When the one you love is in doubt..
…make them feel assured that you will never leave their side
He’s a man of his words. As promised to her, Gerald went to Sarah’s house to meet her parents and finally ask permission from them to allow him to court their daughter. He was nervous…terribly. But thinking that everything he will be doing is worth to win Sarah, he gains confidence.
Sarah: Talaga bang gagawin mo ‘to? (kinakabahan)
Gerald: Bakit ka namumutla? Ikaw ba ang haharapin sag alit ng mommy mo? (nilapit ang mukha kay Sarah at ngumiti)
Sarah: Sumbong kita kay mommy. (kinikilig)
Gerald: Andyan na sila. (buntong hininga) Kayak o to…kakayanin ko….para sa’yo.
Mommy D: Ano ba ang meron at andito ka na naman Gerald?
Daddy D: Ma, ano ba yan? Ganyan na talaga ang bungad mo sa bisita. Naku Gerald, halika ka, doon ta’yo sa sala.
Gerald: Magandang araw po. Ah, tita pwede po ba?
Mommy D: Tara na at mukhang masinsinang usapan ito. Sarah sumunod ka.
Sarah: Opo Ma. (nanginginig)
Gerald: (Bumulong kay Sarah) Relax!
They both know that what they will be facing is difficult especially with Sarah’s parents at lalo na sa Mommy nito. But Gerald is determined. Gusto niyang patunayan kay Sarah na handa siya sa anumang haharapin niya. And the first thing he wants to do is to win the heart and trust of Sarah’s parents.
Gerald: Tita, gusto ko lang po sana mag sorry.
Mommy D: Bakit? Para saan?
Gerald: Tita kasi…nagpunta po ako sa office ni Sarah yesterday and we went out for lunch..and…
Mommy D: At?
Gerald: Nagtapat po ako sa kanya na gusto ko siya. Pero sabi po niya na sa inyo po ako mag papaalamkung payag po ba kayong manligaw ako.
Mommy D: Talaga? Gusto mo ang anak ko? Ganun kadali? Hindi laruan ang anak ko Gerald.
Gerald: Tita, alam ko na may mga takot pa po kayo. Hindi ko naman po minamadali si Sarah. Handa po akong dumaan sa tamang proseso. At pasensya nap o kung hindi ako nagpaalam na ilabas siya kahapon.
Daddy D: Ikaw ba sigurado ka diyan sa nararamdaman mo? Hindi madali ang magmahal lao na sa estado ninyong dalawa. May mga nakaraan kayo na hindi maganda, lalo na ditto kay Sarah. at ikaw ba Sarah, handa ka na.
Sarah: Ewan ko po dad. Hindi naman po ako nagmamadali at naiintindihan naman po iyon ni Ge. Sa ngayon we are friends.
Gerald: Ang gusto ko lang po sana ay alam niyo po ang intension ko sa anak ninyo.
Mommy D: Hindi ko alam kung maibibigay ko ang hinihingi mo Gerald pero sige.
Gerald: Ano pong sige?
Mommy D: Bibigyan kita ng chance. Pero sa oras na umiyak ang anak ko sa’yo, huwag kang magkakamaling ipakita pa ang mukha mo sa bahay na ‘to.
Gerald: Opo. Salamat po.
Daddy D: Alam ko medyo mahirap, pero sana mas gusto naming na dito ka talaga aakyat ng ligaw sa bahy at hindi kung saan-saan.
Mommy D: At kung maari, magpaalam naman kayo kung may pupuntahan kayo.
Gerald: Tita, makakaasa po kayo.
Mommy D: Gerald, pinayagan kita dahil humarap ka sa amin ng maayos. Nakikita ko naman na maganda ang intension mo. Sana lang seryoso ka diyan sa ginagawa mo. Minsan lang kami magbigay ng tiwala at pag-iyon ang nawala, mahirap na ‘yong maibalik pa.
Gerald: Gagawin ko po lahat, mapatunayan ko lang po na tuna yang pagmamahal ko sa anak ninyo.
