Stockholm Syndrome| დასრულებული

Chapter 8

სიყვარული-სიტკბოებაა,სიმწარეა. ის ხომ მართლაც "მარადიული გრძნობაა". არ არსებობს ადამიანი,რომელსაც გულში სიყვარულის ერთი ნაპერწკალი არ ჰქონდეს. სიყვარული არ არის თამაში,როცა მოგესურვება რომ დაიწყო და დაამთავრო.იგი ადამიანის გულს დაუპატიჟებლად ესტუმრება,და როცა ჩასახლდება,იმწამსვე იწყებს მბრძანებლობას. ნათქვამია:" თუ ვინმე გიყვარს-ადამიანი ხარ,თუ ვინმეს უყვარხარ-ღმერთიო". მწუხარება,სევდა,სიხარული,ბედნიერება,თვალზე ცრემლი-სახეზე ღიმილი, ის ყველაფერი სიყვარულის დამახასიათებელი ნიშნებია. თუ არ გიყვარს, არავითარ შემთხვევაში არ უნდა თქვა მიყვარსო,და თუ გიყვარს,ეს გაუთავებლად უნდა იმეორო...

Lena's Pov

ვერ ვბედავდი განძრევას, ვერც იმას ვიჯერებდი რომ ეს ნამდვილად ხდებოდა...კი მაგრამ როგორ?

მძიმედ სუნთქავს,მისი ხელები კი ჯერ კიდევ წელზე მეხვევა. საბანი გადავიძრე.

-გცხელა პატარავ?-არაფერი ვუპასუხე,რადგან მეგონა ჭკუიდან გადავედი.

-ლენა,ადრეც გითახრი რომ არ მიყვარს როცა ჩემს კითხვებს პასუხგაუცემელს ტოვებ!-ჩამჩურჩულა,არც კი ვიცი რა ვუპაუხო.

-ნუ გამაბრაზებ ლენა...ჩემი გეშინია?

-მეშინია

-რატომ?

-შენ ნამდვილი არ ხარ! ეს მხოლოდ ჩემი წარმოსახვის ნაყოფია!

-დაგიმტკიცებ!-მითხრა და ტუჩები მომაწება, ისევ ის შეგრძნება,ის სურნელი...

-საშინლად მომენატრე პატარავ-მითხრა და თავი მუცელზე დამადო. შეიძლება ეს არცაა წარმოსახვა, უცნაურია...

მეორე დილით სრულიად დაბნეულს გამეღვიძა, რა მოხდა გუშინ? ოთახი ცარიელი იყო,მხოლოდ ერთი ბარათი იდო,რომელიც შემდეგი შინაარსის გახლდათ:" მომენატრე, შენს გარეშე აღარ შემიძლია, გუშინდელი ღამე ტესტი იყო იმისა ჯერ კიდევ გიყვარვარ თუ არა მაგრამ იცი რა? შენ ჩემი ხარ.სამუდამოდ! H"