The Tweet - Ashton Irwin ✔️

#Feelings

Het is half twee 's nachts en Olivia en ik staan onze make-up er af te halen in de badkamer. De jongens zijn net weg en mijn ouders liggen al in bed. We hebben echt veel gelachen met ze en het was super gezellig. 'Dus... Jij en Ashton?' Vraagt Olivia me terwijl ze grijnzend in de spiegel kijkt. 'Wat? Nee joh! Haha... Hij is heel aardig hoor, maar...' ik maak mijn zin niet af. 'Maar wat?' Vraagt ze door. Ik haal mijn schouders op, 'Ik weet het niet, ik ken hem natuurlijk al best wel lang maar ik heb hem vandaag pas voor de eerste keer gezien. Hij is echt heel lief en aardig voor me, maar het zou toch nooit werken tussen ons, over twee weken is hij weer weg en zit hij ergens aan de andere kant van de wereld.' zeg ik somber. 'Dus je voelt wel wat voor hem?' Ik haal weer mijn schouders op, 'Ik weet het nog niet precies...' En dat is waar. Ik voel wel wat in mijn lichaam als ik bij hem ben, maar ik weet niet hoe verliefdheid voelt, ik heb nog nooit een relatie gehad, laat staan met iemand die over twee weken weer weg is. Ook kan dat gekke gevoel natuurlijk komen doordat hij mijn idool is. Ik ben en blijf een fan, niks veranderd dat. Nadat Olivia en ik onze make-up eraf hebben gehaald en we hebben getandenpoetst lopen we stil terug naar mijn kamer, waar Olivia naast me op een matras slaapt. We gaan allebei in ons bed liggen, terwijl het stil is.

'Zou je me wat willen vertellen over hoe het in de kliniek was? Je moet zeggen als je dat liever niet wil hoor. Ik ben gewoon erg nieuwsgierig... Misschien lucht het op om er over te praten?' vraagt ze voorzichtig. Ik knik mijn hoofd, maar sla me dan mentaal voor mijn hoofd, het is donker, ze kan niet zien dat ik knik. 'Jawel, waarschijnlijk lucht het wel op en ik vind het fijn om het er met iemand over te hebben. Vertel, wat wil je weten?' Dat laatste vraag ik met een klein glimchlachje. 'Nou, gewoon, hoe het daar ging, en wat je er allemaal deed?' Ik denk even na bij haar niet zo specifieke vragen. 'We hadden vooral veel groepsgesprekken, meestal vijf keer in de week, waar je vertelde over je verslaving, hoe het nu ging en je de anderen advies kom geven. Daarnaast had ik drie keer in de week individuele gesprekken met een psycholoog en in de laatste maand ben ik samen met die psycholoog drie keer uit de afkickkliniek geweest voor een klein uitstapje in Wembley, om te kijken of ik weer een beetje onder de mensheid kon komen. Verder hadden we daar niet echt veel verplichtingen waardoor ik me dus ook vaak verveelde, en dus ging ik met Lisanne, mijn kamergenoot plus vriendin, vaak een beetje doelloos door het gebouw heen lopen en praten over Five seconds of Summer aangezien ze ook fan is. Lisanne zit daar nu nog voor minimaal een maand.' Ik kom even op adem van mijn verhaal, 'De eerste paar weken waren het zwaarst doordat ik veel over mijn gevoelens moest praten en die moest delen met anderen daar. Ook kon ik in het begin echt niet zonder het snijden, waardoor ik me dus heb gesneden met een plastic broodmes, die ik had meegenomen van het ontbijt. Dat was de reden dat ik nog een maand langer moest blijven... Maar de laatste paar weken voelde ik me echt goed en nu al helemaal, ik kan het niet precies uitleggen, maar ik voel me nu gewoon echt veel beter en veel vrolijker...' Rond ik mijn verhaal af. Ik voel mijn bed inzakken en niet veel later twee armen om me heen. 'Ik ben zo trots op je dat je nu clean bent! En gosh, ik ben nog steeds zo blij dat ik je nu eindelijk kan knuffelen in het echt.' zegt ze zacht. 'Ik ook Liv. We zijn nu officieel geen internetvriendinnen meer.' Een grijns ontstaat op mijn gezicht. Ook Olivia begint te lachen. 'Net zoals jij en Ashton?' Ik weet zeker dat ze nu aan het grijnzen is. 'Olivia, ik weet wat je bedoeld daarmee, maar ik weet niet wat voor gevoelens ik voor hem heb. Ik voel een tintelend gevoel in mijn buik als ik bij hem zit en hij maakt me vrolijk, maar komt dat niet gewoon doordat ik fan ben?' vraag ik onzeker. Ze laat me los en gaat naast me liggen. Vaag zie ik haar donkerbruine ogen door het donker heen. 'Je praat al heel lang met Ashton, waardoor het meer een vriend wordt dan je favoriete bandlid, of niet?' 'Ik denk het...' zeg ik twijfelend. 'Als je hem dus zou ontmoeten zal het ook als een vriend moeten voelen en niet als je favoriete bandlid, nietwaar?' Weer zeg ik aarzelend 'Ja.' 'En bij een vriend heb je normaal gesproken geen fijn gevoel in je buik, dus ik denk dat je wel wat voor hem begint te voelen...'

~
Aah volgens mij is dit geen lang hoofdstuk, of wel? Ik kan niet zien hoeveel woorden ik heb doordat ik deze heb gemaak op mn mobiel, maar meestal zit ik rond de 1200 woorden... Najaa, SORRY VOOR HET LANGE NIET UPDATEN😭. School was niet normaal meer... maar nu vakantieee💕 En woaah, ik heb #4 gestaan in fanfiction, THANKYOUSOMUCHH🎉 En op het vorige hoofdstuk had ik echt zoveel lieve reactiess💕

xx AshHisDrumsticks

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\ 

edited