လိုက်တယ်။
ကိုကြီးခန္ဓာကိုယ်ကဘယ်လိုဝတ်ဝတ်ကြည့်ကောင်းနေတယ်။
"ထ!သွားစို့ဘယ်ကိုမောင်းရမလဲဘာစားချင်လဲငယ်"
"31လမ်းကထမင်းဆီဆမ်းသွားစားမယ်လေကိုကြီး'အာဆင်နယ်'ဒါမှမဟုတ်ဇလုံကြီးမှာစားချင်တယ်"
"ဟေ!ငယ်စားလို့ဖြစ်ပါ့မလားအဲ့ဆိုင်တွေ"
"ဖြစ်ပါတယ်!ပါးပါးတို့နဲ့တခါတလေသွားစားနေကျပါ"
"အေးပါကွာ!ထ!သြာစို့"
မိုးခေါင်အိမ်ကနေလမ်း၃၀တည့်တည့်မောင်းလာပြီးဆေးရုံနား31လမ်းတစ်လျောက်ထမင်းဆိုင်တွေဘက်မောင်းခဲ့တယ်ကားရပ်လို့အဆင်ပြေမယ့်အာဆင်နယ်ဆိုင်မှာဘဲထိုင်စားဖြစ်တယ်။စားပြီးတော့မိုးခေါင်သိသိနဲ့
"အိမ်ဘဲတန်းမောင်းတော့မယ်နော်ငယ်လေး"
"ဟာ!မညစ်နဲ့ကိုကြီးကျုံးဘက်ခဏကားမောင်းပို့မယ်ဆိုကိုကြီးကျောပိုးရအုံးမယ်လေ"
"ကိုကြီးကဗိုက်လေးပြီးအိပ်ချင်နေပြီကွ"
"ပြီးတာဘဲလေ!ရတယ်ငယ်လေးကိုကြီးကားနဲ့ခုကတည်းကပြန်မလိုက်တော့ဘူးဒီကနေဘဲလမ်းလျောက်ပြီးကျုံးဘက်သွားလိုက်မယ်"
"အမေလး!ကိုကြီးအရှုံးပေးပါတယ်ကွာတတ်ပါ"
"ဟဲဟဲ!ကျောပိုးရအုံးမှာနော်"
မိုးခေါင်ကားလေးအား26ဘီလမ်းဘက်ထွက်ခဲ့ပြီးအရှေ့ကျုံးတည့်တည့်မောင်းခဲ့တယ်။
"ဘယ်ဘက်ခြမ်းလျောက်မှာလဲငယ်"
"အရှေ့ဘက်ခြမ်းအမျိုးသားကဇာတ်ရုံနားလျောက်မယ်လေကိုကြီး"
မိုးခေါင်ကျုံးရှေ့ခြမ်းအတိုင်းမောင်းခဲ့ပြီးဦးထိပ်တံတားကနေပြန်ကွေ့ပြီးအမျိုးသားကားဇာတ်ရုံအရှေ့တည့်တည့်ကျုံးဘက်ခြမ်းမှာကားလေးအားရပ်လိုက်တယ်။ကျုံးဘေးတလျောက်မန်းသူမန်းသားတွေညရောက်မှအေးအေးလူလူလမ်းလျောက်တတ်သူတွေနဲ့ထိုင်ဖွဲ့စကားပြောနေသူတွေအားနေရာအနှံတွေ့ရတယ်။ငယ်လေးကားပေါ်ကဆင်းတော့အနားကချာတိတ်တစ်စုငယ်လေးအားကြည့်နေတော့မိုးခေါင်အမြန်ဆင်းပြီးငယ့်လေးပုခုံးအားဖတ်လိုက်တယ်။ငယ်လေးကလဲသူ့ခါးအားဖတ်ပြီး
"ဒီကနေတံတားထိပ်ထိလျာက်မယ်ကားဘက်ပြန်လှည့်လာရင်ကိုကြီးငယ့်ကိုကျောပိုးပြန်ရမယ်"
"အမ်!ကိုကြီးကနှစ်ပြကျော်လောက်ကျောပိုးရရင်သေပြီပေါ့ငယ်ရ"
"ရတယ်လေမပိုးရင်မပြန်ဘူးအိမ်ကို"
"မပြန်ရင်ပတ်ကင်းရဲဖမ်းမှာပေါ့ငယ်ရ"
