~Mrs Snape~ Askıya Alındı

~2~

m u l t i : F e d e l t a

Beni belimden yakalayan Draco'ya anlamayarak baktım. Anlam veremiyordum. Niye böyle bir şey yapmıştı ki? Tamam kurtarmasını geçtim, niye beni kaldırmıyordu? Belimi çok sıkı tutuyordu ve uzun süre bir yay misali durmaktan artık belim ağrımaya başlamıştı. Salak kişilikli insan eğer beni biraz daha bu şekilde tutarsa çok iyi şeylerin gerçekleşmeyeceği kesindi. Dizimi onun bacak arasındaki çüküne değdirdiğimde onun yüzünde ki korkuyu görmeniz lazımdı. Sanki altına edecek gibi bakıyordu. Ferman misali. Bacağıma işemesini istemediğim için onu çamur birikintisine doğru ittim. Üstümde ki tozları silkeleyip yere eğilerek ayakkabı bağcığımı düğümledim.

Herkes çoktan kayıklara binmişlerdi ve bütün işlerini bırakıp bizi izliyorlardı. Doğruldum ve Harry ve Ron'un olduğu kayığa doğru ilerledim. Ron'un yanına oturup cebimden bir avuç ekmek kırıntısı alıp bir elimi suya soktum. Soğuktu ama ben soğuğa alışıktım. Neredeyse her gun banyo yapardım ve hayatımda hiç sıcak su ile banyo yapmamıştım. Babam ile kaldığımız evimizin içi gibi her şeyimiz soğuktu. Ve çok şaşıracaksınız ama hayatımda hiç soğuk algınlığı kapmadım!

Bakışlarımı sudan çekip kayıklarda Draco'yu aradım. Benden uzakta bir kayıkta bana dik dik bakıyordu. Sanki hipnoz olmuş gibiydi. Benim ona baktığımı görünce gözlerini benden ayırıp başka bir yere kaçırdı. Yanında en yakın arkadaşım olan Fedelta vardı. Yalnızlardı. Fedelta Sirius Black'in tek kızıydı. Annesi öldüğü için Malfoy ailesi ile yaşıyordu. Babası yani Sirius Black ise Azkaban'da olduğundan sadece Bella Teyzem onun akrabasıydı. Hep yalnızdım sadece o yanımdaydı. Benim yaşadığım çoğu şeyi o da yaşamıştı. Bella Teyzem ikimize de uygulamalı ders veriyordu. Hatta bir keresinde Fedelta Bella Teyzemi çok fazla sinir ettiği ve hiçbir büyüyü doğru düzgün söyleyemediği için Bella Teyzem tarafından lanetlenmişti! 1 hafta boyunca hiç durmadan kusuyor ve ateşi çıkıyordu. İğrençti. Sonunda Teyzem muhteşem görsel şölene daha fazla dayanamayıp onu eski haline döndürdü. İşte klasik bir anı.

Bakışlarımı Fedelta'nın üzerinden çekip Draco'ya baktığımda bana bakmıyordu ama gözlerini bir yere odaklamıştı. Fedelta ona bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ve Draco onu dinliyormuş gibi yapıyordu. Fedelta sonunda dayanamayıp Draco'nun ensesine bir şaplak yapıştırdı. İçim acıdı çocuğa. Fedelta bir keresinde benim de enseme bir şaplak yapıştırdı ve- anlatmak istemiyorum. Anlayacağınız bu hayatta en son isteyebileceğiniz şey Fedelta tarafından bir şaplak yemektir. -Dramatik Müzik-

Yol boyunca hiçbir şey konuşmadan geçti. Harry ve Ron etrafı inceliyorlardı. Ben ise gölden tuttuğum canlı balığı inceliyordum. Siyah renkteydi. Çok kıpır kıpırdı. Sanki götüne kurt kaçmış gibi davranıyordu. Çok güzel bir balıktı. Elimde çılgınca kıpırdanıyordu. İlk başta Ron ve Harry bana değişik değişik baksada umursamadım. Sonuçta ben Snape'nin kızıydım değil mi?

Sonunda şatoya geldiğimizde bütün öğrencilerin gözü şatonun üzerindeydi. Ben Fedelta ve birkaç öğrenci hariç tabii. Bizler bu şatoyu çok kez görmüş hatta görmekle kalmayıp içini gezme fırsatımız olmuştu. Hatta ben bazı günlerde babamın yoğunluğu yüzünden Hogwarts'da yatılıya kalıyordum.

Sonunda Hogwarts Binasının önüne gelmiştik. Yılın ilk günü olduğu için süslenmişti. Sislerin arasında resmen bir yıldız gibi parıldıyordu. Kısacası etkileyiciydi.

Kayıklardan en son ben inmiştim. Fedelta'da aynı benim gibi en son inmişti. İndiğimde direkt olarak Fedelta'ya doğru yürüdüm. Birbirimize gülümseyip kucaklaştık.

"Seni ne kadar özlemişim anlatamam." dedi kulağıma doğru. Bütün yazımı babam ile çalışmakla geçirdiğim için onu çok fazla görme fırsatım olmamıştı. Hayatımın yarısı zaten babamın evdeki ofisinde geçmişti. Evet onu seviyordum ve onunla çalışırken sıkılmıyordum ama bilmek isterdim normal bir çocuk gibi yaşamanın nasıl olduğunu. Ama bu halimden de memnundum. Diğer yaşıtlarımdan en az 2 adım önden başlamıştım bu hayata.