"...Ben lavaboya banyoya girmekten nefret ediyordum o yaşta çünkü kapı deliğinde bir göz yada içeriye girip beni izlerdi"boğazımdan hıçkırık koptu sevdiğim adamın kucağında oturmuş geçmişteki çaresizliğimi anlatıyordum başımı kaldırıp yüzüne baktım...
Ve herkes hakettiğini yaşar, bırakın kim nereye layıksa orda kalsın
afranın ağzından Nasıl anlatıcam adam benle dalgamı geçiyorsun diyip öldürür allahım sen bana yardım et "eee konuşana" dedi sertçe öyle soğuk dururken nasıl konuşmamı bekliyor acaba "konuya nerden girecemi bilmiyorum gerçekten bana telefonu sorucan sana baştan herseyi antıcam"büyük bir gürültü ve ses duyuldu yamaç hızla kalkıp kapıdan dışarıya çıktı acaba gitsemi "uğuru arayın bakıcınıza" yamacın sesi duyuldu bağırarak gidip baksam bişey olmaz ya çıplak ayaklarım yerle buluşarak yürümeye başladım kapının tam karşısına girdi yamaç sarışın bir kız çocuğu kucağındaydı evlimi adam annesi neredeki kızı düşerken hızlıca odaya girdim "kız merdivenden düşerken nerdeydiniz lan" adamlara bağırıyordu kıza baktığımda kafası ve burnu kanıyordu sağ soluma baktığımda tişört gördüm koltukta hızla onu alıp kızın yanına oturup tişörtü kanayan yere bastırdım yamaçta burnuna baskı yapıyordu "hastaneye götürs.." "kapa çeneni" dedi bağırarak sözümü yarıda keserek sanki ne dedim hayvan "nerde kaldı uğur" dedi adamlara bakarak "5 dk burda abi" dedi adamın başı yerde yamaç kızın hafif yanağına dokunup "ema hadi güzelim aç gözlerini"dedi bir umutla "baba" dedi bitkin kısık bi halde "nasıl oldu bu" dedi kapıdan sarışın bir erkek uğur dedikleri bu galiba "merdivenden düşmüş" dedi yamaç ona yer vererek elimi çektim bende doktor galiba anlına baktı ardından burnuna elindeki ışıkla gözlerine baktı "nasıl hissediyorsun güzelim acıyormu biyerin "dedi kıza "çok yorgun hissediyorum kendimi"dedi o yorgunluk sesinden beliydi "tamam canım"diyip bana bakıp "10 dk hiç kaldırma bezi başından" dedi başımı onaylamakla yetindim tek "bi gelirmişin" dedi yamaça dış kapıya doğru yürüdüler...
Yamaç'ın ağzından "Bu ikinci bayılma abi üstelik burnundan kan gelmiş seni korkutmak istemiyorum ama hastaneye gidip bütün testleri olması gerekiyor"dedi "bende biliyorum uğur ama ben onu hasteneye götürsem ne olucanı sende biliyorsun"dedim sıkıntıdan zaten onu yerde yatarken gördüğümde canım çıktı "hastenede gizleriz sen gelme benim kızım diye götürecem kayıtlarıdı öyle yapalım"dedi başka çarem yoktu "tamam adamlar olucak"dedim kaşlarım çatarak "tamam"diyip arkasına dönüp emaya yaklaştı yavaşça onu kaçağına aldı "arabayı hazırlayın hemen mert yanına bi kaç adam al uğurla birlikte git" "tamam abi" diyip hemen çıktı odada emaya yaklaşıp başını öptüm uyurdu "dikkatli ol uğur gizle bütün bilgileri"dedim yüzüne sertçe bakarak başını sallayıp çıkışa doğru yürüdü arkamdan o kızda geliyordu ona dönüp "odana çık"dedim sertçe durakladı birden bişey şöylüyçek gibi ama demedi arkasını dönüp odasına doğru çıktı bi sen eksiktin zaten 8 saat sonra Sonun da gele bildiler ayağa kalkıp yaklaştım onlara doğru aşkın kolarını açıp kuçağıma geldi "Baba kolarıma büsürü iğne yaptılar çok acıyor"dedi dudağına bükerek "şimdi uyursun hiç bir şey olmaz"dedim