Devil's Kiss [D. I.]

ⅱ.

"Για δες έκπληξη! Συναντιόμαστε και πάλι, όμορφη!" ένα αλαζονικό χαμόγελο κοσμεί το πρόσωπό του και σηκώνεται από την θέση του πλησιάζοντάς με σταθερό και αργό βήμα.

"Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;" τα ακροδάχτυλα του χαϊδεύουν το μπράτσο μου, όταν πλέον είναι κοντά μου, προκαλώντας μου αναστάτωση.

Ξεροκαταπίνω και σηκώνω το κεφάλι μου για να συναντήσω τα μάτια του.

Με κοιτάει ήδη.

"Εγώ νόμιζα.. Βασικά είμαι σίγουρη πως έχω λάθος διεύθυνση" πετάω στα γρήγορα την πρώτη δικαιολογία που μου έρχεται στο κεφάλι, καθώς το μόνο πράγμα που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι όντως έχω λάθος διεύθυνση.

Α ρε Εβελίνα!

"Αλήθεια; Δεν με πείθεις" κουνάει το κεφάλι του αριστερά- δεξιά.

Ναι, πολύ που ένοιαξε κιόλας.

"Έλα, μην στέκεσαι όρθια, κάτσε" μου δείχνει την καρέκλα και υπακούω σιωπηλά.

Κάνει τον γύρω του γραφείου και κάθετε αντικριστά από μένα.

Μπλέκει τα δάχτυλά του μεταξύ τους και με καρφώνει με το βλέμμα του.

"Λοιπόν;" με παροτρύνει να αρχίσω να μιλάω.

Κατεβάζω αμήχανα το κεφάλι μου και παίζω με την άκρη της μπλούζας μου.

"Όπως σας είπα και προηγούμενος-"

"Πληθυντικός; Χθες με αποκαλούσες με το όνομά μου" αφήνω μια κόφτη ανάσα καθώς με πιάνει απροετοίμαστη.

Θυμάται.

"Μπορούμε να ξεχάσουμε τι έγινε χθες; Ούτως ή άλλως ήταν μια ανόητη παρόρμηση της στιγμής και ήμουν μεθυσμένη" δικαιολογώ τον εαυτό μου.

"Και αν σου έλεγα ότι δεν θέλω να το ξεχάσω;" αντιγυρίζει "Και αν σου έλεγα ότι και τι δεν θα 'δινα για να ζήσω μαζί σου ότι έζησα χθες βράδυ;"

Μειδιάζει ελαφρά καθώς ξέρει πως έκανε κίνηση ρουα ματ.

Σηκώνομαι από την θέση μου σχεδόν ντροπιασμένη.

"Με συγχωρείτε αλλά όπως προανέφερα έχω λάθος διεύθυνση, δεν ενδιαφέρομαι για την θέση της γραμματέας. Ευχαριστώ για τον χρόνο που μου διαθέσατε και καλό απόγευμα" κάνω μεταβολή να φύγω.

"Κάτσε κάτω. Τώρα" η επιβλητική φωνή του αντηχεί στον χώρο.  

"Είσαι στενή" ασθμαίνει και αφήνει μικρές δαγκωνίες στον λαιμό μου για να πνίξει τους αναστεναγμούς του.