Narnia; The Dark Lion

Hoofdstuk 4 - He is back

Susan

De volgende ochtend wordt ik wakker als het zonlicht door de gordijnen heen schijnt. Ik wrijf slaperig in mijn ogen en beweeg mijn arm heen en weer over het matras, op zoek naar Caspian. Ik doe mijn ogen helemaal open en zie dat het bed leeg is. Hij is al weg. Ik zucht en plukken haar vliegen voor mijn hoofd omhoog. Ik loop naar de badkamer om me klaar te maken en omtekleden. Ik kies een donkerblauwe jurk met gouden randjes aan de mouwen en onderkant, ook zit er een gouden lintje om mijn middel. Ik laat mijn haar doen en doe mijn kroon op. Al draaiend aan mijn trouwring loop ik de kamer uit. Mijn schoenen tikken op de vloer. Ik loop de lange trap af en wordt verwelkomd door een heerlijke geur; eieren met spek. Ik besluit naar de troonzaal te lopen, de deuren staan wagenwijd open. Caspian zit op zijn troon en praat met een groep ministers die voor de troon aan het discussiëren zijn. "Susan!" zegt Caspian en gaat staan. Ik loop snel naar hem toe en ga in mijn troon naast die van hem zitten, mijn troon staat iets naar achter en zit op de gelijke hoogte als van Lucy. Het zijn onze oude vier tronen en die van Caspian is er mooi in het middenl
neergezet. "Uwe Majesteit" Een Faun buigt voor me. "Ja minister?" zeg ik. Ik haat netjes praten.. "We hadden het met koning Caspian over de verwoesting die is aangericht in twee dorpen aan de westkant van het bos" Io schrik. "Verwoest?" Ik zet grote ogen op. Ik voel dat Caspian me aankijkt. "We weten niet wie of wat het-" begint een andere minister maar Caspian kapt het af. "Susan, het is goed zo. Zou jij alsjeblieft naar Traviq willen gaan en zeggen dat hij een patrouille moet sturen naar de westkant van Narnia?" "Ja" zeg ik en sta op. Ik zie dat de ministers bezorgd naar me kijken.Ik loop snel de troonzaal uit op zoek naar Traviq. "Lisa!" Ik roep een dienstmeisje die bij de deur van de keuken staat. "Ze buigt snel. "Uwe majesteit" "Weet jij waar Commandant Traviq is?" Het meisje komt omhoog. "Ja vrouwe, bij het trainingskamp" Ik bedank haar snel en loop het kasteel uit. Het kamp is dichtbij, bij een openbreken in het bos, dicht bij het dorp. Als ik door de bosjes kom gelopen zie ik Traviq al staan. "Traviq!" roep ik maar hij hoort me nog niet. "-er was overal sneeuw en ijs, sommige huizen waren bevroren commandant" zegt een soldaat tegen Traviq als ik achter hem sta. "Traviq" zeg ik en hij draait zich verschrikt om. Sneeuw, ijs, bevroren huizen. Hij is terug! Het dringt als een klap tot me door en opeens komt de grond snel op me af. Dan wordt alles zwart.