Bryle POV
8:00 am ng umaga, umalis ako papunta sa bahay ng iniibig ko, Alexa. Pero bago nun, kumain muna ako ako ng almusal nagluto kasi si mama ng maaga e. Subsequently, I proceeded to my girlfriend’s fireside.
Nag doorbell ako and I feel like uptight when her mother, Mrs. Demi Seria Santiago opened the entrance door. She’s beautiful. Namana talaga ni Denise ang kagandahan niya. Natulala lang ako bigla, papunta siya sa akin.
“ Bryle, hinanhanap mo ba si Alex?” sabi ng mom niya at binuksan ang gate.
“Ahm yes po. Natututulog pa po ba siya?”
“ Oo iho, pasok ka muna. Dun mo nalang hintayin si Alex sa loob.” She pleaded me the way. Wala na akong ibang nagawa, nakakahiya naman pag hindi ka omoo. Nanay sa girlfriend ko nagsasalita. Pumasok na lang ako and she asked me to sat down.
“ You want coffee?milk tea? O tea?” tanong niya sa akin.
“ Huwag na lang po Tita, salamat na lang po. Busog pop o kasi ako e.” I excuse.
“You sure iho?” Concern siya sa akin. I’m flattered anyway. I nod my head as a answer.
“ If you don’t mind, can I say something? Importante kasi na malaman mo ‘to.” She seems serious. saying it. I nodded again. And listen to her.
“ Before, may sinabi ba si Alex sayo about her condition?” Condition? Anong kondisyon?
“ Wala naman po… wala siyang nasabi sa akin… Ano pong kondisyon?”
“ May sakit ang anak ko, may sakit si Alex.” Nagulat ako bigla. Bakit hindi niya sinabi sa akin? Bakit niya tinago to?
“ May sakit po?... anong klasing sakit po?” Naluluha na si Tita. I can’t take this….
“ May heart cancer ang anak ko. Inborn ang sakit niya. Mahina siya, feeble and debilitated. Masakit sa part naming Iho, kasi bihira lang gamutin ang may sakit na ganun.” Umiyak na siya. Parang namamaga na tong puso ko. Gusto ko nang umiyak.
“ Malubha napo ba yung sakt niya?....” Ang lupit naman ng tadhana. Bakit siya pa? Bakit hindi na ako?
“ Sa ngayon, hindi pa namin alam. Wala naman siyang dinadama o may masakit sa kanya. I still look strictly to her condition. For now hindi pa yan lalala, pero sooner… Hindi natin alam kung ano ang mangyayari sa kanya. And sad to say, baka ikamamatay a niya. So I’m begging Bryle, please take care of our only child. Gusto pa naming siyang mabuhay, makasama ng matagal. Don’t hurt her. Please…” I can’t take this. Gusto ko nang umiyak.
“Tita, I understand. Pero, hindi ko mapapangako sayo na… hindi ko siya masasaktan. I can’t live this Tita.”
“If that’s the case, I’ll accept it. I will accept the fact before it’s too late. Excuse me.” Umalis si Tita. I couldn’t think easily. I am afraid. Mahina pala siya. It sucks in my nerves. I couldn’t accept the fact na may sakit siya. Pero pano kung masaktan ko siya?
Lord, I need your help right now. Please guide me. Mahal ko siya Lord, pero ayaw ko po siyang nakikitang nasasaktan. Alam ko po masasaktan po ako sa huli kung mawala man siya. And I can’t take it. I can’t resist it. At baka ikamamatay ko yun.
