part.01

2.1K 68 26
                                    

        လူတကာနဲ႔တရင္းတနွီးေရာေနွာတတ္တဲ့ မင္းကို ငါခ်စ္တယ္။
        အတၱၾကီးတတ္ျပီး အသန္႔ၾကိဳက္တဲ့ငါ့အတြက္ မင္းကလူတကာနဲ႔ပတ္သတ္ေနရလည္း မင္းကိုငါခ်စ္တယ္။
        အနမ္းခန္းေတြ အေပြ႕အဖက္ေတြနဲ႔ မင္းအသားတက်သ႐ုပ္ေဆာင္ေနက်ေပမဲ့ အထူးအဆန္းလိုျဖစ္ေနတဲ့ငါ့အတြက္ ပထမဆံုးေတြကိုမရခဲ့တဲ့အခါတိုင္း ေတြးေနမိတာတစ္ခုက မင္းကိုငါခ်စ္တယ္။
        အေသးအဖြဲ႕ကိစၥေတြက ငါတို႔နွစ္ေယာက္ၾကားကို ခလုတ္တံသင္းတစ္ခုလိုေရာက္လာတိုင္း အျမဲလိုလိုရန္ျဖစ္ရတတ္ေပမဲ့ မင္းကိုငါခ်စ္တယ္။
        မင္းအလုပ္ မင္းမာနေတြထိပါးမိတိုင္း လမ္းခြဲမယ္ မုန္းတယ္ဆိုတာေတြကို ေျပာထြက္ရက္လည္း မင္းကိုငါခ်စ္တယ္။
        ငါ့သိကၡာ ငါ့မာနတရား ငါ့ရဲ႕သည္းခံျခင္းေတြ မင္းေျခဖဝါးေအာက္ခ်ေပးတာေတြ အရာတိုင္းကိုပထမဆံုးမွသံုးတတ္တဲ့ ငါ့စိတ္ေတြက အခ်စ္ဆိုတာေၾကာင့္ ဥေပကၡာျပဳထားလိုက္တာကို ဂ႐ုမမူမိတဲ့ မင္းကို ငါခ်စ္ခဲ့ပါတယ္ ခ်စ္လည္းခ်စ္ေနဆဲပါပဲ။
        ညသာယံသြန္းဆိုတာ ေငြလသာယာကို အ႐ူးအမူးခ်စ္ေနတဲ့ ကမာၻေပၚကအမိုက္မဲဆံုးလူတစ္ေယာက္လို႔ မင္းရင္ထဲမွတ္သားေပးထားမယ္ဆိုရင္ ငါေက်နပ္ပါျပီ။
       
        လက္ထဲမွာရွိေနတဲ့စာရြက္အျပာနုနုေပၚက လွပစြာခပ္ေစာင္းေစာင္းေရးထားေသာ အနက္ေရာင္စာလံုးေလးမွာ ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ထင္ေနတဲ့မင္ကြက္ေလး။ ေျခစံုရပ္ေနတဲ့ေနရာမွာ သူမမရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အသိက စားပြဲေပၚကဖုန္းျမည္သံကိုေတာင္ တေစၧတစ္ေကာင္လိုထင္ေစမိသည္။
       
        မ်က္ရည္တစ္စက္က်ေအာင္ စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းလုပ္နိုင္တဲ့ေငြလရဲ႕သ႐ုပ္ေဆာင္နိုင္ျခင္းက မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းမ်ားစြာက်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အတုအေယာင္လို႔သူမကျမင္တတ္တိုင္း မ်က္ရည္မက်ေအာင္ေနတတ္လာမိေတာ့ အခုလိုက်ေတာ့လည္း မ်က္ရည္က်ဖို႔ေတာင္ေမ့တတ္သြားရျပီ။
        ၾကမ္းျပင္ေပၚလြတ္က်သြားတဲ့စာရြက္အျပာေလးက ေငးစိုက္ကာရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ေငြလကို သူမနည္းတူပင္ အျပစ္သားတစ္ေယာက္လိုၾကည့္ေနသည့္အလား။ မတ္မတ္ရပ္ထားေပမဲ့ လဲက်လုမတက္ပင္ပန္းေနခ်ိန္မွာ သူမမဟုတ္ေသာစာရြက္တစ္ရြက္က ေသမိန္႔ေပးမည့္သူလိုေစာင့္ၾကိဳေနေတာ့ အားတင္းထားသမ်ွျပိဳလဲလိုက္မိခ်င္သည္။
       