yanaklarından öperek "baba o abla nerde ben onla tanışmak istiyorum"dedi kaşlarım çatarak "kimden bahsediyorsun" dedim heyecanla "hani çok güzel saçları olan ben düştüğümde odama gelen" dedi sahi ben onu unutum aşkın aklımda olunca "boşver hadi seni odana götürüyüm"dediğimde "ya hayırrrr lütfen baba"dedi elini bağdaş yaparak uğur "valla abi hastanede çok sordu istersen onun yanına bırak gel senle konuşmam gereken şeyler var"dedi üzgün korkulu bir şekilde terslik vardı galiba "tamam mert sende yiyecek bişey hazırla açmışsınız"dedi uğura doğru "hayır yedik biz hanfandiyle" "tamam sen kıza ayarla tek sende ğeç içeriye geliyorum"diyip merdivene doğru tırmandım odasının kapısını açtım da aşkın "kapıyı tıklamalıydın baba"dedi çok bilmiş tavrıyla sesimi çıkarmayı bırakıp içeriye baktım koltukta iki büklüm yatıyordu tam kaldıracamda aşkın elini ağzımla kapatarak "neyse ben sonra tanışırım benimde uykum var"dedi Kızımın başına öpücük koyup karşı odaya geçtim emayı yatağa yatırıp tekrar öptüm "Mert birazdan gelicek yanına üstünü giydirir"dedem de başını saladı ışığı kapatmadan odandan çıkıp aşağıya indim "Mert çık yukarıya emanın pijamalarını giydir"dedim beni duyçak şekilde bağırarak koltuğa Uğur'un karşısına oturup "anlat"dedim gözlerini yere dikerek konuşmaya başladı "abi nerden başlıcamı bilmiyorum"dedi ve derin bir nefes aldı çatık kaşlarımı daha çok çatarak "geveleme direk söyle"dedim "bütün testleri 2 kez yaptım abi ama aynı sonuç çok üzgünüm abi ema lösemi ama merak etme Kronik lösemi çok yavaş seyirde uzun süre sessizce kalabilir ve yıllar içinde ilerleme gösterebilir. "dedi sesi gittikçe kısıldı "tedavisi neyse yaparım"dediğim " tedavi yöntemi allojenik kök hücre nakli dir. Kök hücre nakli, doku uyumlu kardeş, yakın akraba veya akraba dışı gönüllü bağışçıdan alınan kök hücreler yardımı ile yapılmaktadır". "ben veririm"dedim biryere saldırmak istiyorum en son 11 yaşında döktüğüm göz yaşımı şuan tekrar akmak istiyor "bende kan verdim abi uyum sağlanırsa alınır adamlarınlada konuş vermek isteyenin suanda kanını alıp hastaneye gidip baktıracam gerekli malzemeler arabada alıp geliyim"ayağa kalktığında merdivende yabancı ses geldi "şey özür dilerim ama bende kan vermek istiyorum"dedi başı yerde bi şekilde "baştan sona kadar dinledin herhalde emin misin normal bi kan verme değil bu"dedi Uğur başını sallayarak "evet eminim"dedi Uğur başını sallayıp yürümeye başladı "kimsin sen"dedim sahi en son telefondan bahşediyordu "şimdimi anlatıyım" dedi korku içinde titriyordu Uğur içeriye girdi elindeki çantayla "gel otur koltuğa" dedi başını yerden kaldırmadan karşıma oturdu "abi adamları çağırsana"dedi biyandan kan alayordu kızdan "yarısı yok sabah herkesi toplarım sen gelip alırsın"
