Multimedya : Ali Erdem
Ali Erdem
2 hafta önce
Çok dalgındım. 2 -3 gündür bisikletle sokaktan geçen kızı unutamıyordum. Yüzü melek gibiydi ama sanki o melek yüzünün altında acı yatıyordu.
Ama ne yapıp ne edip o kızın kim olduğunu öğrenecektim.
Yanımda olan Engin beni dürtüklemişti. Engin benim en iyi arkadaşlarımdan biriydi.
Engin:Oğlum senin neyin var bugün bi dalgınsın .
Ali : Ya iki üç günden beri burdan bi kız geçiyor, ona aklımda takıldı ne bileyim biraz garipti .
Engin :' Ali Bunları senmi söylüyorsun kızları bi gecede kullanıp atan en uzun ilişkisi bile 3 gün süren adammı söylüyor bunu !! İyide oğlum sen hiçbir zaman bi kızın peşinden gitmedin.
Ali: Abartma lan
Engin: Ne demek abartma Ali ben seni tanıyorum ve senden böyle birşey beklemezdim.
Ali: Onu bunu bırak ara Toprak ' ı gelsin o kızı bana bulsun.
Engin: Oğlum daha iki üç kere görmüşsün kızı o nerden bulacak.
Ali: Engin sadece Toprak'ı ara ve buraya gelmesini söyle. Engin sinirlendiğimi anlamış Toprak 'ı aramıştı.Toprak benim kuzenimdi ve kuzenlerimin arasında da en güvenilir olanı oydu.
Yarım saat sonra Toprak buraya gelmiş olan biteni Engin den dinliyordu. Bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Evet daha önce hiç bir kızın peşinden koşmamıştım. Ama suan icin bunu yapmak zorundaydım.
Toprak : Kuzen ben o kızı tanıyorum. Yani daha doğrusu kızı değilde arkadaşını tanıyorum.
Ali : Arkadaşı kimmiş ?
Toprak : Hemen iki sokak ötede adı Banu ,zaten arkadaşıyla yanyana oturuyorlar.
Ali: Banu ile bağlantın ne ?
Toprak: Ya ben bu kızı uzun zamandır izliyorum çok dikkatimi cekiyor arkadaşıda kendiside çok masum tipler. Zaten ikiside buradaki lisede okuyorlar.
Ali : Demek öyle . Toprak sen şehirdeki liseseydin değilmi ?
Toprak: Evet öylede . Senin aklından ne geçiyor.
Ali: Yarın kaydını buraya aldır. Bir şekilde kızla tanışırsınız zaten.
Toprak: Sacmalama kuzen ne yapıcam ben burda hem ben o liseyi kazanmak gecemi gündüzüme kattım.
Ali: Banu'yla tanışmak istemiyormusun kardeşim ?
Toprak : Galiba haklısın kuzen bunun tek yolu bu neyse ben kaçtım sonra görüşürüz.
Toprak yanımızdan sessizce ayrılmıştı. Engin ise halen bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Aslında o da haklıydı 22 yaşındaydım ve bir mesleğim vardı , fizikçiydim ve çok büyük bir rehabilitasyon merkezinde çalışıyordum. Aynı zamanda boş kalan vakitlerimde de liseli öğrencilere ders veriyordum. Mesleğimi bu kadar erken ele almamın sebebi ise küçükken sınıf atlamış olmamdı.
Engin ' in sesi ile irkildim. Kısaca " Ben gidiyorum " demişti ve gitmişti.
GÜNÜMÜZ
Cagla Deniz
'O kadar emin olma güzelim . Ben sokak sokak bisiklet süren ÖZGÜR KIZI gayet iyi tanıyorum....'
Bu çocuk ne saçmalıyordu. Beni nerden tanıyordu. Ayrıca ' ÖZGÜR KIZ ' da nerden çıkmıştı. Bana hep Banu böyle hitap ederdi.
Çağla: Uff sacmalama beni nerden tanıyacaksın.
