Someone's POV!
Nilabas ko si Berginia mula sa Lumang Bahay na nasa Harapan ng Eskwelahan.
"Nakikita mo yan Berginia?"-Tanong ko.
Pasabunot ko siyang Tinayo mula sa Upuan.
"Ma-mamatay k-ka!"-Sabi niya.
"Bakit? Alam mo ba kung Kailan ako mamamatay? Hahahahaha!"-Tanong ko sa kanya at Hinila lalo yung Buhok niya.
"Ma-Mahuhuli ka-kanila, ha ha ha."-sabi niya tsaka tumawa.
"Hindi ako ganun kadaling mahuli Berginia! Kilala mo ako!"-kitang kita ko mula sa kinatatayuan namin ang mga Estudyanteng Papasok palang.
"HAHAHA! DAPAT SUMUNOD KA NALANG SA MGA KAIBIGAN MO!"-Buong lakas niyang sabi.
Buong lakas ko siyang hinagis sa Sahig.
"Wag mong isasali DITO ANG MGA KAIBIGAN KO!!"-Sigaw ko
"Yan naman kahinaan mo eh! KAIBIGAN MO!"-Sabi nito.
"Ano naman dun?! Kung Hindi niyo sana pinatay yung Mga Kaibigan ko edi sana HINDI SILA NAMATAY!"-Sinampal ko siya ng Malakas.
Iniwan ko siyang Nakahiga dun. Hindi nila ako Kaya.
Sebastian POV.
Nakatulala ngayon si Tiffany Hindi mo makausap ng Matino.
Hay. BERGINIA BUHAY KAPA BA?
**************************************
Mamaya Ulit! :D
-ANNELICIOUS ♔.