        " ယံယံ ရက္စက္တယ္ေနာ္ "
        " မဟုတ္ဘူး ေငြလအခ်စ္မတတ္ခဲ့တာ ေငြလေၾကာင့္ပဲ "
       
        ၾကမ္းျပင္ေပၚလဲွေလ်ာင္းေနတဲ့စာရြက္အျပာေလးကို ေတြေဝျခင္းနွင့္ေကာက္ယူကာၾကည့္လိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းပါးကထြက္က်သြားတဲ့ ျမိဳသိပ္ထားတဲ့စကားလံုးေလးေနာက္ မ်က္ရည္စတို႔ကပ္ပါသြားခဲ့သည္။
        လက္ေရးေစာင္းေစာင္းပိုင္ရွင္ရဲ႕မ်က္ရည္စက်ထားတဲ့ အေရာင္ျပယ္ေနတဲ့မင္ကြက္ေနရာမွာ မ်က္ရည္စတစ္စက္ကထပ္တူက်ကာေပါင္းစပ္သြားသည္။ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ဖုန္းကို အလ်င္အျမန္လွမ္းယူလိုက္ေတာ့ လဲက်မလိုျဖစ္သြားတဲ့ကိုယ္ကို ဟန္ခ်က္မပ်က္ေအာင္ထိန္းရင္း ေျခလွမ္းေတြကမရပ္မနားေျပးလႊားေနမိသည္။
       
        " ဒါေပမဲ့ မထြက္သြားလိုက္ပါနဲ႔ "
       
        ဝတ္ထားတဲ့အိမ္စီးဖိနပ္ေလးတစ္ဖက္က လဲက်မလိုျဖစ္သြားေတာ့ ေငြလနဲ႔အေတာ္ေဝးေဝးမွာက်န္ေနရစ္ခဲ့ျပီ။ ေငြလရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကေတာ့ ဝိုးတဝါးျမင္လိုက္မိတဲ့ေလယာဥ္လက္မွတ္တစ္ခုကိုေျခရာေကာက္ကာ ၾကယ္ေၾကြသြားတဲ့ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း ရပ္နားခြင့္မေပးဘဲေျပးလႊားေနသည္။
       
        " ၾကယ္ေၾကြရင္ဆုေတာင္းျပည့္တယ္ဆို ယံယံ "
        
        ေဘးမွာဝိုင္းၾကည့္ၾကမယ့္ မ်က္လံုးေပါင္းမ်ားစြာကို ေငြလသတိမထားနိုင္ေတာ့ေပ။ အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုေျပးရင္း အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုစကားေတြေျပာေနမိသည္။ သူမမၾကားနိုင္တာသိေပမဲ့ လြင့္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့မ်က္ရည္စတို႔ၾကားက သူမပံုရိပ္ သူမအျပံဳးတစ္ပြင့္ကိုပံုေဖာ္ရင္း ေမးေနမိခဲ့သည္သာ။
       
        " ဆုတစ္ခုေတာင္းလိုက္တယ္ ျပည့္နိုင္မလား "
       
        အဲဒီဆုေတာင္းက ျပင္ဆင္ခြင့္.....
        ျပင္ဆင္ခြင့္ေလးဆိုတဲ့ ေတာင္းဆုတစ္ခုပါပဲ.....
        ယုတၱိမရွိတဲ့အရာကို ယံယံေၾကာင့္ယံုၾကည္ျပီး ေတာင္းဆုျပဳလိုက္တာကို မျပည့္နိုင္ဘူးလို႔ ေက်းဇူးျပဳျပီးမေျပာပါနဲ႔.....
       
