Chapter1

24.9K 1.6K 974
                                    

Unicode

ကျွန်တော်နာမည် ကျန်းချန် အသက်က နှစ်ပေါင်း1162ရှိပြီ။အထက်က(ဘယ်အထက်လဲလို့တော့လာမမေးနဲ့ကျွန်တော်လည်းမသိဘူး)ပေးတဲ့ဖူးစာပါတဲ့အတွဲတွေကိုအောင်သွယ်ရတဲ့ဖူးစာရေးနတ် ဒီခေတ်အခေါ်​ဆိုရင်
မြှားနတ်မောင်။

ခုလည်း နိကတိုးနဲ့အိန္ဒိယစပ်ထားတဲ့တရုတ်ကပြား နဲ့ အမေရိကန်နဲ့ကိုရီးယားစပ်ထားတဲ့ အိန္ဒိယကပြားကိုအောင်သွယ်ဖို့စောင့်နေတာ။

ပြောရင်းဆိုရင်းလာပြီ။
တရုတ်ကပြားလေးဒီမွန်တိုင်ဖုန်စူပါဖင်ကိတ်စ်စ်နဲ့ အိန္ဒိယကပြားလေးတိုနီဂင်ချီအာပလာစပ်စလူး။
နာမည်တွေ​ကလည်း LLLLတွေ ဘယ်လိုပေးထားကြလဲမသိဘူး။

ကျန်းချန်မြှားကိုအသင့်ပြင်ပြီးပစ်ရန်ချိန်လိုက်တယ်။

"တိုက်မိတော့မယ် !!!!!!ဖယ်ဖယ်ဖယ်!!!"

ဒုန်း!!!!!

ရွှတ်!!!!

ကျန်းချန်လည်းအသံကြားရာလှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

"ဟင်ရှောင်ကျန့်!!သူကဘယ်လိုရောက်လာ.."

အသိ၀င်လာတဲ့အချိန် လက်ထဲမှာလေးပဲရှိတော့တယ်။

"WTF!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!သွားပြီ သွားပြီ စောက်တလွဲတွေပစ်မိကုန်ပြီ အမ် မင်းတို့ကနေဦးလေဘယ်သွားမှာလဲ ကျစ် ဟိုမှာလည်းထိကုန်ပြီ အော်သွတ်ခဲ ဝဲညီးတီးညီး ဒီတိုင်းဆိုအထောင်းခံရတော့မှာဘဲ ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဂင်ချားနားသွားမှာပါ ဟုတ်တယ် ဂင်ချားနားသွားမှာ ဟူး အား!!သေတော့မှာဘဲ အခြေအနေဆက်ကြည့်ရမှာဘဲ"

"အား!!!!!!ဗုဒ္ဓေါဘုရား အဆင်လေးနဲ့ညား "

"စောက်ရေးထဲရှောင်ကျန့်စုတ်ကဆိုင်ကယ်နဲ့တိုက်ခံရတာတောင်ဖွန်ကြောင်နိုင်သေးတယ်"

ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကကောင်လေးကတော့လဲကျသွားတဲ့ကောင်လေးကိုကြည့်ရင်းမှောင်နေရှာတယ်။
ဆိုင်ကယ်ဦးထုတ်ကမှန်ကာအမဲကြီးကြောင့်။

"ဝေ့ လူတယောက်လုံးတိုက်ပြီးအဲ့ပေါ်မှာဘဲထိုင်နေမှာလား"

အော်သံကြားမှဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းလာတဲ့သူ။
ကျွန်တော့်နားကိုလျှောက်လာတယ်။ဒူးထောက်ကာထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာနားကပ်လာတဲ့သူကြောင့်သတိမထားမိလိုက်ဘဲနောက်ဆုတ်လိုက်မိတယ်။

အပျိုကြီးပေးတဲ့ဖူးစာ/အပ်ိဳႀကီးေပးတဲ့ဖူးစာ ( Completed )Where stories live. Discover now