İNTİKAMIMA AŞIĞIM

TANITIM

YAZARIN AĞZINDAN

Herkezin küçüklük anıları vardır. Bazıları unutulmaz, bazıları eşsiz,bazıları acı dolu.

Tabi Esvet'in de böyle anıları vardi ama iyi anılar mı kötü anılar mı tam emin değildi.

Birisi vardi kumral saçlarıyla,açık kahve gözleriyle mahalledeki kimseye benzemiyordu,eşsiz biriydi. Belki de Esvet o kadar aşıktıki diğer erkekler ona sıradan geliyordu. Her ne kadar 10 yasında olsalar da akıl yaşları büyüktü ikisininde.Esvet tam bi matematik dehasıydı ve tabiki caize sınıfın ineğiydi.Omuzlarına doğru her zaman örülü olduğu sarı parlak saçları,mavi gözleri dişlerindeki tellerde çabasıydı.Alper ise,zeki olmasına rağmen sınıfın ineği olmamak için bilerek düşük not alan sınıfın yakışıklısı,kızların rüyalarını süsleyen prensti.Kumral saçları,açıkkahve gözleri,Esvet'in aksine düzgün inci gibi dişleri.Esvedin ona aşık olmaması için hiçbir sebep yoktu.

Esvet Alpleri hep uzaktan izlemişti.Ne sever,ne sevmez,hangi tenefüs futbol oynar,hangi tenefüs yemek yer.Aynı mahallede olmaları onu incelemesini kolaylaştırıyordu.Annelerinin en yakın arkadaş olması ona sunulan bir hediyeydi sanki. Herşey o kadar güzeldiki sanki bir hayaldi. Tabiki her hayalin bir sonu olurdu ve Esvet'in hayalinin sonu kötü bitmişti.

Alper'in evine her zaman ki gibi annesiyle gitmişti. Alperin annesi Büşra teyze onları oyun oynamaları için Alperin odasına göndermişti. Esvet yaninda getirdiği en sevdiği bebeğiyle oynarken Alper bir köşede arabalarıyla oynuyordu. O an Esvet kaç gündür düşündüğü şeyi yapıp Alpere alçılmaya karar verdi. Cesaretini topladı ve Alperin yanına gidip oturdu.

"Alper sana bisey diycem"

"Ne var ? Çabuk söyle daha kırmızı arabalarımı temizliycem."

"ım..şey...dalga geçmiyceksin ama" Esvetin topladığı cesaretin hepsi uçup gitmişti sanki, ama geri adım atamazdı. "Esvet! Çabuk söyle işim var " o güzel açıkkahve gözlerinin üstündeki kaşları sinirle çatılmıştı.

Esvet gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.

" Alper ben seni seviyorum" agzindan tek kelime gibi çıkan cümleyi Alper zarzor anlamıstı. Cümleyi tam olarak anladığı zaman kahkaha atmis ve hemen kızı aşağılamaya başlamıştı.

"Sen nasıl beni sevebilirsin? Bu kadar çirkinken nasıl beni sevdiğini söylersin. Kendimi aşağılanmış gibi hissediyorum. Hemen odamdan çık bir daha seni görmek istemiyorum,telli!"

Aşağılanmayı gözleri dolu bir şekilde dinleyen küçük kız sonunda dayanamayıp bırakıvermişti göz yaslarini. En sevdiği bebeğini alıp koşarken odadan dışarı çıkmış ve annesinin kucağında almıştı soluğu.

"Kızım üzülme Ankaraya tasınıyolar demek bir daha görüsmiyeceğimiz anlamına gelmiyor. Telefonda konusuruz olmadi yaz tatillerinde 1-2 haftalığına Ankaraya gideriz. Ağlama."

Esvet öğrendiği şeyle ağlamasını coğaltıp sarsılarak hıçkırmaya başladı. Alperi uzaktan da severdi ama Ankaraya taşınmalarına dayanamazdı."Mecburum" diye düşündü. Mecburdu. İlk aşkını asla unutmuycaktı.

Esvet daha 10 yasında yaşadığı ilk aşk acısını asla unutmadı. Hep kalbinin bir köşesinde taşıdı o acıyı. Her gördüğü açıkkahve gözde,her gördüğü kumral saçta ilk aşkını hatırladı,kalbi sızladı ama zamanla anladı. O acılar olmazsa Esvet de olmazdı. Sonra düşündü;

"Benim karşıma çıkma Alper,eğer bir gün seninle karşılaşırsak seni kendime aşık edicem ve arkama bakmadan seni terk edicem!"

Merhaba arkadaşlar bu kitap bizim ilk kitabımız biz iki arkadaş yazıyoruz :)) 1.bolumde 7yil sonrasini anlaticaz kitabi takipetmenizi tavsiye ederim şimdiden herkese çok teşekkür ederiz :)

OYUNCULAR

Cameron Dallas: Alper Aytuğ

Alexandra Burimova:Esvet Uğur

Vini Uehara:Hasan

Barbara Balvin: Çiçek

Nina Nesbitt:Esin yılmaz

Francisco Lashowski: EgeDinç

Luke Hemmings: Berk Kılıç

Martina Stoessel:Seyda Öpöz

Nastya Shmakova: Kübra Aksoy

Sergio Carvajal: Mesut Uğur

EMİR ALFA : EMİR