2.BÖLÜM: kışın doğan güneş

260 18 11
                                    

Pinhani - İstanbul'da

mevsim kış olur hani bir yudum güneş bulamazsın

mevsim kış olur hani bir yudum güneş bulamazsın

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ben Deniz,Deniz Duman.

Daha küçük bir kız çocuğuyken yatağımın altındaki canavarlardan korktuğum için uyuyamazdım.Yorganın altına girer saatlerce korkuyla beklerdim. Çok geçmeden odamın kapısı açılır ve beni canavarlardan koruyan kahramanım gelirdi,babam.

Üzerimdeki yorganı kaldırırdı.Kaldırdığı yorganı onun pelerini olarak görürdüm.Yokluğunda biraz da olsa beni koruyan pembe puantiyeli yorgan.Kocaman gülümser ve ben uyuyana kadar saçlarımı okşardı.Hoş sesi ile her gece mırıldandığı şarkı eşliğinde kendimi uykuya teslim ederdim.

Bir gün anlayacaksın
Neden sessizce gittiğimi
Senden vazgeçmek uğruna
Nasıl bir savaş verdiğimi
Mevsim kış olur hani
Bir yudum güneş bulamazsın
Sonsuz uçurumlardaki
Çiçeklere dokunamazsın

Bir gün gerçekten hayatımdan sessizce çekip gitti.Gittiği günden beri geceleri uyuyamadım.Yatağımın altındaki canavarlar odamda kol gezerken artık solmuş pelerini de beni korumaya yetmiyordu.İyi de kahramanlar onlara muhtaçları bırakmazlardı ki.Ama benim kahramanım beni yapayalnız bırakmıştı.Yıllarca o küçük aklımla hep kendimi suçladım.Onu yeterince sevmediğimi düşündüğü için beni annemle baş başa bırakıp karanlığa terk ettiğini düşündüm.Yıllarca sürekli bunu sorguladım,gitmesini sağlayan suçluyu aradım.Belki de tek suçlu oydu fakat onun dışında herkeste suç buldum.

Sahiden de bir gün anlayacak mıyım baba neden sessizce gittiğini?

---

Kaşlarımı çattım ve şaşkınlıkla "Teyzem mi?" diye sordum.Kadın kafasını salladığında havada kalan elini sıkıp çatılmış kaşlarımla anneme baktım.

"Bir teyzem olduğunu bilmiyordum."

Annem gergince ellerini çenesinin altında birleştirdi.Fakat bir şey demeyince adının Güneş olduğunu ve teyzem olduğunu öğrendiğim kadın konuştu.

"Evet ben de bir yeğenim olduğunu bilmiyordum." Göz ucuyla anneme bakmıştı.Şaşkınlıkla kaşlarımı kaldırdım.

Erdinç boğazını temizleyince dikkatimi ona verdim.

"Bu da Güneş teyzenin kızı, Derin." diyerek sarışın mavi gözlü kızı gösterdi.Kıza baktım ve hafifçe gülümsemeye çalıştım.O da aynı şekilde karşılık verdi.

"Derin bu da Rüzgar.O da yeğenim,Doruk'un abisi olur." diye Rüzgar'ı tanıttı Erdinç.Biz gelmeden Doruk ve Ateş ile tanışmış olmalılardı.Derin gözlerini Rüzgar'a çevirdi.

"Memnun oldum Derin." dedi Rüzgar sesini normal çıkarmaya çalışarak.
Derin kafasını salladı "Ben de." Onun da suratında şaşkın bir ifade vardı.Neler olduğunu o da bilmiyordu anlaşılan.

YAKAMOZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin