Evden zar zor çıkabilmişt pardon kaçabilmiştim her zaman ki yerime gelmistim han nehrinin üstündeki köprüye, köprünün korkuluklarına oturmuş etrafa bakıyordum üstümdeki güneş çok güzel parlıyordu kendimi daha huzurlu ve özgür hisediyordum eskiden hayatımda karanlık bulutlu gecelerden başka bir şey yoktu. Gözlerimi kapatıp kendimi kollarımın ve saçlarımın arasından geçen rüzgara bıraktım yanıma biri yaklaşmıştı bu normal bir şey han nehrinin en güzel kısmı burası bazıları sadece konusmak için geliyor yanıma. Yanımdaki kişi birden konuşmaya başladı.
-sen burada ne yapıyorsun
Bu sesi duyunca bir an panikledim bu yüzden az kalsin nehre düşüyordum ki belime sarilan iki el beni geri çekerek arkamdaki şahısa yaslanmamı sağladı, evet bu taehyung'du. Tam kollarını belimden çekip ondan ayrılacağım sırada bana
-Dur nolursun, deliler gibi sevdiğim kıza birazcık sarılayım
Bunu duyduğumda kalakalmıştım cenesini omuzuma koymustu nefesini ensemde his edebiliyordum kokusu...insanı sarhoş ediyordu bayağa bir süre öyle kaldık ondan ayrılıp ilerledim ondan uzaklaşıyordum onun gözünden bir damla yaş akmıştı bunu his etmiştim. Bu sefer olmaz, yapamam artık hiç bir şeyden kaçmayacağım bunda kararlıyım, arkamı dönmüştüm koşarak ona gittim ve tam onun karşısinda durdum evet haklıydım gözünden bir damla yaş akmıştı onu ensesinden tutup öptüm...evet ben onu öptüm. Bir süre sonra ondan ayrıldım gözlerinde hala yaşlar duruyordu ne oldugunu anlamamıştı ahh saf tae'm benim. Ona seslendim
-Tae!...Tae!
-ha ne!
Bir gülüş attım ve ona sarıldım oda yavaş ve utangaç bir şekilde bana sarıldı orada birlikte saatlerce han nehrini izledik. El ele eve gelmiştik eve vardığımızda tae kapıyı açmak için anahtarını kapı deliğne soktuğunda kapının zaten açık olduğunu fark ettik
-kapıyı kapatmayı unutmusum herhalde
Diyerek iceri girdi bende peşinden, içeri girdiğimizde içerde birisinin oldugunu fark ettik şömine yakılıydı ev karanlıktı giriş kapısının önündeki koltuk takımında oturuyordu sırtı kapıya yani bize bakıyordu sağ elinde bir baston vardı şu zengin adamların kulandığı gibi sol elinide sağ elinin üstüne koymuştu sanki bizi bekliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntihar/K.T.H.
Fanfictionkorede 17 yaşında ailesi olmayan bir kız, Park Bora yetimhaneye gitmez ve hiç bir akrabası yoktur. Kız bu sırrını en az 18 yaşına kadar saklamaya çalışır ama bu işi zorlaştıran şey gittiği lisenin müdürü olan kim do-jin'in oğlu kim taehyung'dur taeh...