"ဖမ်းလေလိုက်သွားရုံဘဲကိုကြီးမှတကယ်မချစ်တာရဲဖမ်းတော့ပိုတောင်ကောင်းသေး"
"ငယ်နော်!ကိုကြီးထင်တာငယ်လေးကတော်တော်လေးအေးမယ်ထင်တာဒါကြောင့်အန်တီတို့ကမဆိုးနဲ့လို့မှာခဲ့တာကိုး"
"ဘာလဲ!ကိုကြီးကဒီနေ့မှအဖြေပေးရသေးတယ်ပြောတော့ငယ့်ကိုချစ်တယ်ဆိုကျောလေးပိုးခိုင်းတာကို"
"အေးပါချစ်ငယ်ရာကိုကြီးပိုးပါ့မယ်"
ဟိန်းတစ်ယောက်ခုမှကိုကြီးကိုအရမ်းချစ်မိမှန်းသိတော့တယ်။ဘာလို့လဲဆိုခုလိုကိုကြီးခါးကိုဖ
တ်ပြီးလမ်းလျောက်ရတဲ့အခါအရာအားလုံးပြီးပြည့်စုံသလိုငယ့်ဘဝပိုပြီးလုံခြုံသလိုခံစားရတယ်။ငယ်တို့ဦးထိပ်တံတားရောက်တော့ပြန်လှည့်လျောက်တော့ကိုကြီးက
"ကဲ!တက်ငယ်ကိုကြီးကျောပိုးမယ်"
"ကန်တော့နော်ကိုကြီး"
"ညကျမှထိုင်ကန်တော့ခုတော့တက်ပါကွာ"
ကိုကြီးငယ်လေးကိုယ်အားအသာလေးကျောပိုးပြီးကားဆီပြန်လျောက်လာတယ်။ကျုံးဘေးထိုင်နေတဲ့အတွဲအချို့ရယ်ထိုင်သောက်နေတဲ့လူတစ်ချို့ကလိုက်ကြည့်နေတယ်ငယ်လေးကျောပိုးစီးလာတာကို။ငယ်လေးကိုကြီးကျောပေါ်ကနေကိုကြီးပါးနားကပ်ပြီး
"ငယ်လေးကိုကြီးကိုအရမ်းချစ်မိနေပြီ"
ပြောလဲပြောကိုကြီးပါးလေးအားနမ်းလိုက်တယ်။
"ငယ်!ဒီဘက်တစ်ဖက်ကျန်သေးတယ်လေ"
"တော်ပြီ!အဲ့ဘက်ကနမ်းရင်လူတွေမြင်ကုန်လိမ့်မယ်"
တစ်ပြလောက်ရောက်တော့ငယ်ကိုကြီးသနားတာနဲ့
"ကိုကြီး!အောက်ချတော့ငယ်ဆင်းတော့မယ်"
"ကားထိပိုးခဲ့ပါ့မယ်ချစ်ငယ်ရ"
"တော်ပြီ!ငယ်လမ်းလျောက်ချင်လို့"
မိုးရာသီဆိုပေမယ့်မန်းလေးမိုးကမရွာတော့ပူစပ်ပူလောင်နဲ့မို့ကိုကြီးကိုယ်ကချေွးပေါက်တွေကျနေတော့ငယ်သနားတာနဲ့ချခိုင်းလိုက်တယ်။
"ကိုကြီး!ချေွးတွေနစ်နေပြီခဏနားအုံးမလား"
"လာပါငယ်ရလမ်းလျောက်ရင်းတိတ်သွာလိမ့်မယ်အိမ်ပြန်နောက်ကျနေလိမ့်မယ်"
"ဟုတ်ကိုကြီး"
ငယ်ကိုကြီးလက်ဖဝါးကြီးအားသူ့လက်လေးကိုင်လိုက်တော့ကိုကြီးအလိုက်သင့်သူ့လက်လေးအားတွဲပြီးလျောက်ခဲ့တယ်။ကားနားရောက်တော့ကိုကြီးက
"ခဏထိုင်အုံးမလားချစ်ငယ်"
"ထိုင်တော့ဘူးကိုကြီးပြန်စို့ဖြည်းဖြည်းမောင်းပေးကျုံးလေအေးအေးခံရင်း73လမ်းရောက်မှအိမ်ပြန်မယ်နော်ကိုကြီး"
