Yūzā

Chapter 3: Plan

Seiya

Papauwi na ako ngayon. What about the karaoke bar? Hindi natuloy kasi may pupuntahan daw sila Claire kasama ang mga magulang niya. Parang mga alagad pa naman ni Claire yung mga kasama niyang iyon. Kapag aayaw siya, ayaw nadin ng mga kaibigan niya. Kapag gusto naman niya, gusto din nila. Kaya totally na hindi natuloy.

But, whatever. I don't give a damn about her and her so called friends.

Natutuwa din ako dahil nakakatamad din kasi lalo na maririnig ko ang malaboses ni satanas kapag may kumanta na.

I sighed. What should i do now? I'm bored. I don't want to do nothing. I'm done with gorilla and her monkey friends, what the heck should i do right now?

Ayoko pa umuwi. Should i kill some strangers whoever lay eyes on me? Nah, too troublesome. I'm not in the mood to get rid of a corpse.

Then what?

Rain started to fall from the sky. Seriously? Kinuha ko yung payong ko sa bag ko. Kaya hindi mo mapagkakatiwalaan ang mga weather forecaster eh. Pati yung mga horoscope nayan? Nakapawalang kuwenta.

Sabi pa naman ngayon sa scorpion horoscope ay ngayon ang lucky day nila. Maaraw daw ngayon sabi ng weather forcaster pero pota anong maaraw dito? Anong lucky day dito? Mabuti nalang sana kung tatama ako sa lotto at makakapulot ng madaming pera sa sahig.

Napailing iling ako at hindi maiwasanag mapangiti nang may pumasok na plano sa isipan ko. 

Raining is the perfect timing to create a crime, right? Hehehe...

Biglang may lumapagpas na kung sinong tumatakbo saakin kaya naistorbo bigla yung planong tumatakbo sa isipan ko. Wala kasi siyang payong. Great luck din siguro ang horoscope ng babaeng yon kaya--napataas ang magkabilang kilay ko ng makilala ang babaeng yon.

Based on that black hair lenght, thighs, and body, there's no mistake. It's Mallory!

I smirked. What a good chance for a pseudo romance. What a great luck for a scorpio after all.

Tumakbo ako para mahabol siya. Hindi siya gaanong mabilis tumakbo kaya naman nakahabol ako kaagad sa kanya.

Ngumiti muna ako bago bumalik sa aking sarili. Sa anyo ko na kilala nila.

"Mallory!" Tawag ko sa kanyang pangalan at hinawakan ang kanyang braso dahilan ng pagkatigil niya. Good start!

Nilingon niya ako at nakita siya na medyo hinihingal. Basang-basa nadin yung uniform niya pati yung sukbit niyang bag.

"Umm... What do you want?" Walang emosyong tanong niya saakin. Nginitian ko siya at hinatak papalapit saakin para masakop siya ng payong ko.

"Let's share umbrella together, would that be okay?" I solemnly asked. She stared at me for a second and gently nod as her answer.

Now, she owes me. *smirked*

Nagsimula na kaming dalawa maglakad. Pero hindi inaasahang balutin kaming dalawa ng katahimikan at tanging ulan lamang ang gumagawa ng ingay sa aming paligid.

I forgot she's a woman of few words. There's no way for her to start a conversation. As this rate, walang mangyayari. Ni hindi ko manlang makita ang bra niya mula sa kanyang basang uniform para maipasuot ko sa kanya yung uniform coat ko. May white t shirt atang suot tong babaeng to or may suot pa siyang sando sa ilalim ng kanyang t shirt eh.

Argh, think Seiya. Kahit topic manlang o kung anuman yan. May magtangkang pumatay saaming dalawa mas maganda yon para maprotektahan ko siya at maipakita na  kunwaring may magandang intensiyon ako bilang kaibigan at mapagkakatiwalaan niya para hindi narin ako mahirapan.