DEJAVU

Başlangıç

Daisy gün geçse de yavaş yavaş kasabaya , Vincent'a ve çevreye alışmaya başlamıştı  ama aklına takılan hâlâ o gizemli Gabriel adlı adamdaydı, odasının köşesindeki camdan Gabriel'ın evi gözüküyor her akşam 1-2 saat orayı izliyordu Gabriel'da bir şey seziyor ama anlam veremiyordu ona göre kasaba  çok sessiz ve yaş ortalaması yüksekti. Biraz sokağa çıkıp dolaşmak istedi ve Vincent'ı da çağırdı.

Daisy: Hey Vincent gezmeye ne dersin ?

Vincent: Olur gezelim ama biraz bekle geleceğim.

Daisy: Tamam bekliyorum.

Daisy Vincent'ı beklerken Gabriel'ın evine doğru yavaş yavaş yaklaşmıştı  tam bahçeden içeri bakarken Gabriel ile göz göze geldi o sırada Gabriel Daisy'e küçük bir gülüş atmış ve eve geri dönmüştü. Daisy biraz korkmuş ve bu harekete anlam verememişti çünkü hiç tanımadığı ve kasabada sessiz   bilinen bir adamın kendisine gülüp samimi görünmesine biraz şaşırmıştı ve biraz da korkmuştu.

Vincent: Hey Daisy geldim. Daisy! iyi misin ?

Daisy: He pardon dalmışım.

Vincent: Bir şey mi oldu ?

Daisy: Yok ya daldım öyle bir şey yok. Hadi devam edelim biz.

Daisy her ne kadar bu olayı gizlese de kendine kocaman bir sır olarak saklamış ve düşünmeden edemeyecek hale getirmişti.

 Akşam Emily ve Jordan , Daisyi çağırıp bir psikologdan randevu aldıklarını ve birde ona görünmesini istediklerini belirttiler. Daisy bildiğimiz gibi içine kapanık ve sessiz olduğu için kabul edip odasına döndü. Ertesi gün Emily ve Jordan , Daisy ile yola koyuldular ve psikoloğa gittiler . Daisy artık bu olaylara alışkın olduğu için sakin ve rahattı, alışılmış sorulara alışılmış cevaplar veriyor  ve bunun son olmayacağını da biliyordu.

Robert: Selam Daisy ben Robert yeni psikoloğun bana kendini tanıtır mısın ?

Daisy: Adımı zaten biliyorsunuz 17 yaşındayım buraya yeni taşındık . Babam polis annem ev hanımı ben de okula yeni yazıldım ve burada okumaya devam ediyorum .

Robert: Hobilerin ve Fobilerin nelerdir ?

Daisy: Hobilerim kitap okumak, resim yapmak , müzik dinlemek. Fobilerim ise karanlık ve yükseklik.

Robert: Peki insanları bana anlat biraz desem, ne derdin ? 

Daisy: Bana göre kazanmak için birbirlerini ezebilen , yok  sayan  bir toplum derim , işleri düşünce cana yakın olup , işleri düşmeyince  seni aramayan sormayan bir toplum derim.

Robert: Peki ya ailen ? Annen ve babanla aran nasıl ? 

Daisy: Annem ile babama göre daha yakınız. Babam iş için fazla  zaman ayırıyor o yüzden pek konuşamıyoruz.

Robert: Tamam Daisy, ben sana haber vereceğim bir sonra ki randevuyu. İyi günler.

Yine klasik bir randevu geçirdiğini düşünen Daisy için gayet rahat geçen bir görüşmeydi onu yormadı ve sıkmamıştı, o yüzden pek sorgulamamıştı . Eve dönerken  Emily, Daisy'e seslendi ;

 Emily: Daisy, görüşme nasıl geçti? 

Daisy: iyiydi, klasik sorular klasik cevaplar.

O akşam eve varan Daisy 1-2 saat daha uyanık kalıp Gabriel'ın evini izlemiş  ve sonrasında uyumuştu.