Friends ♡ Yoonmin

0.1

Bölüm şarkısıyla birlikte okuyabilirseniz daha tatlı olacaktır.

İyi okumalar. 💖

Gülüp bugün belki de yüzüncü kez gözlerini devirdi ve beni biraz daha kendine çekerek rahat bir pozisyon bulmaya çalıştı. Ben de ona yardımcı olabilmek için ellerimi indirip bacaklarımı iki yanından geçirdim ve kafamı göğsüne yasladım. Saçlarımda minik öpücükler hissettiğimde kucağında daha çok yayıldım.

"Jiminie, uyuma. İzlemek için çok güzel bir aksiyon filmi buldum." Hevesli hevesli konuşarak beni kendinden uzaklaştırmaya çalıştığında ona daha çok sokuldum ve huysuzca mırıldandım. Kafamı hafif bir açıyla yukarı kaldırarak göz göze gelmemizi sağladım.

"Tamam sen izle tabii ki. Ben hiç sesimi çıkarmam ve burada otururum böylece film bitene kadar." Biraz yüzümü izledi ve gülümseyerek kafasını iki yana salladı.

"Hayır, film izleyelim bebeğim. Söz veriyorum filmden sonra seni ben uyutacağım." Uyuşuk bir şekilde kafamla onu onayladım ama başlayan filme dönmek yerine onu izlemeye devam ettim. Oflayarak gözlerini bana çevirdi ve ne oldu dercesine kaşlarını kaldırdı. Sadece çok güzeldi ve ben bütün gecemi onu izleyerek geçirebilirdim.

"Ne var? Dönsene filmini izlemeye." Sesimi sinirli tutmaya çalışarak kaşlarımı çattım. Ama o hala aynı şekilde bakıyordu.

"Jimin, neden filmi izlemiyorsun?" Yüz ifadem yumuşadı, yerini kocaman bir gülümseme kapladı.

"E izliyorum zaten, hyung."

Gece benim Yoongi'yi sinir edişlerim ve asla filmi izlemediğim için beş dakikada bir durdurup 'izler misin artık şu siktiğimin filmini' söylenmelerinden dolayı uzun geçmişti. Gecenin sonunda ise söz verdiği gibi beni kucağında uyutmuştu. Ama sabah uyandığımda yatağımda tek başımaydım. Bunu hiç sevmiyordum. Çoğu gece Yoongi uyuduktan sonra yanına gidip yanına kıvrılıyordum ve sabah ondan erken uyanıp güzel yüzünü izliyordum.

Gerinerek yataktan kalktım ve uyuşuk adımlarla mutfağa ilerledim. Sabah uykumu hemen açmayı sevmezdim, hiçbir şeyi hızlı yapmayı sevmezdim. Bazen saatlerce yatağımda pineklediğim bile oluyordu. Ama bu genelde Yoongi evde olmadığı zamanlar oluyordu. O evdeyken genelde onunla uğraşıyordum ve bu inanın çok nadir oluyordu. Çok yoğun bir sosyal hayatı vardı. Deli gibi para kazanıyordu ve tamamını evimize ve bize harcıyordu. Birlikte geçirdiğimiz bazı zamanlarda evde sıkılırsam beni motoruyla gezdiriyordu. Dışarıdan soğuk ve itici gelen bu adam, içeriden baktığınızda tamamen sevgiden yaratılmıştı sanki. Biliyordum ki yaptığı çoğu şey bana özeldi. Sadece benim için sıcak yatağından kalkıp kahvaltı hazırlardı, ya da sadece benim için gecenin bir vakti uykusundan uyanır ben uyuyamadığımda ve ben uyuyana kadar sırtımı okşardı.

Yanılıyordum.

Kafamı sallayarak düşüncelerimden kurtuldum ve her sabah yaptığım gibi arkasından sarılarak yanağımı sırtına yasladım.

"Günaydın Yoongi-ah." Yasladığım yere ufak bir öpücük kondurup geri çekildim ve bana dönmesine izin verdim. Kocaman gülümseyerek bana bakmaya başladığında benim de yüzümü istemsiz bir gülümseme almıştı. Ellerini belime konumlandırdı, her zaman olduğu gibi ve burnuma minik bir öpücük kondurarak geri çekildi. Mızmızlanıp ona daha çok sokulmak istediğim sırada avucunu alnıma bastırarak beni kendinden uzaklaştırdı.

"Kahvaltıyı dışarıda yapalım." Diye mırıldandığında huzursuz hissettim. Onda farklı bir şeyler vardı. Hareketleri değişmemişti, bakışları ya da dokunuşları. Ama içinde bir şeyler değişmişti, hissediyordum.