Yūzā

Prologue

I just want to remind you guys that there are some chapters that will contains violence, gore, sexuality and strong languages... but that's more exciting... for me haha. Diko lang alam kung sa inyo den hehe（⌒▽⌒）

Read at your own risk nalang po.

Also, yung school dito is parang ganon sa school ng japan pero sa pilipinas naman ginaganap hehe.

Expected din po dito yung mga errors katulad ng wrong grammar and typos.

I'm still an amateur at writing pero gusto kong isulat at ibahagi sa inyo ang kuwentong nasa isipan ko lalo na kapag wala akong load at walang magawa.

Dedicated din tong story nato sa mga may balak magbasa, magbabasa at ikaw na nagbabasa.

Maraming salamat po :>

ヽ('∀｀ヽ)

--------------------------------

Nakapangalumbaba akong pinagmamasdan ang mga kaklase ko. Palibhasa sa pinakagitnang row at pinkadulong puwesto, tanaw na tanaw ko ang mga pinaggagawa nila dito. Nagkaklase ngayon pero hindi mawawala yung mga makukulit at pasaway mong mga classmates na palihim na...

Nagcecellphone.

Nagmemakeup.

Nagbabasa ng story.

Nanonood ng porn.

Natutulog.

At syempre...

Kumakain.

What a stupid bunch. And me? Of course, i'm pretending that i am listening at the teacher in front, discussing about the things i don't understand. Palibhasa math subject, ni hindi ko alam kung english language or ibang lengwahe na ang pinagsasabi ni sir.

I sighed and smiled. Binilang ko ang mga studyanteng gumagawa ng kalokohan sa loob ng classroom namin. 9 of them since dalawa yung natutulog at tatlo ang nagcecellphone.

I'm getting excited, damn. Inilabas ko ang phone ko at palihim silang pinagkukunan ng litrato. Syempre nakatalikod yung teacher nung time nayon kasi mahirap na baka mapansin ako at sitahin ako. Makolekta pa ang phone ko.

Too bad it's my suprise present for him. Kaya hindi pwedeng malaman niya ang ginagawa ko. Hindi na kasi suprise kapag nahuli ako, magiging hindi rin maganda ang reputasyon ko at magiging iba ang tingin saakin ng mga kaklase ko. I don't want that... i'll be lonely, Hahaha...

Isa nalang ang kukunan ko ng litrato ng makaramdam ako ng parang may naka tingin saakin at alam ang pinaggagawa ko. Napatingin ako sa bandang first row para makita kung sino ang nakakita saakin... or i'm just imagining things?

Well, whatever. If that ever happens, i can take of it though i already have someone in my mind who saw me.

Right? Mallory?

Ibinalik ko na sa bulsa yung phone nang matapos ko ang objective ko. Alls well ends well.

Tumunog na ang bell matapos ang isang oras na nakakaboring na discussion. Tumayo na ako sa upuan ko at lumabas ng classroom.

Saktong paglabas, napangiti ako. Hindi ko mapigilan kung anong reaksyon ang ibibigay ng mga kaklase ko kapag nakuha na ni sir ang suprise gift ko sa kanya--but before that i need to submit this to the Dean. It'll be a problem kapag nalaman ng teacher namin na ako ang nagbigay sa kanya niyan, pwede niya sabihin sa iba lalo na kung ibabribe ng iisa sa mga kaklase ko yang tanda nayan. Things will get worse and i don't want that.

I mean,

I wont have the chance to mess with them anymore.

That would be really bad... if that ever happens.

Biglang may humawak ng uniform ko kaya naman napatigil ako sa paglalakad. Lumingon ako para tignan kung sino. Si Claire Willson, ang pop star at pasikat sa klase namin. Yung tipong gusto niya lahat kami ay gustuhin siya? So stupid, right? I feel sorry for her.

I smiled earnestly. "Bakit, Claire?" Nakita kong nagblush siya. Shallow bitch.

"Gusto mo sumama samin mamaya? Sa karaoke bar, mamayang uwian" alok niya saakin habang hindi parin bumibitaw sa uniform ko. Ugh, may germs na yung uniform ko. Tatanggi sana ako ng magsalita siya ulit. "Sumama si kamo Mallory! Gusto ko pa naman makipagkaibigan sa kanya kaya pinilit kong sumama saamin" ngumiti siya. I wonder what kind of expression would she make if she were to fall in despair? Yang plastic na ngiti nayan ay mapapalitan ng tunay niyang emotion.

That would be fantastic.

"Sure, sasama ako" nanliwanag ang mga mata niya.

"Nice! Hehe" tinawag na siya ng kaibigan niyang babae kaya naman nagpaalam na siya saakin.

Tumalikod na ako at pinagpatuloy ang paglalakad. I have no intention in going pero nagbago ang desisyon ko ng malaman kong sasama si Mallory.

A mystery girl who shows no interest in anything and shows no emotions. My instinct are also saying that she will be the most hardest person i'll conquer in this class. And yet--she agreed to that bitch to hang out with them? Ano naman kaya ang nasa isip ng babaeng yon? Is she plotting something?

(Narrator: Seiya is wrong. Mallory is not plotting anything. She just can't decline a kind of request like that. You know kapag pilit? Also, Mallory is just a natural airhead)

Damn, it's turning me on.

Oh, that's right. My name is Seiya Haze Rapscallion. The Protagonist and the antagonist of this story...

----------------------------

This is the prologue guyyyssssss!! Hehe. Naweweirduhan ba kayo sa pangalan ng title ng story nato?

Ano nga ba ang ibig sabihin ng Yūzā?

It's for you guys to find out.

Magegets niyo naman siguro kapag nasearch niyo haha.

('ｖ｀)