Afranın ağzından Odama girdiklerinde aslında uyanmıştım kendimde bulamadığım cesaretimden dolayı gözüme açmayıp oyunu sürdürdüm ama her zamanki ben dayanamayıp merdivenin başında onları dinliyorum içim acıdı acaba bendemi kan versem en azında bu dünyada bir işe yararım hadi kızım topla cesareti git içereye... Kanımı aldıktan sonra yamaç sertçe "çık odaya"dedi şerefsiz sanki naptım başımı yerden kaldırmadan çıktım odaya of uykumda yok pencereye yaklaşıp dışarıya baktım Para olunca böyle oluyor ne dersen ayağında vay be kızı için çok üzüldüm inşallah uygun bir böbrek bulunur kısa zamanda kız da çok tatlı... 1 saat sonra Ben düşüncelere dalmışken kapım açıldı bi anda sakin ol afra titreme sakin "anlat hızlıca"dedi her zamanki soğuk ifadesiyle eldeki tepsi vardı yemek getirmişti konsolosun üstüne koydu sahi ben en son ne zaman yemek yedim sanki tek derdimde bu ne zaman yedim çok güzel problem "hadisene" dedi sesini yükselterek buraya kadarmış sonum. ama valla pes sen kızının açısını öğrenmişin nasıl geldim ya aklına "şey gerçekten..." "kısa kes"dedi "casusluk yapmam için geldim buraya"der demez beni duvara yapıştırıp boğazımı sıkmaya başladı nefesim gittikçe kısılmaya başladı bütün kanım çekilmiş gibiydi sırtımdaki yaralar sızısını hissetmiyorum bile şuan gözüm karardı elini çekti biranda yere düştüm bırakınca ve öksürmeye başladım "kim gönderdi seni"dedi başımı salıyıp zorla "bilmiyorum"dedim "nasıl bilmiyorsun lan yemin olsun öldürürüm seni söyle"dedi duvara getirdiği yemeği fırlatı sakin ol afra yapabilirsin hadi topla cesaretini başımı yerden kaldırıp yüzüne baktım ama keşke bakmasaydım karşımda kıp kırmızı bi boğa duruyor resmen "uyandığımda gözlerim kapalıydı açmadı adınıda söylemedi beni dövüp senin önüne atı göğsüme telefon koyacaktı ona haber edicektim burda olanları ama beni döverek bayıldığım için hatırlamıyorum burda gözlerimi açtığımda yoktu sen yakalayıp aldın her halde" nefesim artık son noktasına varmıştı titremem daha çok çoğaldı "yalan atmadığını nerden bilicem madem casusluk yapıyorsun neden anlatıyorsun"dedi doğru söylüyor ben olsam bende inanmazdım "seni tanımıyorum bile niye yalan söyleyim hoş diğer adamıda tanımıyorum o ayrı bi mesele zaten ya sen öldürceksin yada o sana anlatmamında tek farkı kızın için ayrıca beni bu hale getiren o şerefsiz ve onun gibi piç o yüzden neden onun tarafından oleyim"dedim vay be takılmadan tak diye konuşuyorum "üstünü değiştirdiğimde telefon yoktu"dedi düşünceli bir halde "yemin ederim yalan söylemiyorum bana öyle söyledi"kapıyı vurup çıktı gitti bütün her yerim sızlıyordu yerden destek alarak ayağa kalktım odanın içinde başka bir kapı vardı oraya doğru yaklaşıp kapısını açtım banyoydu lavbaya doğru yaklaştım aynada kedimi görünce şaşırmadım nedense ben daha beter olduğumu düşünüyordum boğazımda oluşan morluk dudağımda patlama göz altlarım morarmış sol kaşımın üstünde sargı beziyle kapanmış yaram vücuduma bakmak bile istemiyorum suyu açıp elime alıp hafifçe kendimi ıslatım yemekler ve tabaklar her biyana dağılmış yavaşça eğilerek topladığım kadar toplayıp tebsinin içine koyup komidinin üstüne bırakıp yatağa geçip uzandım ne gündü ama Zihnimdeki sorular daha çok çoğalıyordu hiç birinde yanıt bulamıyordum 9yaşındaki afra çaresizle napıçağını bilmiyordu hoş büyüdü ama hayla bilmiyor nolucanı benim için keşke çoçuk kalsaydım diyemezdim demem için normal çoçukluk geçirmem gerekmiyor mu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ema☝️
Nasılsınız patateslerim umarım beğenmişinizdir yorum ve beğenmeyi unutmayın öptüm bayyy💐🖤 Hatalar için özür🙏