"အေးအေးချစ်ငယ်"
အမျိုးသားကဇာတ်ရုံကနေမောင်းလာလိုက်တာ
Sedonaရှေ့နားအကွေ့
"ကိုကြီးဟိုမှာမိဇော်ကဲနေတာတွေ့လား"
"ငယ်ကလဲဘယ်မှာလဲမတွေ့ပါဘူး"
"အဲ့မှာလေရှေ့မှာသူ့ဘဲပြိုင်ကားအဲ့ရှေ့ကဆံပင်အရှည်နဲ့စကပ်ပေါင်ပြတ်နဲ့မိန်းမလိုဝတ်ထားတာပွင့်နေတာလေ"
"ဟုတ်လို့လားငယ်ရအဲ့ဒါကောင်မလေးအစစ်မဟုတ်ဘူးလားဒေါက်မြင့်ကြီးစီးထားတာလေ"
"ဟုတ်မဟုတ်ငယ်လေးဆင်းခေါ်လိုက်ရမလား"
"မဆင်းနဲ့ငယ်!ကိုကြီးမကြိုက်ဘူးအဲ့ဒါသူအိမ်ကသိလားအဲ့လိုဝတ်လာတော့"
"သူ့အိမ်ကထွက်လာတော့ဘယ်ဝတ်မလဲသူ့နဲ့သိတဲ့အပွင့်မတွေဆီသူ့အဝတ်တွေဝယ်ပို့ထားတာတခါတလေမိဇော်မကအဲ့လိုလာမွှေတာလေခုဘဲကလဲအလန်းဆိုတော့လာကြွားတာနေမှာပေါ့တွေ့လားနေ့လည်ကလာကြိုတဲ့တစ်ယောက်သူ့ဘေးက"
"ငယ်လေးသူလိုလိုက်ဝတ်ပြီးအရင်ကထွက်တယ်ပေါ့"
"ဟာ!ကိုကြီးကလဲငယ်လေးဝါသနာလဲမပါဘူးအိမ်ကလဲပါးပါးနဲ့မားမားမပါဘဲဘယ်မှမသွားပါဘူး"
"ဟူးးး!တော်သေးတယ်ငယ်ပြောလို့သာကိုကြီးငဇော်ဆိုတာသိတာအဲ့ဒါလေးကတော်တော်မနိုင်စိန်လေးဘဲ"
"မိန်းကလေးနဲ့တော့တော်တော်ပိုတူပြီးလှတယ်မလား"
"အင်း!ဒါပေမယ့်ငယ်လောက်မအေးချမ်းဘူးမမှီပါဘူး"
"ငယ်လေးကဒီလောက်ဆိုးနေတာလေ"
"အေးပါကွ!ချစ်ငယ်ဆိုးတာကချစ်စရာကောင်း
တယ်လေကွာ"
"လိပ်ကြီး"
"မြင်ဘူးလားလိပ်းထီးကိုချစ်ငယ်"
"အမ်!ကိုကြီးကအထီးအမဘယ်လိုခွဲလဲ"
"ဟားး!ဒါကြောင့်ကိုကြီးငယ်လေးကချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ပြောတာနောက်ကျလိပ်ထီးကျေွးမယ်"
"အင်းပါ!ပြန်ရအောင်မိဇော်မလဲမခေါ်တော့ပါဘူးအိပ်ချင်ပြီကိုကြီးရ"
မိုးခေါင်ကျုံးဘေးကနေကားလေးအားဖြည်းဖြည်းမောင်းလာတယ်၇၃လမ်းရောက်မှပြန်ကွေ့ပြီးလမ်း၃၀ကနေရှေ့ပြန်တတ်ပြီးအိမ်ရှိရာcvလိုင်းဘက်ပြန်ခဲ့တယ်။အိမ်ရှေ့ကားလေးရပ်တော့
ငယ်လေးဘဲဆင်းပြီးခြံတံခါးသော့ဖွင့်ပေးပြီးကားဝင်တော့သေချာပြန်ပိတ်သော့ခတ်ခဲ့တယ်။ပြီးအိမ်တံခါးမကြီးအားသော့ဖွင့်ပြီးဧည့်ခန်းမှာထိုင်လိုက်တယ်။နာရီကြည့်တော့9:30ကျော်နေပြီ။
