Mafia Diaries

Entry#1

Entry#1

Dear diary,

  Medyo mahaba ang araw na ito para sa akin ah? Eh pano ba naman, sa dami nang nakilala ko sa isang araw, sino bang hindi mapapagod dun? Iba-iba pa sila nang ugali. May mga mababait, masungit, silent type, shy, friendly, emo... hay iba-iba! Mukhang magiging masaya 'to. *Evil smile* 

Kung nagtataka kayo kung sino ako, tawagin niyo lang akong sir o kuya Teaf. Nasa late-twenties na ang edad ko. Madami akong trabaho. I'm a busy guy. Gifted din ako. Ayun ang sabi sakin ng mom ko. Mabilis akong makabasa ng tao. As in, parang magic. Gift ba yun? Tinatago ko 'to dahil noong high school ako medyo madami akong naka-away dahil kung maka-asta ako parang kilala ko talaga ang mga tao. Which is true. In denial lang sila. Pero dahil din dun, mabilis akong nakahanap ng mga tunay na kaibigan. 

Hay... how I miss my high school days... I took psychology in college pero hindi ko tinapos dahil maraming nangyari sakin noon. Kaya eto ako ngayon, handa tumulong sa mga batang katulad ko noong parang walang pag-asa. Malaki ang problema.

Napatingin ako sa orasan ko. 8:45 PM. Nakaupo ako ngayon sa aking home office desk at napangiti sa mga files na binabasa ko. *Evil smile* Parang kanina lang- no wait, kanina nga lang 'to nangyari.

9:00 that morning...

"Goodmorning sir! May I take your order?" Malaking ngiti sakin ng babaeng nasa harap ko. 

"Just a black coffee please." Sabi ko sabay ngiti sa kanya. Pinagmasdan ko siya ng mabuti. Mukhang anak siya ng may-ari. "Masyado kang bata para magtrabaho."

Umiling siya. "Ehehe hindi po kuya. Anak po ako at tumutulong lang." Nakangiti pa din siya. Thought so. Tinignan ko ang name tag niya. 

Inari Chua.

Pinagmasdan ko siya nang mabuti.

Name: Inari Chua

Age: about 18

Family: Mafian 

Status: Neglected

Background: Working on a local coffee shop. Daughter of the owner. Smiles a lot. A. LOT.

Naku, alam ko yung ganitong klaseng tao. Tsk. Tsk. Sabi sa inyo eh, gifted nga ako. So it takes a single look for me to know 'things' about you. It's not a super power. It's a gift.

"Here yo go, sir. Have a nice day!" Smile.

"Thank you." Bago ako umalis sumulyap uli ako at nakita ang mga blanko niyang mga mata.

++++

"Naku! Sorry po!"

"Tch. Tignan kasi ang dinadaanan."

"Ano ka ba Ralph?! Sorry po kuya! Sorry talaga!"

"Opo nga sorry po!"

Heto lang naman ako sa park nakatayo sa harapan ng tatlong bata with a coffee stain on my chest. And mind you, it burns like hell.

"Hoy Ralph mag-sorry ka nga! Sabagay ikaw yung nakabunggo sa kanya eh!" Sabi nung isang lalaki.

"Tch. S'not important. Hindi mawawala ang kamalasan sa buhay ng mga tao." Sabi naman nung isang naka-all black at... naka-eye liner? I assume it's Ralph.

"Ano ba yang pinagsasabi mo?! Lighten up, will ya?" Singit nung babae.

"Ahem." Sabi ko. Hello andito pa ako kids. "Pwede bang malaman ang mga pangalan niyo?" Smile.

Tumango yung hyper na babae. "Ako po si Raelene Abe!" Sabay peace sign.

Name: Raelene Abe

Age: About 18