Yūzā

Chapter 1: Suspicion

Seiya

Nilapag ko yung envelope na naglalaman ng litrato ng siyam kong kaklase sa lamesa ng Dean. Katatapos ko lang magprint dito sa office niya, alam kong may printer dito kaya naman dito na agad ako dumiretso imbis na magprint pa ako sa computer room o kaya naman sa teacher's office. Malalaman nila at tatanungin ako kapag nakita nila yung litratong ipiprint ko hindi ba? That's not good.

"Kaninong teacher to?" Tanong niya at kinuha yung envelope.

I smirked. "Sir. Magoria, math teacher ng 3rd year"

Bumuntong hininga siya at inikot ang kanyang swivel chair. Nakatalikod na siya sakin ngayon. "You really are a mischievous child"

"I'm no more a child, Dean. I'm a fine adult who loves to mess with other people and pretend to be amiable to gain their trust and use them"

He laughed and turn around his chair. "Is that so? You're not cute at all" i just gave him a smile. My real smile bago magpaalam sa kanya na aalis na ako.

Nang makalabas ng office niya, hindi ko parin maiwasang makaramdam ng saya. I'm getting excited. This is fantastic.

If you guys are wondering why the Dean and me get along so well is because we're both similar. Hindi maganda ang records ko pero pinagtakpan niya lahat iyon at pinabura para makapasok ako sa school nato. Amazing, right? A person who will go that far from me is truly amazing.

And because of that, The Dean became my teacher and the reason why i'm more refined and wise right now. It's all in the past about the teacher and student thing. There's no point in dwelling dahil sa ngayon, Dean na siya ng school. We're nothing but a person who just happen to know each other.

Now then, what should i do? Should i go to the cafeteria and buy some food? I guess. Medyo nagugutom narin ako kaya naman nagtungo na ako sa paboritong lugar ng mga nagugutom.

"Hotdog with rice nga po ate. Pakilagyan po ng catsup" sabi ng nasa harapan kong lalaki habang dinudukot yung pera niya sa kanyang bulsa.

Various of foods can be found here. For every students who are gluttons, this is heaven. Kahit na yung ibang tinda nila ay may pagka gold ang presyo kumpara sa labas, ay sulit naman kahit papaano kasi masarap naman yung tinitinda nila.

Nang matapos yung lalaking nasa harapan ko, ako na ang pumalit sa kanyang puwesto. "Isang sandwich at dalawang yakult" i ordered at sinunod naman nung tindera ang binili ko. Kinuha ko yung pinamili ko at ibabayad na sana sa tindera yung pera ng may kung sinong bumunggo sa likuran ko kaya naman napunta sa sahig lahat ng pinamili ko pati yung pera.

That shit have some nerve to do that.

Forget the food and the money on the floor, hinarap ko kung sino ang may pakana non.

"Anong tinitingin tingin niyo?" Konot noong sabi saamin ng lalaking mukhang may pakana ng lahat to. Base sa itsura at ugali niya, upperclassmen to. 4th year siguro.

"K-kasi bigla ka nalang nambubunggo at nang aagaw ng puwesto sa pila" sabi nung babaeng naglakas loob na magsalita.

And so, other people who are also in the line went wild.

"HUH? GUSTO NIYO BANG MASAKTAN? MGA BWISIT NA LOWER YEARS" pananakot niya.

Napabuntong hininga ako. Common na ang ganitong pangyayari sa school nato pero first time kong madamay sa ganito.

Yung mga matataas na year kasi, feeling nila sila na yung boss sa school at ganito ang tratong binibigay sa mga studyanteng mas mababa ang year sa kanila.

Feeling matapang, marunong bang lumaban yan?

May kumalabit saakin at napatingin naman ako sa kanya. Medyo napataas ang magkabilang kilay ko ng makita si Mallory na hawak-hawak yung pagkain pinamili ko pati yung pera na ipapambayad ko. She picked it up for me. Seriously? Balak ko pa naman sana isuksok yung pinamili ko sa bibig nung gorilla nayon pati yung pera. Just kidding.

"Sorry, nasa likuran mo ako at nabunggo kita ng dahil sa lalaking yon" she said without showing any emotions. Just poker face. I never seen her smile, laugh, sad, angry to begin with.

What kind of emotion would she give me if i give her pleasure? My inner side smirked.

Kinuha ko naman yon ang nginitian siya. "Salamat, Mallory"

"W-welcome" bigla siyang nautal at umalis na. Wala na siguro siyang balak mamili dahil hindi parin tumitigil yung gorilla sa pila.

What an unusual sight. For Mallory to stammer. Natamaan na ba siya ng earnest smile at charm ko?

(A/N: Seiya is wrong again. The reason why Mallory stammered was because she don't know his name and is guilty for that. Nakakahiya nga naman kung kilala ka ng isang tao tapos ikaw hindi mo kilala. Lalo na magkaklase pa silang dalawa)

I ignored the situation. Binigay ko na yung pera sa tindera at namili pa ng isang sandwich.

Hindi naman ako hero para pigilan yang gorilla nayan pero... nadamay ako eh, kaya mamaya sakin to.

Hinanap ko si Mallory. I owe her and want to repay her kindness kahit na hindi ko sinabing kunin niya yung mga nahulog ko sa sahig. She's a loner at ang famous spot para sa mga taong ganyan...

Rooftop!

Pagbukas ko ng pintuan ng rooftop ay may nakita akong babaeng nakatayo habang direktang nakatingin sa direksyong pinagmamasdan niya.

I smiled. There she is. Mallory Rogue. The one i'm saving for the last.

"Mallory" tawag ko sa kanyang pangalan at lumingon naman ito. As usual, no emotion at all.

Lumapit ako sa kanya at inabot yung isang sandwich at yakult. Kinuha niya naman ito at pinagmasdan saglit.

"Para san to?" Tanong niya.

"Sayo. As my token of gratitude" earnest personality mode: on.

"Ganon ba? I just picked it up you know" she's persistent. Just accept it!

"It's okay. Ganong klaseng tao kasi ako eh"

Tumingin na siya saakin. A direct eye contact. "Then, i'll take it" tumango lang ako habang hindi pinuputol ang pagtitigan naming dalawa.

I can't read what's on her mind or what she's thinking. It's not like i'm a psychic--though my personality resembles a psycho.

I guess i'm a psycho instead of a psychic. Lol.

Tumunog na ang bell. Nadistract siya doon at napatingin sa kanyang suot na relo.

"Aalis na ako ha? Kahit wala kang pakialam"

"Huh?"

"Kasi sa tingin ko parang isa akong bastos na babae kapag hindi magpapaalam at aalis nalang biglaan, diba?" I don't really get it but she has a point.

"Okay..." naglakad na siya papaalis habang ako naman ay pinapanood siya hanggang sa hindi ko na ito makita.

I don't really get that woman. What's with that sincerity? Politeness?

Don't tell me...

Mallory is plotting something like i am?

(Narrator: Seiya is wrong again. Despite having that kind of personality, Mallory is just polite and cautious when it comes to leaving)

Then, bring it on. I'm always prepared and i wont let myself lose to someone unexperienced and novice like you.

But before that, i need to take care of some things. Yeah, that gorilla.