Kafamdakilerin ne kadarının gerçek olduğu hakkında bir fikrim yok. Son zamanlarda hayalimde kurguladıklarım ile gerçek hayat arasında yanlış bağlantılar kurmaya başladım. Artık yere bastığımdan eskisi kadar emin değilim, uçuyor olabilirim.Belki de düşünmek; sonunu getiriyordur insanın.
Bilemiyorum..Unutulmuşum. Sanki bardağı taşıran son damla olmuşum. Deli akan kanından düşen bir parça olmuşum. Düşmüşüm, gülmüşüm. Canım yanmış, yanmaz demişim. Kanım akmış, sokaklara bürünmüşüm. Sessizce gittim, duymaz demişim. Görmemiş, işitmemiş. Sus demişim. Elimi kapatıp dudaklarıma, sessizce acı çekmişim. İçmişim, daha çok içmişim. Yok olmuşum, ben olmuşum, söz olmuşum. Ama bir cümle yazamamışım. Satırlarınıza..