"ငယ်!ကိုကိုရေချိုးလိုက်အုံးမယ်ငယ်ထိုင်နေအုံးမယ်မလား"
"ထိုင်တော့ဘူးကိုကြီးငယ်ဝင်အိပ်တော့မယ်"
"အေးအေးချစ်ငယ်!goodည"
"ဟုတ်ကိုကြီး!"
ဟိန်းတစ်ယောက်အိပ်ချင်နေတာနဲ့အခန်းထဲတန်းဝင်ပြီးညဝတ်အိင်္ကျီတတစစ်စုံလဲဝတ်ပြီး
အိပ်လိုက်တယ်။မိုးခေါင်ကတော့ပူစပ်စပ်မို့ခဏနားပြီးရေချိုးလိုက်တယ်ပြီးတော့အားကစားဘောင်းဘီအတိုလေးနဲ့ဘဲအပေါ်အိင်္ကျီဗလာနဲ့အိပ်လိုက်တယ်။
"ဂျိမ်း!လျပ်စီးလျက်ပြီး"ဂျိမ်း!ဝုန်းး!ဒလိမ်းဂျိမ်း!"
"ဂျိမ်း!ဝုန်းး!ဒလိမ်းဂျိမ်း!"ဝုန်းးး!ဒလိမ်းဂျိမ်းးး!"
"အေမ့!"
ငယ်လေးမိုးချိန်းသံကြောင့်လန့်နိုးပြီးထထိုင်မိတယ်။ပြီးတော့ကကိုကြီးအခန်းဘက်ပြေးဖို့ပြင်
တော့တယ်။
"ဂျိမ်း!လျပ်စီးလျက်ပြီး"ဂျိမ်း!ဝုန်းး!ဒလိမ်းဂျိမ်း!"
"မားမား!ပါးပါး!သားကိုလာခေါ်ပါအုံးအီးးဟီးးး
သားကြောက်လို့ပါ"
ငယ်လေးမိုးချိန်းတာရပ်တုန်းကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြေးတော့တယ်။ဘေးကပ်ရပ်ကိုကြီးအခန်း
တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီးကိုကြီးကုတင်ပေါ်တတ်ပြီးအိပ်ပျော်နေတဲ့ကိုကြီးအားဖတ်ထားလိုက်ပြီး
"ငယ်!ကြောက်လို့ပါအီးးးးဟီးးးဟီးးးး"
ငယ်လေးတစ်ယောက်တကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးမျက်ရည်တွေရွဲနေအောင်ငိုနေမိတယ်။မိုးခေါင်လဲနိုးလားပြီးငယ်လေးအားသူ့ရင်ခွင်ထဲဖတ်ထားပြီးနဖူးလေးအားနမ်းထားပြီး
"ငယ်!ကိုကြီးရှိတယ်လေမကြောက်နဲ့တော့
အဲ့မိုးကြိုးကအိမ်ထဲထိမရောက်ပါဘူးငယ်ရယ်"
"ဟီးးးအီးးးးငယ်ကြောက်လို့ပါ!ငယ့်ကိုတစ်ယေက်ထဲမထားခဲ့ပါနဲ့အီးးးဟီးးး"
မိုးခေါင်အရမ်းကြောက်နေတဲ့ငယ်လေးအားသနားပြီးအာရုံပြောင်းအောင်ငယ်လေးမျက်နှာအားမေးစေ့ကနေကိုင်ပြီးငယ့်နှုတ်ခမ်းအားသူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ပြီးငယ့်ပါးစပ်ထဲသူ့လျှာလေးအားကလိလိုက်တော့ငယ်လေးအငိုရပ်သွားတယ်။
"ဂျိမ်း!လျပ်စီးလျက်ပြီး"ဂျိမ်း!ဝုန်းး!ဒလိမ်းဂျိမ်း!"
