𝑩𝒆𝒍𝒊𝒆𝒗𝒆 𝒊𝒏 𝒍𝒐𝒗𝒆

❤️-17-❤️

Το επόμενο πρωί

Λοιπόν μην φανταστείτε ότι έγινε κάτι χθες το βράδυ. Μόνο τα προκαταρκτικά κάναμε γιατί δεν είμαι έτοιμη ακόμα να του δώσω την παρθενια μου. Τέλος πάντων μετά κοιμηθήκαμε αγκαλιά και τώρα περιμένω να ξυπνήσει για να φάμε πρωινό.

Θυμάστε πως έκανε την άλλη φορά που έφυγα ενώ κοιμόταν. Πολλά νευραααα δεν θέλω να ξανά επαναληφθεί.

Αλλά και να θέλω να φύγω δεν με αφήνει, έχει την πλάτη μου στο στήθος του και με κρατάει σφιχτά από την μέση. Ούτε να τον παρατηρήσω πως κοιμάται δεν μπορώ.

Αχ μάλλον ξύπνησε γιατί τον νιώθω να κουνιέται. Έτσι γύρισα από την άλλη ώστε να τον κοιτάω.

«Καλημέρα μωρό μου» είπα χαϊδεύοντας το μάγουλο του κάτι που τον έκανε να κλείσει τα μάτια του.

«Καλημέρα» είπε και ξεκίνησε να με φιλάει στο λαιμό.

«Πως κοιμήθηκες το βράδυ;» Τον ρώτησα προσπαθώντας να σηκωθώ αλλά μάταια.

«Τέλεια αφού είχα εσένα δίπλα μου» Εντάξει με χάνετε τώρα μπαιιιι

«Αωωωω τι γλυκός που είσαι» τώρα εγώ ανέβηκα πάνω του και του έδωσα ένα πεταχτό φιλί στα χείλι και σηκώθηκα όρθια «αλλά πάω να ετοιμαστώ να βγούμε για πρωινό γιατί πείνασα δεν μπορώ άλλο».

______________________

«Τι θα πάρεις;» Με ρώτησε

Πλέον καθόμασταν στο αγαπημένο μου μαγαζί, που έχει το καλύτερο πρωινό σε όλη την καλιφορνια.

«Μάλλον πανκεικς»

«Ωραία και εγώ το ίδιο»

Μετά από λίγο εμφανίστηκε ο σερβιτόρος για να παρει την παραγγελία.

«Τι θα πάρεις όμορφη;» Είπε κοιτώντας με και ωχ ήδη ξέρω πως αυτό δεν θα έχει καλή κατάληξη.

Ήδη μπορώ να διακρίνω τον θυμό του Κρις.

«Η ΚΟΠΕΛΑ μου και εγώ θα πάρουμε πανκεικς με γεύση Μπουενο» είπε τονίζοντας την λέξη κοπέλα. Μακάρι να ήμασταν ζευγάρι στα αλήθεια.

«Ναι κύριε» απάντησε ο καημένος ο σερβιτόρος και έτρεξε να παραδώσει την παραγγελία.

«Δεν χρειαζόταν να είσαι τόσο σκληρός»

«Μα άκουσες τι είπε» ωωω έχουν κοκκινίσει τα μάγουλακια του και είναι τόσο κιουτ. Πρέπει να τον νευριάζω πιο συχνά.

«Ναι είπε κάτι τελείως αυτονόητο όποτε γιατί να με πειράξει» συνεχίζω να κάνω την χαζή.

«Εμένα όμως δεν μου αρέσει να φλερτάρουν με την κοπέλα μου» τώρα νευρίασα εγώ.

«Ψεύτικη κοπέλα σου» απαντησα με στόμφο.

Τελικά αφήσαμε την συζήτηση εκεί.

_________________

«Να πάρε αυτό»

Είχαμε τελειώσει το πρωινό και τώρα ήμασταν στο αμάξι του έξω από το σπίτι μου.

«Τι είναι αυτό;»

«Είναι η φανέλα μου και σήμερα στον αγώνα θέλω να την φορέσεις για να ξέρουν όλοι ότι είσαι δικιά μου» εκείνη την στιγμή ένα δάκρυ κύλησε από το μάτι μου χωρίς να το κατάλαβω.

Ο κρις έπιασε απαλά το πιγούνι μου και με γύρισε για τα τον κοιτάω «Ει ει τι έπαθες;»

«Τίποτα» είπα και γύρισα από την άλλη

Αυτός όμως κλείδωσε της πόρτες πριν προλάβω να ανοίξω την δικιά μου.

«Αν δεν μου πεις τι έπαθες δεν φεύγεις από εδώ μέσα».

«Να είναι απλά ότι... ξέρεις... εμ» κομπλαρα

«Με δικά σου λόγια»

Το βλέμμα του με έκαιγε και δεν μπορούσα να ξεφύγω.

«Να είναι απλά ότι λες συνέχεια ότι είμαι δικη σου και ότι είμαι η κοπέλα σου ενώ δεν νοιάζεσαι καν για εμένα» πλέον έκλαιγα καθώς δεν μπορούσα να συγκρατηθώ.

«Αυτό πιστεύεις για εμένα» ακούγεται απογοητευμένος

«Αλισια ενδιαφέρομαι για εσένα και μάλιστα πολύ».

«Αλήθεια λες;» Πλέον χαμογελούσα

Μόνο αυτός μπορεί να με φτάσει στα άκρα μου. Την μια να με κάνει να κλαίω και την άλλη να γελάω.

«Ναι, μάλιστα το βράδυ σου έχω μια έκπληξη μετά τον αγώνα. Θα δεις τότε ποσό ενδιαφέρομαι για εσένα» είπε και μου έπιασε το χέρι.

«Ωραία τότε θα τα πουμε το βράδυ» είπα και έκανα να ανοίξω την πόρτα μα με τράβηξε από το χέρι και επιτέθηκε στα χείλια μου.

«Νόμιζες θα σε αφήσω να φύγεις χώρος φιλί;»Είπε και ξανα επιτέθηκε στα χείλι μου.

___________

Αφιερωμένο στην emorfili20 ❤️❤️