Hoofdstuk 11

31 8 2
                                    

Perspectief Sabrina
De volgende morgen werd ik wakker gemaakt door Salima. Vandaag zouden we ontbijten met me ouders en daar naar de Eiffeltoren gaan omdat me ouders nog niet zijn geweest. Ik pakte me spullen en ging douchen. Daarna deed ik een beetje make-up op. Ik doe niet te veel want ik hou niet zo veel van make-up. Naturel beauty is the best beauty zeg ik altijd. Het was vandaag best wel fris dus deed ik dit aan.

Salima deed dit aan

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.

Salima deed dit aan

Nadat we ons helemaal hadden klaar gemaakt verlieten we ons kamer

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.

Nadat we ons helemaal hadden klaar gemaakt verlieten we ons kamer. Beneden waren me ouders al aan het wachten. Eerste keer dat er geen commentaar kregen over hoe traag we zijn. Me ouders kende een leuk café waar we kunnen ontbijten. Het was Hier ergens in de buurt dus we konden gewoon te voet. Onderweg was het heel erg gezellig. Soms hebben me ouders het te druk waardoor ze weinig tijd met ons doorbrengen.

We zijn in het cafetje aangekomen. Het zag er heel erg leuk uit. We liepen naar binnen en en namen plaats aan een tafeltje. " Salima weet jij wat je gaat bestellen?" " ja, pancakes met banaan" Uiteindelijk heb ik gekozen voor croissantjes en fruitsalade. Me vader zwaaide met zijn hand en gelijk kwam er een ober ons bestelling nemen. " Sabrina zag je die man de hele tijd naar je kijken?" " Nee ik heb niets gezien" " Hij bleef naar je kijken let maar zometeen op" zei ze. Die jongen kwam met Onze bestelling. En Salima had gelijk. Hij bleef kijken. Daarna lachte hij vriendelijk naar me. Ik lachte terug naar hem. Ik zag Salima heel jaloers kijken. Volgens mij begreep ik het gewoon verkeerd want ze is me tweelingzus. "Zag je hoe hij keek" zei Salima " ik denk gewoon dat hij het op een vriendelijk manier bedoelt" " nee zag je wel op welke manier hij keek" zei ze. " boeit me niet, ik wil nu gewoon eten" zei ik droog. Me ouders waren zoals altijd bezig over zaken. Ik vind het eigenlijk niet echt interssant. Nadat we klaar waren met eten betaalde me vader en gingen we naar buiten. We besloten om naar de Louvre te gaan.

A little mistakeWo Geschichten leben. Entdecke jetzt