မိုးချိန်းတော့ငယ့်ကိုယ်လေးတုန်သွားပေမယ့်နှုတ်ခမ်းကတော့သူ့ဆွဲစုပ်နေသောကြောင့်ကြောက်သံထပ်ထွက်မလာပေ။မိုးခေါင်နှုတ်ခမ်းက
ငယ်လေးနှုတ်ခမ်းအားငုံထားပြီးလျှာကငယ့်အာခေါင်ထဲကလိနေတော့ငယ်အလိုက်သင့်လိုက်နမ်းစုပ်လာတယ်။
"ငယ်!ကြောက်သေးလား"
"အင်းး!ကြောက်တယ်ကိုကြီး"
"မကြောက်နဲ့ချစ်ငယ်ကိုကြီးတစ်ယောက်လုံးငယ့်ဘေးမှာရှိနေတာငယ်ဘာမှမကြောက်ရဘူးမှတ်ထားနော်ခုရောကြောက်သေးလား"
"နည်းနည်းကြောက်သေးတယ်ကိုကြီး"
အပြင်မှာမိုးရောလေရောသည်းသည်းမည်းမည်းရွာနေတယ်။ငယ်ကတော့သူ့အားတင်းကျပ်နေအောင်ဖတ်ထားတယ်။ငယ်လေးအားသူနမ်းကတည်းကသူ့ညီဖွားကဘောင်းဘီတိုထဲကပေါက်ထွက်မတတ်ရုန်းနေပြီသူငယ်လေးဘက်မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လိုက်ပြီးငယ်အားခွဖတ်လိုက်တယ်။ပြီးငယ်လည်တိုင်လေးတွေအားသူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ပွတ်နမ်းနေမိတယ်။ငယ်လေးကိုကြီးရဲ့မာမာကြီးသူ့ပေါင်အားလာထောက်နေတာတဆတ်ဆတ်လှုပ်နေတာအားသတိထားမိလိုက်တယ်။ငယ်လေးညဝတ်အင်္ကျီ
ကြယ်သီးလေးအားမိုးခေါင်ဖြုတ်ပြီးနို့သီးထိပ်သေးသေးလေးတွေအားပွတ်နေမိတယ်။ပြီးတော့သူ့လက်တစ်ဖကတ်ကငယ်လေးလက်အားကိုင်လိုက်ပြီးသူ့ဘောင်းဘီပေါ်ကနေသူ့ညီဖွားအားကိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။သူ့လက်ပြန်လွတ်တော့ငယ်ကသူကိုင်ခိုင်းတဲ့အတိုင်းဘာမှမလုပ်ဘဲသူ့ညီဖွားအားဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ငယ်လေးကိုကြီးညီဖွားကသူ့လက်နဲ့ဆုပ်ထားမိတော့ရင်တွေတုန်နေတယ်။အံ့အားလဲသင့်နေတယ်ဘောင်းဘီပေါ်ကကိုင်မိတာတောင်အကျောတွေစမ်းမိသလိုသူ့လီးထက်အဆမတန်ကြီးနေတာသူသတိထားမိတယ်။
မိုးခေါင်ငယ်လေးကြောက်စိတ်တွေမရှိတာသိတော့နမ်းတာတွေရပ်လိုက်တယ်။
"ငယ်!ချစ်လေးကိုကြီးချစ်ချင်နေပြီကွာ"
"အင်းးး!ငယ်လဲချစ်တယ်လေကိုကြီးကို"
