Η λύκος του φεγγαριού 🐺🌕

Η Στεναχώρια Του Έρωτα

"Για άκου πρωτευουσιάνα δεν ξέρεις ποια είμαι όποτε μαζέψου" μου απάντησε εκείνη, εγώ χαμογέλασα ειρωνικά και της είπα "Ούτε εσύ ξέρεις ποια είμαι, όμως πήγες να με βαρέσεις και επειδή πρέπει να σε ενημερώσω θα σου πω κάτι μόνο μία φορά. Έχω μαύρη ζώνη στο καράτε και δεν φοβάμαι να σε βάλω κάτω οπότε σκέψου το πολύ καλά την επόμενη φορά που θα με βαρέσεις" εκείνη πήγε να με βαρέσει πάλι, αλλά με μία λαβή την ξάπλωσα στο γρασίδι "ΑΡΚΕΤΑ" είπε δυνατά ο Νίκος, έπειτα πείρε την Δήμητρα στην άλλη άκρη της αυλής.

Οι υπόλοιποι έφυγαν σαν τα μυρμήγκια και ο Νίκος ξανά γύρισε μετά από λίγο, εγώ έκανα να φύγω προς το εσωτερικό μέρος του σχολείο αλλά με κράτησε από το μπράτσο και μου είπε "Κάτσε δεν χρειάζεται να φύγεις" και έτσι έκατσα χωρίς να πω τίποτα.

Άκρα του τάφου σιωπή βασίλευε ανάμεσα μας, κανείς δεν μιλούσε, έτσι είπα να σπάσω κάπως αυτή την ατμόσφαιρα.

"Μετά έχουμε μαθηματικά έτσι;" ρώτησα "Αλεξάνδρα συγνώμη για πριν, δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο" είπε πολύ σοβαρά, εγώ του χαμογέλασα και του είπα "Έι ηρέμησε, ξέρω από κολλημένους πρώην" αλλά από ότι φάνηκε έκανα γκάφα γιατί τον νευρίασα.

Συγκεκριμένα έχωσε μπουνιά σε ένα δέντρο και έφυγε χωρίς να πει τίποτα. Εγώ τρόμαξα λίγο αλλά με ηρέμησαν τα αδέρφια και περισσότερο ο Ραφ,.

Συγκεκριμένα είπε "Μην τρομάζεις, δεν είναι αυτό που είπες, απλά ο Νίκος αναγκάστηκε να..." "Ραφαήλ σταμάτα θα νευριάσει ο Νίκος" τον σταμάτησε η Ρόξι "Δεν πειράζει η Αλεξ πρέπει να ξέρει" είπε ο Ραφ και έπειτα συνέχισε "Ο Νίκος ήταν πολύ ερωτευμένος με την Δήμητρα και δεν ήθελε να την αφήσει ποτέ, αλλά αναγκάστηκε για να μην πάθει κακό η ίδια" εγώ στεναχωρήθηκα όταν το άκουσα αυτό ξέρω πως είναι να αφήνεις κάποιον επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς έτσι ένιωσα με τον Γιάννη.

"Κατάλαβα" είπα και έπειτα συνέχισα "Με συγχωρείτε" και έφυγα, πήγα να βρω τον Νίκο, ήθελα να ζητήσω συγνώμη.

Τον βρήκα να κάθετε μόνος στο κλειστό γυμναστήριο μπάσκετ. Εκείνη την στιγμή έφυγαν όλοι μιας και μόλις είχε χτυπήσει το κουδούνι.

Ήταν και ο αδερφός μου εκεί, δυστυχώς με πρόσεξε αλλά νταξει δεν μου είπα κάτι για το μάθημα, απλά με χαιρέτησε. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα τα ακούσω στο σπίτι, αλλά νταξει μωρέ, θέλει απλά το καλύτερο για εμένα ο αδελφούλης μου.

Αφού έφυγαν όλοι πήγα στις κερκίδες και έκατσα δίπλα στον Νίκο. Δεν είπε τίποτα, ούτε εγώ τελικά, απλά καθόμασταν δίπλα δίπλα χωρίς να μιλάμε ή να κοιτάμε ο ένας τον άλλον.