One Last Cry [On Going]

Chapter Eight

Maki's POV

"You're late" abot ni Miro sa akin nang bagahe niya nang makarating ako sa airport.

"Just be thankful that I'm here" walang ganang usal ko.

"Tss, thank you, then" umiirap na sagot niya saka sumakay sa kotse.

Nang maiayos ko ang mga gamit niya sa trunk ay sumakay na din ako sa kotse dahil gusto ko nang umuwi at magpahinga. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako ngayong araw na 'to kahit na wala naman talaga akong ginawa gaano.

"What happened to your hand?" napatingin ako sa kamay ko dahil sa tanong niya.

'Huh?'

d>_<b

Aray!

Noon ko lang napansin na may sugat pala ang kamay ko. May kaunting dugo din ang laylayan ng long sleeve ko!

"It's nothing" maikling sagot ko.

"Napatrobol ka na naman ba Maki?" kunot noong tanong niya, umiling naman ako. "Tss, come on lil bro, imposible namang bigla ka na lang magkakasugat ng walang dahilan, tell me" hindi naniniwalang saad niya.

"Just stop asking, you're annoying so Miro" inis na sabi ko.

Umiirap naman siyang tumingin sa bintana saka ito ibinaba. Nakakatandang kapatid ko si Miro pero bihira ko siyang tawaging kuya dahil hindi naman kami nasanay, alam mo na laking Engles, hindi uso ang salitang kuya dun. Pero hindi naman kami nahihirapang makaintindi ng tagalog dahil nga pilipino naman ang mga magulang namin. Sa part ko hindi ako gaanong nagtatagalog dahil pagtatawanan lang nila ang accent ko.

d-.-b

"Seriously, Maks, what happened to your hands?" pagagalitan ko na naman sana siya dahil sa paulit-ulit niyang tanong pero nakita kong seryoso talaga siya at pinaiiral na naman niya ang pagiging kuya niya.

Kapag nasa 'kuya mode' si Miro ay hindi ko siya magawang pagalitan o sigawan. Hindi ko rin siya masungitan at lalong hindi ko siya pwedeng dedmahin dahil malalagot ako.

d>>_<<b

"I came to Ram's house before I got here, that's why I'm late" sagot ko.

Maaga akong pumunta dito sa airport dahil alam kong pagagalitan niya ako kapag na-late ako, pero nang tumawag ang babaeng iyon at sabihing may kung anong nangyari kay Ram ay nag-alala ako para sa kaibigan ko kaya dali-dali akong bumalik para tingnan ang nangyari at alamin ang lagay niya.

"That doesn't answer my question, Maks" seryosong saad niya.

"His personal nurse called me that something's wrong with him, so I went there"

"And?"

d-.-b

"I saw him on the floor with the glasses and plastics scattered all around his room"

"And.."

d>>_<<b

"So I helped him with his stuffs, I cleaned his wounds, fixed his door--"

"And then?"

d>>>_<<<b

"Can you stop saying 'and' 'and' 'and'!?" inis na usal ko, natawa naman siya.