Stockholm Syndrome| დასრულებული

Chapter 5

-ჰარი აქ დიდხანს მომიწევს ყოფნა?

-სიცოცხლის ბოლომდე-გაკვირვებულმა ავხედე.

-მამაჩემი აუცილებლად გადამარჩენს.

-მას შეუძლია მაგრამ დამიჯერე ამას არ იზამს-ეშმაკურად მითხრა.

-ასე რატომ ფიქრობ? მას მე ვუყვარვარ!

-ამასაც ვნახავთ პატარავ!

-და აქ ყოფნის მანძილზე რა უნდა გავაკეთო?

-ლენა,ლამაზი,ახალგაზრდა გოგო ხარ, მეც მარტოხელა ვარ,უბრალოდ ისიამოვნე ძვირფასო.-
იმდენად ტკბილად მესაუბრებოდა,რომ ლამის მის მკლავებში ჩავდნი, ზოგჯერ მავიწყდება რომ მან მე გამიტაცა.

-ჰარი,ტანსაცმელი მჭირდება-ხელში ამიყვანა და ჩემთვის გაურკვეველი მიმართულებით წამიყვანა. გარდერობში შემიყვანა და ქვევით ჩამომსვა.

-აიღე რაც გინდა.

-მადლობა-გამიღიმა და ოთახიდან გავიდა. ჯანდაბა, ის საშინლად მაბნევს!
სწრაფად ჩავიცვი და სამზარეულოსკენ წავედი, რადგან იქიდან საოცარი სურნელი გამოდიოდა. მე მგონი რაღაცას ამზადებს. ღუმელთან იდგა მაისურის გარეშე და თან მღეროდა. მართლაც რომ შესანიშნავი ხმა აქვს. ჩუმად ჩამოვჯექი მაგიდასთან, ისე რომ არ შევუმჩნევივარ, მალევე ჩემსკენ შემოტრიალდა და შიშისგან შეხტა.

-ჯანდაბა, შემაშინე!-გულიანად გადავიხარხარე.

-მე შენ შეგაშინე?- სიცილისგან ძლივს ვაბამდი ერთმანეთს სიტყვებს.

-შეწყვიტე სიცილი!

4 საათის შემდეგ:
Author's P.o.v

-ჰარი, შეიძლება წყალი დავლიო?

-რა თქმა უნდა, -უპასუხა მან.

-შეგიძლია დამისხა? წარმოდგენა არ მაქვს რა სად დევს?
ჰარი წამოდგა და სამზარეულოსკენ წავიდა.ლენაც უკან გაჰყვა. ჰარიმ ონკანი მოუშვა, ჭიქა აიღო და წყლით აავსო, მოტრიალდა და კინაღამ ზუსტად მის უკან მდგარ ლენას დაეჯახა. ჭიქა გაუწოდა მაგრამ უცებ გადაიფიქრა, დადგა და მოეხვია. "ძალიან მინდიხარ!"- ჩასჩურჩულა ჰარიმ ყურში.ლენა მთელი სხეულით მიიკრო და მის ცხელ ტუჩებს დაეწაფა. თხელი ღამის პერანგის ქვეშ ჰარი მის მკვრივ და სავსე მკერდს, გამაგრებულ ძუძუსთავებსაც კი გრძნობდა. ხელი პერანგის ქვეშ შეუცურა, მომრგვალებულ თეძოებს ააყოლა, ზევით მკერდისკენ წაიღო და თითებით გამკვრივებული ძუძუსთავი მოძებნა. ლენამ ამოიკვნესა, უკან გადაიზნიქა, ჰარიმ პერანგი ერთი მოძრაობით გახადა."ღმერთო რა ლამაზია!"- გაიფიქრა აღფრთოვანებულმა. სამზარეულოს სკამზე დასვა და ფეხები გააწევინა, ისევ სავსე ტუჩებს კოცნიდა, ხელი ქვევით, მის ბოქვენთან,აბრეშუმის მაქმანებიანი ბიკინის ქვეშ ჩააცურა, მერე გაჩერდა, ლენა ხელში აიყვანა და დივანზე დააწვინა.
"რა ლამაზი ხარ!"-აღფრთოვანებული ჩურჩულებდა ის.ფეხები გააშლევინა და ბაგეებს შორის მოვარდისფრო კანს ენით შეეხო.
-არ მინდა-მოულოდნელად გააჩერა ლენამ.