Selam peri tozları!
Hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin :,)
Keyifli Okumalar!
Boool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen ⭐️
*
Sevdiğin insanın suretine büründüğünde, ölüm bile güzel gelir.
*
Mezuniyetten 4 ay önce
Nefese muhtaç ciğerlerim suyla dolarken vücudumu sarıp sarmalayan suyun soğukluğu ruhumu üşütmeye başlamıştı çoktan.
Çaresiz çırpınışlarım öyle zayıftı ki, bedenimi suyun yüzüne çıkaramıyordu artık. Hatta çırpındıkça daha çok batıyor gibiydim.
Pes ettim.
Bedenime dokunan her bir su damlası yalnızca birkaç ay sonra kavuşmayı beklediğim hayallerimden biraz daha uzaklaştırıyordu beni. Her an imkansıza doğru gidiyorlardı. Biraz sonra düşünceler terk edecekti zihnimi, biliyordum. İyiden iyiye yalnız kalacak ve en sonunda... Ölecektim.
Saniyeler içinde bir gürültü koptuğunda korkuyla bir kez daha çırpındığımı hatırlıyordum. Bu gürültü, meleklerin kanat sesleridir diye düşündüm. Nasıl ölünürdü ki?
Ölürken son gördüğümüz, son duyduğumuz, son hissettiğimiz şey ne olurdu?
Eğer son gördüğüm Bade'nin yüzü olacaksa, pek de huzurlu bir ölümüm olacağını sanmıyordum. Aksine yaşamımdan daha beter bir ölümle tanışacağıma yemin edebilirdim.
Bedenimin acıyla kıpırdandığını hissettiğinde acıyla yüzümü buruşturdum. Ölüme giden yolda Azrail de mi zorbalık edecekti?
Canımı yakan ellerin gücüyle sarsılırken suyun acıtmasını umursamadan gözlerimi açtım. Bir çift göz suyun altından bana bakarken yeni bir düşünce peyda oldu kafamın içinde.
Derler ki, ölürken Azrail sevdiğin insanın suretinde gelirmiş karşına. Bu yüz, bu gözler, bu beden... Hepsi ona aitti.
Yekta...
İşte ölüm şimdi çok güzeldi. Onun gözlerine bakarken ölüme yürümek hiç olmadığı kadar iyi hissettirecekti. Yaşarken tadamadığım mutluluğu ölmeden önce yaşayacaktım. Yekta'nın kollarında ölüme koşmak... Huzur dolu bir tebessüm yüzümdeki yerini alırken ölüme teslim ettim kendimi.
Bedenime dolanan eller biraz sonra hayatımı yeniden bahşetmişti sanki. Ciğerlerimi tıkayan su vücudumu terk ederken havayla ilk kez tanışıyormuş gibi derin derin soludum panikle.
Sırtım sert zeminle buluştuğunda gözlerimi güçlükle araladım. Korkuyla çarpan kalbimin çırpınışları göğüs kafesimin hızla inip kalkmasına neden oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalancılar ve Yabancılar
Teen FictionHer insan bir yalancıdır. Her insan bir yabancı... Bize öğretileni yapar, bir yalanı yaşarız hayat boyu. Vakti geldiğinde ise yalan hayatlarımıza yabancılaşırız. İsteyerek ya da zorunda kalarak... Biz zorunda bırakıldık ve her şey o gün başladı. Hay...