Ali: Şöyle anlatayım güzelim. 17 yaşındasın buradaki
lisede okuyorsun en çok romantik kitaplar ve filmler
seviyorsun. Pembe renginden nefret ediyorsun ve her sabah okul forman açık pembe olduğu icin müdüre küfürler saydırıyorsun. Ve o bisikleti sürdüğünde kendini özgür hissediyorsun. Yeterlimi güzelim??
Söyledikleri karşısında ağzım açık kalmıştı. Bunları nerden biliyordu daha doğrusu nerden öğrenmişti.
Bu adam gerçekten normal değildi.
Ali: Seni tanıdığıma inandığına göre şarkıma geçebilirmiyim güzellik?
Çağla : Bana güzellik demeyi kes ve defol git buradan.
Ali : Peki gitarımı alıp geliyorum o zaman.
Allahım halen gitar diyordu ne kadar ukala bir çocuktu bu. Çok sinirlerim bozulmuştu ve düşüncelerimi bırakıp gözyaşlarımın akmasına
izim verdim. Birden arkamdan geldi ve omzuma bir kırmızı battaniye bıraktı.
Ali : Üşümüşsün.
Bunları dedikten sonra gitarını çalmaya başladı ve birden şarkının sözlerine başladı.
" Anladım sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böylemiydi ? Bilmiyorum
Sanki dokunulmazdı çocukken. Ağlamak
Alışır her insan zamanla
Kırılıp incinmeye.
Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp
Yeniden ayağa kalmak
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum
Anladım, sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böyle miydi? bilmiyorum
Sanki dokunulmazdı çocukken, ağlamak
Alışır her insan, alışır zamanla
Kırılıp, incinmeye
Çünkü olağan yıkılıp, yıkılıp
Yeniden ayağa kalkmak
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum
Bulutlar yüklü ha yağdı, ha yağacak üstümüze
Hasret, yokluğunla ben baş başayız
Nihayet"
Yalnızlık senfonisini söylemişti. Bu şarkı tam beni anlatıyordu. Bunu şimdi burda dinlemek çok güzeldi ama ben yine şarkıyı dinlerken gözyaşlarımı
tutamamıştım. ( Her zaman ki gibi!!) Birden gözyaşlarımı silmek icin elini yanağıma getirdi. Ama ben bir anda geri çekildim. Çünkü daha tamamen tanımadığım bir adamın göz yaşlarıma dokunmasını istemiyordum.
Tam ayağa kalkmak icin yeltendim ama bacağımda hissettiğim bir saplantı ile yerimde öylece kala kalmıştım.
Ali : Kızım delimisin sen neden aniden hareket ediyorsun ?
Çağla: Daha bu duruma alışamadım.Kolunu uzatabilirmisin?
Bu cümlelerimden sonra yavaşça beni havaya kaldırmıştı. Evet rüya görmüyordum şuan tam olarak onun kucağındaydım.
Çağla : Ne yapıyorsun. İndir beni.
Ali : Yardım etmemi istedin bende sana yardım ediyorum.
Çağla : Çabuk beni tekerlekli sandalyeye koy yoksa
Ali : Yoksa ?
Çağla : Yoksa bu evdeki olan işin başlamadan biter.
Ali: Buna sen karar veremezsin güzelim
Çağla : Sana kaç kere daha diyeceğim bana güzelim demeyi kes ve beni çabuk tekerlekli sandalyeye indir.
Sert tepkimden sonra beni yavaşça tekerlekli sandalyeye koydu.
Ali : Senin yerinde olmak isteyen bir sürü kız var değerimi bil.
Ne kadar ukala olduğunu bir kez daha kanıtlamıştı.
Tam gidecektimki tekerlekli sandalyemi geriye çekip
yanağıma küçük bir buse kondurmuştu. Bu adam bana ne yapıyordu?
Biraz kısa oldu ama yine de iyi okumalar biraz daha okunma alması icin votelarınızı unutmayın🙏🙏🙏🙏🙏 Arkadaşlar bu bölüm kaza bölümünden sonra gelen bölümdür sırada biraz yalnızlık olmuş olabilir kusura bakmayın 🙏🙏
