Yalnızlık sokağında hep tek başımıza yaşarız sokaklar karanlık mahalleler sessiz sokaklar ıssız tepede ay ve sen canının yanması o kadar kötü bir şeydir ki bazen sorarsın kendi kendine"güneşin yüreği var mı yanıyor mu yüreği" diye. Sen yalnız kalırsın hep mutlu olmak istersin ama olamazsın elindeki herşey bitmiş tesadüfen sevmek istersin ama sevemezsin, bağlanmak istersin ama bağlanamazsın, güvenmek istersin ama güvenemezsin mutlu olmak istersin mutlu olamazsın yüreğin yanar bunun farkında bile olamazsın geceler yanar içinde bir sigara dumanının hayallerine etmesi gibi saçma bir şey yoktur. Hayal kuramazsın çünkü hayal edeceğin biri yok hep içinde güller solar, yapraklar düşer, güneş hep acı ile doğar uyumak istersin uyuyamazsın uyku girmez gözlerine, eskileri unutmak istersin ama unutamazsın koskoca bir mazi gözlerinde canlanır ağlamaya çalışırsın ağlamayamazsın gülersin ama için hep yanar içindeki acıyı dışarı atamazsın. Bir gül gibi kırılırsın kimse umursamaz bazen seni gönlündeki acıyı kimseye anlatamazsın...
Emek harcadığın her insan gün gelip seni bozuk para gibi harcıyor.
