Yūzā

Chapter 12: Another Trouble

Seiya

Magkasama na kaming dalawa ngayon ni Mallory sa haunted hospital nato. Nung una, ang akala ko may nabunggo akong pader dahil nagkaroon pa ng impact yung pagkabunggo ko doon at ang dahilan kung bakit ako napaupo sa sahig.

Madilim kasi kaya hindi masyado makita pero hindi ko parin matanggap yung nangyari saakin kanina.

How can i lost to someone like her? Atyaka sa babae? Ugh, how the mighty me have fallen. Also kinda disgusting. 

Pero hindi ko maiwasang mapangisi ng maalala ko ang aking ginawa kanina.

-Flashback-

Inaanalize ko ang buong building nato.

I was also trembling with excitement earlier nung makaisip ako ng isang magandang plano.

Yung ibang lugar ay may cctv pero pili lamang. Hindi lahat ng lugar mayroong cctv, andaming blindspot kaya i used the chance to escape from Claire when those zombies started to chase both of us and managed to lose them when i parted ways with the bitch. 

Of course, i did that to prevent her from holding me back from my plan. Alangang isama ko siya sa kalokohang gagawin ko edi baka mamaya magsumbong siya or i-blackmail pa ako kapag nalaman niya na ako lahat ang may gawa nito.

May gloves naman akong dala kaya sinuot ko iyon to avoid having my fingerprint found out. Ang maganda pa ay sobrang transparent ito yung tipong hindi mo talaga mahahalata na may suot-suot akong gloves. Binili ko to kay Sylvio nung sabihin niya saakin ang tungkol sa gloves nato.

Well, what i have in mind is somehow ferocious so i'll took some precaution of myself to avoid being caught.

Napangisi naman ako ng makakita ng isang lalaking nakacostume na naghahantay magpakita ang mga taong nasa loob sa lugar niya para takutin sila.

Medyo high quality ang haunted hospital nato dahil parang totoo talaga lahat. Miski yung mga weapons? Hahahaha! Kaya nakaisip ako ng isang magandang plano ng dahil doon.

Sa sobrang realistic hindi mo napansin na totoo na pala yung armas na hawak mo.

This place doesn't have any hidden cameras or whatsoever. 100% sure ako since nararamdaman ko naman kung may mga bagay o tao na pinagmamasdan ang kilos ko. My sense won't fool me and this plan of mine will be a great success.

Jackpot pa nung mapansing kong kutsilyo ang nasa bulsa niya.

While he was waiting and peeking at the customers, i hide my presence and took that chance to replace the rubber knife he had in his pocket to a real one since i have a knife inside the pocket of the hoodie jacket i'm wearing.

With my skills, everything is possible if it's about doing crime.

Naglakad na ako papaalis doon. Pretending that i'm afraid to this place and run.

-End of flashback-

"May kasama ka ba pumunta dito?" Tanong ko sa kanya na kunwaring hindi ko alam na magkasama silang dalawa ni Kal.

"I lost sight of him. Tumakbo siya papalayo saakin at hinahanap ngayon"

Hinahanap? That doesn't seems to be the case though. Naglalakad lang kasi siya at hindi halata sa itsura niya na may hinahanap siyang kasama. Well, looks can deceive nga naman.

"I'll help you" nagmamabuting alok ko.

She nodded and conversation ended. Lol, i'm starting to see her as a master of ending a conversation.

Habang naglalakad kami sa madilim na lugar, hindi nawawala ang mga nagpapakitang mga multo at bumubungad na mga taong nakacostume na nakakatakot at syempre mga konektado yun sa temang hospital like doctors, nurse, sick child, dead patients at kung ano-ano pa.