"အဲ့လိုမဟုတ်ဘူးလေးခုငယ်နဲ့ကိုကြီးတို့အချစ်တွေဒီထပ်ခိုင်မြဲအောင်လေ"
"ဟုတ်!ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကိုကြီး"
"ချစ်ငယ်နဲ့ကိုကြီးအချစ်တွေဒိီထပ်ခိုင်မြဲဖို့sexကလဲအရေကြီးတယ်ငယ်ရ"
"အမ်!ငယ်ကြောက်တယ်ကိုကြီး"
"ဘာကိုကြောက်ရတာလဲကိုကြီးကကိုက်စားမှာမှမဟုတ်တာ"
"ဒါဆိုကိုကြီးကဘာလုပ်မှာလဲငယ့်ကို"
"ငယ်အခုကိုင်ထားတာဘာလဲသိလား"
"ကိုကြီးလီးကြီးလေ"
"အေးလေငယ်ရကိုကြီးသွေးသားဆန္ဒကိုလိုက်လျောပေးစေချင်တာလေ"
"ကိုကြီးဟာကအကြီးကြီးငယ်ကြောက်တယ်ကိုကြီး"
"ငယ်ကကိုကြီးချစ်ရသူလေကွာနာအောင်မလုပ်ပါဘူးခုငယ်ကကိုကြီးဟာကိုညစ်ကိုင်ထားတော့ကိုကြီးကဘယ်လိုကောင်းတော့မလဲ"
"အမ်!ဒါဆိုငယ်မကိုင်တော့ဘူးလေ"
"ငယ်!ကိုကြီးမေးမယ်ငယ်ဂွင်းထုတတ်တယ်မလား"
"ဟာ!ကိုကြီးကလဲရှက်စရာကြီးဘာတွေမေးနေတာလဲ"
"ရှက်စရာမဟုတ်ပါဘူးငယ်ရခုငယ်နဲ့ကိုကြီးကတရားဝင်ချစ်သူတွေဖြစ်နေပြီဆိုတော့နှလုံးသားချင်းတစ်ထပ်တည်းကျအောင်ငယ်ဘာဖြစ်နေတယ်ကိုကြီးဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာနှစ်ဦးကြားပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုရမယ်ငယ်"
"ဟုတ်ကိုကြီးပါးပါးနဲ့မားမားတို့ရှေ့ရောလား"
"ဟာ!အဲ့လိုတော့ဘယ်ဟုတ်မလဲချစ်ငယ်ရကိုကြီးနဲ့ငယ်ဘဲသိရမယ်လေပြောခုဏကိုကြီးမေးတာငယ်လေးဂွင်းတိုက်ပြီးထုတတ်တယ်မလား"
"ဟုတ်!ကိုကြီး"
"ကိုကြီးကိုလဲအဲ့လိုလုပ်ပေးရုံလေကွာချစ်ငယ်ရခုတော့ငယ်ကညစ်ကိုင်ထားတာ"
"ဟဲဟဲ!မိုးချိန်းတာကြောက်တာကိုးကိုကြီးရ"
"ဒါဆိုခုကိုကြီးဟာကိုလုပ်ပေးတော့မလား"
"ကိုကြီးသင်ပြပေါ့"
"ကောင်းပြီငယ့်ဒါဆိုငယ်ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော်အောက်ခဏဆင်း"
"ဟုတ်ကိုကြီး"
မိုးခေါင်ကုတင်ဘေးရပ်နေတဲ့ငယ်လေးကိုယ်ပေါ်ကညဝတ်အိင်္ကျီနဲ့ဘောင်းဘီအားအသာ
ချွတ်လိုက်တယ်။
"ဂျိမ်း!ဝုန်းး!ဒလိမ်းဂျိမ်း!"ဝုန်းးး!ဒလိမ်းဂျိမ်းးး!"
"အေမ့!"
