//MYSTERY/THRILLER//
Everybody lived peacefully. Well, atleast that's what I thought. 'Its the perfect place to stay', so they say
Until one day... The Creeper went out and decided to Play...
You better run
You cannot hide
What you're hiding from
I...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Demi
Once we're done ironing the pages, the address was revealed. Parkville town, the abandoned theme park here in Nocity. Nagmamadali namin itong pinuntahan at wala pang dalawang oras sa mahabang byahe ay agad kaming nakarating nina Luke at John sa tapat ng isang abandonadong atraksiyon sa loob nito.
The theme park was twice as creepy as the abandoned water park where we found Chris. Nakakatakot na ito kahit ngayong tanghaling tapat. I can almost imagine how scary it would look at the light of the night. With its creepy looking clowns, run-down rides and their rusty robotic dolls that looked creepy as it was left to decay. Nothing is scarier than a neglected place that used to spark happiness filled with crowded people.
All that's left is the haunting laughter and noise of what it used to be.
The abandoned happiest place in Nocity is nothing but a nightmare.
We stopped and stared at the big old laughing clown. Ang bibig nitong nakanganga ang nagsisilbing entrance patungo sa isang madilim na atraksiyong ito.
The attraction was called, Boom goes the liar.
Tanging ito lang ang atraksiyong hindi nasasaraduhan ng mga kahoy.
Tinanguan ko ang dalawang kasama ko at sabay sabay namin itong pinasok. Both of them are at my side in a protective stance. Dahan dahan kaming naglalakad papasok habang pinahuhuli nila ako sa paglalakad. Sinusubukan muna nila ang mga sahig kung ayos lang itong tapakan at kapag nasiguro na nilang hindi ito bibigay ay saka lamang nila ako pinapadaan.
Maya't maya namang winawasiwas ni Luke ang kaniyang kamay upang tanggalin ang mga agiw dahil siya ang nauuna sa amin maglakad.
There were 2 different pathways and we're not sure which one is the right way. Nagkatanginan kaming tatlo samantalang nagtanguan naman silang dalawa sa isa't isa. Parang alam ko na ang ibig iparating ng tinginang yun.
"Stay here. Titignan muna namin kung nasaan sila. Meanwhile, stay here and wait for us," mariing utos ni John sa akin bago hahakbang na sana sa isa sa mga daanan.
"Wait, no! Ayaw kong maiwan dito, sasama ako!" pagpupumilit ko. Ano sila sinuswerte? Hindi nila ako pwedeng iwan sa madilim na lugar na 'to! Magkamatayan na!
"Demi, wag nang matigas ang ulo," ani Luke na nauubusan na ng pasensya. I firmly shook my head. "Babalikan ka rin naman namin, wag kang mag alala," pang aalo ni John pero hindi ako nakumbinsi. Either I come with one of them or one of them stays with me. Mas maganda kung sasama nalang ako sa isa sa kanila upang hindi sayang sa oras.
Sa gitna ng aming pagtatalo ay may isang sigaw na kumuha ng aming atensyon, "Guys!" Agad ko itong hinarap at tumambad sa akin si Matthew sa bukana ng isang pathway.
