-Хён та хичээлдээ явах гэж байна уу?
Жижигхэн маш жижигхэн жоохон хүү үүдэнд байдгаараа урвайчихсан зогсох ахыгаа хараад гүйсээр ирэн шулганахад тоочсонгүй ээждээ түлхүүлсээр гэрээсээ гарав.
"ёстой муу золиг яахаараа дандаа ингэж хэрэг тарьж байдаг байна аа өнөөдөр зодоон хийсэн байх юм бол харин сайн сургаад өгөхөө мэднээ гайгүй
Гэсээр ээж нь өрөөндөө ортлоо үглэж хаалга хаагдсан хойно ч үглэх нь зогссонгүй Жонгүг ч ээжийнхээ араас орж дөнгөж төрсөн бяцхан дүүгээ өлмийгөө өргөж байгаад харж зогсохоос өөр зүйл хийсэнгүй түүний дүү дэндүү жижигхэн бас өхөөрдөм байсан тул хүрхээс хайрламаар санагдах аж.
"Жонгүг аа ээж дээрээ ирээд мөөмөө хөх дүү чинь сэрчихвэл чамайг бас хөхүүлэхгүй шүү"
Гэсээр том зөөлхөн сандал дээрээ суугаад гараа дэлгэхэд Жонгүг тэр дороо гүйж очсон ч бишүүрхсэн үү яасан сүүгээ уух гээд учиргүй дайрдаг хүүхэд энгэрээс нь татсанчгүй бага зэрэг харвин суусан гэдсийг нь тэврээд хэвтээд өгөв.
"Күүки сүүгээ уухгүй юм уу?"
"үгүй ээ уухгүй"
"яагаад?"
"дүүгээсээ ичээд байна"
"Күүки дахиж мөөмөө хөхгүй юмуу? Тэгээд?"
"ммхм би мөөмөө дүүд өглөө"
"тэгээд миний хүү яах юм"
"би Намжүүни хёнтойгоо адилхан том агаа болно би удахгүй сургуульд явах юм чинь"
"Ашгүй дээ тэгвэл ингэж нэг мөөмнөөсөө гарах гэж"
Гээд Жонгүгийг зөөлөн бүүвэйлж эхлэхэд Жонгүг тэр дороо л унтаад өгөв.
🐰
"Алаад өгье муу хог чи яаж өөрөөсөө дүү хүүхэд дээрэлхээд мөнгийг нь дээрэмдэж байдаг чи ер нь болохоо байж ээ чамайг алганы амт үзээд дэглүүлээд байж байхад хашрахгүй гээд яах юм чи!"
Гэсээр Намжүүн Жонгүг хоёрын аав хашигчих бол Намжүүн цаашаа хараад зогсчихсон амандаа тасралтгүй өөрийгөө өмөөрөн үглэх аж. Үглээ зан нь яг ээжийгээ дуурайчихсан болохоор аав нь шилбүүр авчран шилбэн дээр нь хэд хэд ороолгож аваад өрөөрүү нь хөөх нь тэр.
Маргааш нь
"Ааваа гуйж байна би ганцаараа явъя тэгэх үү гуйя байншдээ яагаад намайг шийтгэж байж гэмгүй дүүг минь хутгана вэ?"
