// Zandra's Point of View //
Kring !!
Nagising ako sa malakas na tunog ng alarm ko .
Dali kong tinignan ang cellphone ko para alamin ang oras .
" 4:35 am , First day "
" First day ? "
" Ay hala ! first day ko ngayon sa trabaho ! shemss "
Bumangon na agad ako para gisingin ang kapatid ko sa kwarto nila .
" EJ ! "
" EJ ?!! "
" EJ !! gumising ka ala-singko na ! "
" Ang aga- aga pa ateh ! Ano ba !?"
Pasigaw nitong sagot saken .
" May trabaho n'ako ngayon kaya maaga akong aalis , ikaw na mag asikaso kay JP ala-sais ang pasok n'on ! "
" Trabaho ? "
Biglang bangon nito sa higaan .
" Oo , kaya mag-aasikaso nako , ikaw muna bahala , panghapon ka pa naman. "
" Haysss ! "
Sabay bato nito ng unan sa mukha ko at saka sinarado ng malakas ang pinto .
Siya si Ezekiel Jayson , EJ for short , 16 years old na siya at sa ngayon Senior high siya .
Si James Peter naman o JP for short ay 11 years old palang at grade 5 palang siya .
Simula nung naghiwalay sina mama at papa , naiwan na kaming tatlo dito sa bahay .
Hindi na nila kami binalikan sa inaakala namin na bakasyon lang nila .
Simula noon ako na ang tumayong nanay at tatay nila , 2nd year college lang ang natapos ko at nagtrabaho agad ako .
Nakalimutan ko na ata ang sarili ko simula noon .
Kinakabahan ako aaminin ko , ngayon ata ang ika- tatlumpong trabaho na pinasukan ko dahil madalas akong late at nagkakamali kaya madalas akong nasisisante .
Sana 'wag na 'kong masisante ngayon, kailangan na kailangan kong kumita kun'di wala kaming kakainin ng mga kapatid ko.
Dali-dali na akong kumilos , pinaghanda ko muna sila ng agahan dahil wala sa kanilang marunong magluto.
Pagkatapos ay naligo na ako at pinili ko ang nag-iisang damit na nabili ko na ginagamit ko sa trabaho .
Isang polong puti at paldang itim na hangang binti .
Ito lang ang nagiisang meron ako kaya araw- araw ko itong nilalabhan at pinapatuyo .
" EJ ! Aalis na ako , ikaw na bahala rito ha !? "
Pasigaw kong sambit pero hindi n'ya 'ko sinagot.
Narinig naman niya siguro 'yun kailangan ko ng umalis .
" 5 :30 na shems ! kailangan ko na magmadali "
Binlisan ko na ang paglalakad ko .
Walking distance lang ang cafe sa bahay namin , dalawang kanto lang 'to kalayo sa bahay , 'di naman kalayuan sa cafe ay may malaking university kaya malamang maraming tao pag umaga .
'Di naman gaano ka-unlad ang bayan ng Berham , sa likod ng cafe ay gubat na at ang Angora Mountain Range na isa sa pinagmamalaki ng bayan namin .
Sakto 5:58 am nakapasok ako sa shop .
" 2 Minutes before 6 am , muntikan kanang malate "
Pag lingon ko sa gilid ng pintuan ay nand'on na si sir .
" Ay sir sorry po may inasikaso kase ako "
" Halata nga mukhang lukot pa damit mo kamamadali , tulungan mo na sila mag ayos at maghanda , magbubukas na tayo "
BINABASA MO ANG
What is Love ?
De TodoMeron nga ba talagang taong hindi alam kung paano umibig? Eh halos kahit walang karelation ay alam ang tungkol dito. Pero kung titignan natin ang realidad halos walang impossible sa buhay. Para itong isang malaking palaisipan, kung saan walang kasi...