ငယ်လေးကုတင်ပေါ်အတင်းတတ်ပြီးကိုယ်တုံးလုံးလေးနဲ့သူ့အားဖတ်ထားတော့မိုးခေါင်ညီဖွားကမိုးပေါ်ထောင်မတ်လာတယ်။သူ့ဖတ်ထားတဲ့ငယ်လေးလက်အားကိုင်ပြီးဘောင်းဘီထဲသွင်းလိုက်တယ်။ပြီးသူကဘဲထက်အောက်ဂွင်းထုသလိုသင်ပေးလိုက်တယ်။ငယ်လေးမှန်မှန်ထုနေတော့မိုးခေါင်ဖင်လေးအသာကြွပြီးဘောင်ဘီအားချွတ်လိုက်တယ်။ပြီးငယ့်နှုတ်ခမ်းတွေအတင်းစုပ်ပြီးအာခေါင်ထဲလျှာထိုးမွှေပေးလိုက်တယ်။သူ့လီးအားနူးညံ့နဲ့ငယ်လေးလက်ကစွပေးနေတော့သူ့လီးကြီးအကျောပြိုင်ပြိုင်ထပြီးဒစ်ထိပ်ဟာလုံးပတတ်ထပ်ကြီးပြီးတင်းကားနေတယ်။မိုးခေါင်ငယ်လေးအားပက်လက်အိပ်စေပြီးငယ်လေးနို့သီးလေးတွေအားတစ်ဘက်ကိုစို့လိုက်ချေလိုက်နဲ့ငယ်လေးညည်းသံထွက်လာတော့တယ်
"ဟင်းးးအင်းးးးကျွတ်!!ဟင်းးး!"
မိုးခေါင်နို့စို့နေရာကနေတဖြည်းဖြည်းအောက်လျောဆင်းလာပြီးငယ်လေးချက်ပေါက်လေးအားလျှာလေးနဲ့ထိုးကလိတော့
"အားး!ဟင်းးးအင်းးးဟင်းးး"
မိုးခေါင်ငယ်လေးအားဒီထပ်စိတ်တွေကြွအောင်လုပ်ဖို့ငယ်လေးအား
"ချစ်ငယ်!လေးဘက်ထောက်ပြီးဖင်လေးထောင်ထား"
"ကိုကြီ!ငယ်ကြောက်တယ်"
"ငယ်လေးကောင်းအောင်ကိုကြီးလုပ်ပေးမှာပါမကြောက်နဲ့နော်"
ငယ်လေးအသာထပြီးလေးဘက်ထောက်ပေးတော့ငယ်လေးအိုးကျစ်လေးကားနေအောင်
"ငယ်!ခြေထောက်တွေကားထောက်ပြီးတော့မညောင်းအောင်ခေါင်းအုံးပေါ်မျက်နှာလဲအိပ်ထားလိုက်"သူပြောသလိုငယ်လေးလိုက်လုပ်မိတယ်။
ငယ်လေးခြေထောက်ကားပြီးထောင်ထားတော့ငယ်လေးခရေရဲရဲလေးအားမိုးခေါင်သေချာမြင်မိပြီးသူ့နှုတ်ခမ်းတွေကငယ့်ဖင်လေးတွေပေါ်ပွတ်နမ်းတော့သူ့မှုတ်ဆိတ်ဆူးတွေကြောင့်ငယ်လေးတွန့်ကနဲ့ဖြစ်သွားတယ်။မိုခေါင်ငယ်လေးခရေလေးအားလျှာပြားလေးနဲ့လျက်လိုက်တယ်။
"ဟင်းးးအင်းးးးကျွတ်!!ဟင်းးး!"
ပြီးတော့သူ့လက်ခလည်လေးအားတံတွေးစွတ်ပြီးငယ့်ခရေပေါက်လေးအားအသာထိုးကြည့်တယ်။
"အားး!ဟင်းးးအင်းးးးကျွတ်!!ဟင်းးး!"

မိုးသည်းညDonde viven las historias. Descúbrelo ahora