A little mistake

Hoofdstuk 13

Perspectief Sabrina
" mevrouw me ketting is gesloten. Ik wil graag de adres van de schoonmaakster die me kamer heeft schoongemaakt." Zei ik. " Sorry maar ik kan het niet zomaar geven" zei ze. Deze mevrouw snapt het denk ik nog niet. "MEVROUW IK MOET NU DIE ADRES HEBBEN ME KETTING IS GESTOLEN EN JULLIE DOEN NIKS MOET IK HET AAN ME VADER VERTELLE?" Iedereen keek ons aan en ik denk dat ze het ook door had. " oke welke kamer?" "B121" ze pakte een blaadje en noteerde iets. " Hier haar adres en ik hoop dat jij je ketting vind." Ik ging naar me kamer en deed alles in me tasje. " Wat ga je doen?" Vroeg Salima. " Ik ga naar de schoonmaakster die me ketting heeft" " moet ik meegaan?" "Nee hoeft niet ik kom snel terug , en zou je niks tegen mama en papa willen zeggen." " isgoed"
Ik ging naar buiten en pakte een taxi. Onderweg zag ik dat we meer en meer de stad verlieten. De taxichauffeur reed een boerderij. Waar woont ze? Hij stopte voor een klein huisje met een groot boerderij. Ik stapte af. Het zag er best arm uit. Ik ging naar de deur en klopte aan. Maar niemand deed open. Misschien ben ik best wel rijk maar het betekent niet dat ik niet een huis binnen kan. Ik ging naar de achterkant waar alle dieren waren. Langs daar kan ik gewoon naar binnen.
Binnen zag het er niet echt modern uit. Deze mensen zijn zeker arm. In de "woonkamer" wat je een woonkamer kan noemen Zag ik foto's. Iets in me zei gewoon dat ik het moest pakken. Ik ging naar de foto's en schrok. Er waren allemaal foto's van mij en een andere oude vrouw. Waarom sta ik op die foto's en wie is die vrouw? Ik pakte de foto's en ging op de bank zitten. Ik was even verwarrend. Ik snap niets meer. Ik hoorde een sleutel. Er kwam een meisje binnen met lang bruin haar. Ze draaide zich om. Zie ik dit nu echt of droom ik? Die meisje lijk sprekend op me. Wij waren gewoon 2 druppels water. " wie ben jij?" Vroeg ik. Ook zij was heel erg geschrokken zag ik aan haar hoofd. Het was een lange tijd stil. " Ik ben Ahleme wie ben jij?" " Sabrine" " Wat doe jij hier?"vroeg ze. " Me ketting is verdwenen en jij bent de enige die in me hotelkamer is geweest"
" wacht bedoel je deze ketting?" Ze ging een kamer binnen en kwam terug met 2 kettingen.
Ze waren allebei het zelfde. Ze gaf mij mijn ketting. Ik keek raar naar de andere ketting die sprekend op de mijne leek. " kijk eens op mijn ketting staat de letter S en op de jouwe de letter A" ze had gelijk. " zijn wij een tweeling?" Vroeg ik haar. We keken elkaar aan en begonnen te lachen.