İlk Aşk

Herşey Düzelicek

Yakuşuklu Martino'mdan Ertesi gün akşam 7.30

Belkide artık ikizimi uyandırmam gerekiyordur.(kesinlikle sana katılıyorum) İç sesim susarmısın yav. Herneyse artık akşam azar yemek zorundayım...

" Martino...

Efendim Chloe?

Ben sana bir şey demek istiyorum... (sadece seni seviyorum diyeceksin Chloe üzme)

E-evet seni dinliyorum....?

Ben (bende seni seviyorum) artık birlikte çalışmak istiyorum..."

Ney hayır hayır olamaz ya... Ben böyle hayal etmemiştim (yazar bu ne biçim bi hikaye) allahım ya.

"Ben de beni sevmeni istiyorum" Be-ben bunu dışımdan mı dedim :(

" Ya-yani öyle değil ben seni sevmiyorum... Yani seviyorum ama öyle değil... Ben-"

  Beni birden dudağımdan öpüp (nerenden öpmesini isterdin pro) geri çekildi ve bana sorun olmadığını söyledi, ardındanda çekip gitti.

  İkizim uyunmış ve şirkette kendi odasına geçmiş. Hemen yanına koştum, tüm iyi haberleri vermek için. Odasına gittiğinde ağladığını gördüm ve hemen yanına koşup kafasını bacağımın üstüne koydum.

" Mari? Ne oldu sana böyle? Bana anlata bilirsin ikizim...

A-Adrien ba-bana bi hi-hiç olduğumu söyledi... (İkizim daha çok ağladı)[intikamın alınacak ikiz]" İç sesim susmak bilmiyor ama gerçektende o adama bunu ödetecektim. Tam gidiyordum ki Mari sıkıca kolumu tuttu.

" Ma-Martino sakin o-olurmusun?

HAYIR!! KİMSE BENİM İKİZİME HİÇ DİYEMEZ.. ONU KULLANILMIŞ BİR PEÇETE GİBİ KENARA ATAMAZ...

lütfen (fısıldar)

pe-peki :)

:) "

Aniden kapı birden açıldı ve içeri Chloe girdi...

" Ma-Martino!! (ağlar ve Martino yanına koşup sarılır)

Chloe!? N-ne oldu!?

A-abim!!

(Mari apla) N-ne oldu Adrien'a!!

Abim i-intiha-hara kalkışmış

Ney...

He-hemen hastaneye gitmeliyiz..."

  İkisinede hemen hızlıca sarıldım. İkisininde ellerinden tuttum ve arabaya koştuk. Gittiğimiz de Alya, Nino ve tanımadığım bir hemşire vardı...

" A-Adrien n-nerede!?

İçerde ku-kurşunu çıkartıyorlar..."

FLASH Back Adrien

Tüm işlerim bittikten sonra Marinette'nin yanına bütün stresimle gittim.

" Adrien! :) Mankenleri buldun mu?

Hayır bulamadım...

Nasıl ya.. Adrien 1 tane bile mi bulamadın?

BULAMADIM İŞTE!!!

A-Adrien :( (gözünden bi iki tane yaş akar)

NE ADRİEN'I!? MARİNETTE ARTIK BU İŞ YÜRÜMÜYOR  BEN SENDEN AYRILIYORUM ÇÜNKÜ SEN ARTIK BENİM İÇİN BİR HİÇSİN. ZATEN OMUZLARIMDA YÜK VAR BİRDE SEN VERDİN HEMDE EMRİVAKİ BİR ŞEKİLDE ARTIK BİTTİ İLİŞKİMİZ.

A-Adrien sa-sadece şuan çok s-sinirlisin bak sakinleş öyle ko-

BEN GAYET SAKİNİM... üzgünüm ama ikimiz içinde en iyisi bu..."

1 Saat sonra

Odam daki tüm eşyalarımı yıkıp yerlere fırlattım. O sırada kardeşim geldi...

" Abi buranın hali ne!?

CHLOE BAK TÜM SİNİRİMİ SİTRESİMİ SENDEN ÇIKARTIRIM YÜRÜ GİT BE İŞİNE KIZIM...

SANA NE OLDU BÖYLE ÖNCE MARİ SONRADA BEN Mİ BIRAVO SANA (alkışlar)

SEN KARIŞMA!!!

KIZ SENİN YÜZÜNDEN BİLEKLERİNİ KESİYORDU APTAL!!! KENDİNE VE HERKEZE NASIL ZARARLAR VERİYOSUN

NE! BEN NE YAPTIM (tam odadan çıkacakken Chloe onu koluyla engeller)

ÜZGÜNÜM ABİ AMA SON PİŞMANLIK FAYDA ETMEZ!!!"

Ben ne yapmıştım böyle. Ben bir şeytandım. Marim artık benim Marim de değildi. Yaşama sevincimi kaybetmiştim ben.

   (10-15 dk. sonra)
Kendimi bi anda elimde silahla binanın çatısında bulmuştum. Gözlerim çok geçmeden karardı. Arkamda bana abi diye bağırarak ağlayan bi Chloe'nin sesini duydum.

" Seni seviyorum Marinette (sessizce ama Chloe duyuyor)
ELveda kardeşim..."

Flash Back end

Chloe bize olan biten herşeyi anlatmıştı, abisiyle kavgasından tutun Mari'nin intiharına kadar herşeyi...