Multimedya: Çağla Deniz
Bölüm şarkısı : Ayça Özefe -olmuyor bak
Arkadaşlar yeni bir bölümle karşınızdayım öncelikle bu hikayeden hiçbir beklentim yok sadece yazmayı sevdiğim icin yazıyorum. Bilginize. Şimdiden iyi okumalar 🙏🙏🙏
****
Birden odaya Banu girdi ve yanıma gelip alnıma bir öpücük kondurdu.
Banu: İyimisin ?
Çağla: Bu halimle ne kadar iyi olabilirsem o kadar iyiyim Banu.
Banu: Şey Çağla ben sana bir şey söylemek istiyorum.
Çağla: Gönder gelsin kardeşim.
Banu : Aslında bunu sen bu haldeyken söylemek istemezdim ama sanırım ben Toprak ' a aşık oldum ...
~~~
Çağla: Yani şimdi ilk görüşte aşk teorisine inanmamımı bekliyorsun Banu ?
Banu: Yaa Çağla.
Çağla: Tamam kızma. Aslında tanıdığım kadarıyla Toprak iyi bir çocuk ve sana hayran hayran bakıyor yani eğer sende istersen aranızı yapabilirim.
Banu: Sen bitanesin. Hayatımda tanıdığım tanıyacağım en iyi kardeşsin.
Çağla: Sende öylesin. Uyuyalım istersen.
Banu : Sana birsey soracağım. Neden bugün öyle davrandın ?
Çağla: Banu çünkü ben artık bıktım. Hayat çok acımasız ve her şey üstüme üstüme geliyor. Ben artık ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum. Baksana bu tekerlekli sandalyeye çakılıp kaldım. Artık etrafımda bana ucûbe gibi bakan insanlardan görmek dahi istemiyorum. Biliyorum benden daha kötüleri de var ama bana bu çok ağır geliyor.
Banu : Seni anlıyorum.
Çağla: Hayır anlamıyorsun Banu çünkü sen bu halde değilsin.
Banu: En azından anlamaya çalışıyorum Çağla lütfen sende yapma annem gibi benide yakıp yıkma.
Çağla: Özür dilerim ben bir an kendimi tutamadım.
Ona sımsıkı sarılmıştım. Ama artık beni anlamalarını istiyordum. Gitgide hırçınlaşıyordum. Çevremdekilere zarar verip kendimi onlardan uzaklaştırıyordum. Aramızdaki sessizliği ben bozdum.
Çağla : Sana şarkı söylememi istermisin? Bizim şarkımızı ?
Başını olumlu anlamda salladı ve şarkının sözlerine başladım.
"Unutma ne olur
Unutsun yıllar, sokaklar, yollar unutma
Sorma olur mu?
Halimi, hatırımı, sen de kalan aklımı
Küstü hayalin, gözyaşlarım terk etti gözlerimi
Bitti belki de, onunla bittim ben de
Onunla ağladım bin kere
İnan yanılsın koca dünya bakma sen bana
Dön gözlerin avucuma doğsun, yetmez mi bu ayrılık?
Gel, gör hiçbir şey güzel değil
Olmuyor bak eskisi gibi
Unutma ne olur
Unutsun yıllar, sokaklar, yollar unutma
Sorma olur mu?
Halimi, hatırımı, sen de kalan aklımı
Küstü hayalin, gözyaşlarım terk etti gözlerimi
Bitti belki de, onunla..."
Şarkının sözlerini bitirdiğimde Banu ' nun hıçkırıklarını duyuyordum. Aslında ne kadar güçlü ve delidolu olmasına rağmen onunda içinde bir kırgın tarafı vardı. Özelliklede babasına karşı.
Çağla : Şşt ağlama güzelim. Geçecek. Birlikte atlatacağız her şeyi. Anneme verdiğim sözlerden sanada veriyorum. Ne olursa olsun hayat karşıma ne kadar engel çıkarsa çıksın. Bu savaşın sonunda biz kazanacağız. Ve ondan sonrasında güçlü birer kadınlar olarak sesi çıkmayan kadınlara ses olacağız.
Kadınlara her türlü şiddet uygulayan erkeklere bu dünyayı bırakmayacağız. Çünkü kadın olmak bunu gerektirir. Şimdi sadece güçlü ol. Olurmu?
Banu: Söz mü ? Yapabilecekmiyiz?
Çağla : Kardeş sözü.
~~~
Sabah uyandığımda Banu dün ona söylediğim şarkıyı mırıldanıyordu. Aynaya baktığımda berbat bir suratla karşılaştım. En son gözlerim böyle olduğunda annemin kişili bozukluğunu öğrenmiştim. Ama daha önce hiç bu kadar çok ağlamamıştım. Tekrar Banu ' ya baktığımda bana gülümsüyor ve dolabımda ne kadar çok makyaj malzemesi varsa hepsini dışarıya çıkarıyordu.
