uzun zaman olmuş yazmayalı, baya zaman. Bütün gece onunla konuşsam da artık dökemiyorum yazıya içimdekileri, hissettiklerimi tarif edecek kelime bulamıyorum. Bilmiyorum şuan bunu yazarken bile zorlanıyorum, garip.
Albümü yayınlandıktan sonra bir süre kendime gelemedim, gelmekte istemiyordum zaten. Hissetiğim şey çok acıtıyor ama acıttığı kadar da güzel, sanırım sayesinde acıyı sevmeyi de öğrendim. Aslında bu bana öğrettiklerinden sadece bir tanesi, o kadar çok şey var ki bana kattığı, sayesinde yeri asla dolmayacak arkadaşlar biriktirdim. Kilometrelerce uzağız birbirimize ama aynı şeyleri hissediyoruz işte. Her şey için sana minnettarım Aşkınım, bana hissettirdiğin her şey için sonsuz teşekkürler. İyi uykular meleğim..
Mesafeler önemsiz, tüm sevgimin yanında.. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Sessizliği
Novela JuvenilVaroşun tam içinde doğan çocuklar ya bizimle şarkı söyler, ya da bizim söylediğimiz şarkıları dinler. Biz gerçeğiz ha ? Varoşun tam içinde ha ?
