When Autumn Falls

Part VI

(This was the dream of Autumn)

Napagtanto ko na nandito ako sa puno, nakatayo at nag-iisa.

I was shocked because someone talked from the tree. Ito yung punong inaalagaan ko ah.

"This tree is your life and someday there will be a man that will help you to cut the tie of the tree from yours. If you do that, you can never see the tree and the tree will find it's new owner. Find him and you'll be free."

"But if that man that you chose was the wrong one, then the autumn will start, the leaves will fall, the flowers will be destroyed same as you."

Autumn's POV

Nandito ako sa hospital at nakaupo.

Bigla lasing nahimatay si Cyd pagkatapos niyang kainin ang bunga sa puno.

"Miss Autumn umuwi ka muna at magpahinga. I will inform you nalang pag nagising na siya." Biglang sabi ni Miss Gladys na kadarating lang din.

"Sige po Ma'am" tumayo na ako at akmang maglalakad na nang-

"Autumn thank you and I'm sorry" sabi niya at nginitian ko nalang siya at nagmamadaling naglakad ako paalis dahil sa sinabi niya.

Gustong kong puntahan ang punong iyon upang malaman ko kung makikita ko pa ba ito o hindi.

Agad kong pinuntahan ang puno na inalagaan ko at kinumpirma kung tama ba ang hinala ko.

N-no.

Gladys' POV

"Ayoko paano ka?!" Sabi ko sa kanya
"I'd rather cannot see you that seeing you dying because of me." Sabi niya habang niyayakap ako.

Dahil sa lintik na puno na yan, ako na nga ang nag-alaga ni hindi man lang pinagbigyan ang kahilingan ko na pagamutin ang taong mahal ko.

"Tulungan mo na siyang makakita dahil siya ang pinili ng puno na iligtas mo."
Ayokong gawin dahil iba naman pala ang makikinabang sa puno na ito.

Ngunit dahil konektado nga ako sa punong ito, kailangan kong tulungan si Judy Samonte para hindi ako mamatay.

I hate this idea. Maghahanap ako ng paraan para mapatay ang puno na ito.

I didn't know that Judy's daughter will be the next owner of that tree but that is not a reason to not continue my plan. I'm sorry Judy but your daughter is the key to kill that tree.

"Ma" napalingon ako sa anak ko na kagigising lang.

"Open your eyes"I told to him.

He slowly open his eyes ng tears were flowing in his eyes.

"Ma, I-I can see you now" I smiled and hugged him.

"Finally Cyd!"

"Uhmmm where's Autumn Ma? I just want to say thank you to her" nakangiting sabi niya.

Doon ako natigilan at lungkot akong ngumiti.

"I'm sorry Cyd, but she's gone."

Cyd is not the chosen man that Autumn waits, but her father was.