Daddy D: Gerald, sana lang talaga hindi mo ipadanas sa anak ko ang naranasan niya dati. Mahal na mahal naming siya kaya ganito kami kahigpit.
Sarah: Dad, Ma, masyado naman po kayong advance..manliligaw pa lang po ang tao. Hindi pa po kami!
Mommy D: Sarah…tumigil ka. kailangan lang naman naming kilatisin ang nanliligaw sa’yo.
Daddy D: Pero alam mo ba Gerald, ikaw ang pinaka unang lalaking naging kaibigan ng anak ko?
Gerald: Talaga po? Bakit naman?
Mommy D: Mahiyain siya. Emotionally, may kahinain din ‘tong si Sarah. I hope you will not take advantage of it.
Gerald: I will not Tita. Promise po.
Mommy D: Huwag kangmangako….gawin mo.
Though finding it hard to understand why Sarah’s mom was like that, he was relieved that little by little he knows he will gain Sarah’s parents trust. Pero si Sarah ang nag aalala..hindi niya alam kung hanggang kailan kakayanin ni Gerald ang lahat..at kung mag give-up si Gerald, paano na naman niya tatanggapin? In a little while na nagkakilala sila ni Gerald, unti-unti na ring naghihilom ang sugat ng kanyang nakaraan,..kahit papaano may puwang na si Gerald sa puso niya.
They both know that if time and circumstances will only permit, they will both make a happy ending story.
Sarah: Ge? Talaga bang kaya mo? Kanina nakita kita habang kinakausap si Mommy.
Gerald: Gwapo parin ako di ba? (niloloko si Sarah)
Sarah: Oo na..gwapo ka na. nakakamatay nga yang kagwapuhan mo eh. (hinimas ang psingi ni Ge)
Gerald: Syempre, kung ganito ba naman ka ganda ang nililigawan ko, dapat gwapo din naman ako. (humarap kay sarah habang naka ngiti)
Sarah: (kinikilig)Ikaw Gwapong Gwapo ka talaga sa Sarilo mo ano?..pero maiba ako..(seryoso) Pasensyahan mo na si Mommy ha. Mabait naman talaga siya eh.
Gerald: I know. Ako kayak o lahat ng pagsubok ng mommy mo. Eh ikaw? Kaya mo bang tagalan ang paghihigpit niya sa’yo.
Sarah: Kaya ko…kakayanin ko hanggat alam kong hindi ka susuko.
Gerald: As long as we breathe the same air, we are on the same ground, and we look at the same sky, I will not give up.
He grabbed her hand and passionately held it closer to his lips. She was going with flow. She just love the moment of feeling the security, the sincerity, the LOVE whenever he is holding her hand.
That time, that exact moment, the stars in the evening sky were the witness of how these two people are starting to create a beautiful love story.
Sarah: Hindi magiging madali ang lahat. Lalo na nagyong nag uumpisa ka pa lang. alam ko, on your side there is conflicts too. Alam nab a ng mga friends mo to?
Gerald: (slightly worried) Uhmmm.. I will tell them.
Sarah: Is there a problem Gerald? Bakit? Ano ba meron sa mga kaibigan mo? Sa pamilya mo?
Gerald: Wala. Hindi ko pa kasi nasabi sa kanila na may bago ng nagpapasaya sa akin. (ngumingiti kay Sarah)
Sarah: Kailan mo naman sasabihin?
Gerald: Kung handa ka na.
Sarah: Ge, kakayanin ko to. Malalampasan ko din ‘tong mga nararamdaman ko..ang sakit..sana makaghintay ka pa.
Gerald: I will. I really will. (niyakap si Sarah)
Sarah: I know I can get through it because you are there. (teary eyed)
Gerald: Look at me. Huwag kang mag-alala…everything will be fine.. in time.
He hugged her tighter. He wants to make her feel that he will not waste the chance and the trust she has given him. That night, the moon was shining bright…the stars were twinkling in pure delight….that night there were two fallen angels who were starting to rescue themselves from a tragic fall by being each other’s wings.