        ေမာဟိုက္လြန္းမက ေမာဟိုက္လြန္းေနျပီ။ ေငြလကေတာ့ အရွိန္ေလ်ွာ့လိုက္တာနဲ႔ ႐ႈံးနိမ့္သြားမွာေၾကာက္တဲ့ ကစားသမားတစ္ေယာက္လို လမ္းမေပၚမွာမာရသြန္ျပိဳင္ေနဆဲ။ မရပ္လိုက္နိုင္ဘူး မရပ္လိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူး ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရးကိုဆံုး႐ႈံးသြားရရင္ ေနာက္ထပ္ျပင္ဆင္ခြင့္ဆိုတာ ေငြလအတြက္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။
       
        အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္တဲ့ စာတန္းၾကီးကထင္းထင္းၾကီးျမင္ေနရေပမဲ့ ပန္းဝင္တာေနာက္က်သြားျပီလားစိုးထိတ္ေနဆဲ။ ဘယ္သြားဖို႔လဲဆိုတဲ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကိုျမင္ျပီးေမးလိုက္တာကို မ်က္နွာလႊဲႏႈတ္ဆိတ္ကတည္းက ေငြလသိလိုက္သင့္ေနတာ။ တကယ္တမ္း ေငြလဒီေနရာေရာက္လာတာ ေနာက္က်မ်ားသြားျပီလား။
       
        ျပင္ဆင္ခြင့္ကို႐ႈံးနိမ့္ခဲ့တာ ထိုအခ်ိန္ကတည္းကလား.....
       
        ေလယာဥ္တစ္စင္းကေတာ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္အမိုးခံုးကိုေက်ာ္ကာ ေဝဟင္ထဲပ်ံဝဲဖို႔အတြက္ ေကာင္းကင္ေပၚကိုတစိုက္မတ္မတ္ျပန္တက္သြားခဲ့ေလျပီ။
       
        " ငါမသိခဲ့ဘူး အခ်စ္ဆိုတာကိုဖမ္းဆုပ္ထားရမွန္း ငါ ငါမသိခဲ့ဘူး ယံယံကဘယ္ေတာ့မွထားသြားလိမ့္မယ္လို႔ "
        
        ေငြလဒူးေထာက္ခ်လိုက္ျပီး ထြက္ခြာရာေပါက္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ အတုအေယာင္ေတြထဲစီးေျမာေနတဲ့ ေငြလရဲ႕နွလံုးသားက အခုလိုနာက်င္ရေကာင္းမွန္း အရင္ကမသိခဲ့မိပါလား။ ျမင္ေနက်ေခါက္႐ုိးက်ိဳးေနတဲ့ မိသားစုပံုစံကိုေတာင္ နည္းနည္းေလးေတာင္မခံစားတတ္တဲ့ေငြလ ဘာလို႔မ်ားအခ်စ္ဆိုတာနဲ႔မွ နာက်င္ခံစားတတ္ခဲ့ရတာလဲ။
       
        မ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနေပမဲ့ မ႐ႈိက္ငိုေနခဲ့ဘူး။ အရင္ကေရာ အခုေရာ ေနာင္အတြက္ေရာ ေငြလေပ်ာ့ည့ံတဲ့သူမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ စိတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ တစ္လွမ္းခ်င္းနီးလာတဲ့ေျခတစ္စံုကလည္း ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရပ္ေတာ့မလိုနဲ႔ ေငြလေနာက္ေက်ာေလးဆီေရာက္မွရပ္ေနေတာ့သည္။
       
        အခ်စ္ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို လွပစြာအစမပ်ိဳးရေသးခင္ ဒီလိုပဲခြဲခြာလိုက္ဖို႔သင့္ပါမလား???
        ............................................................
        ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားကိုမသိတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေသျခင္းကေနကယ္တင္ခဲ့တဲ့သူမနဲ႔ေတြ႕ဆံုေစျပီး အခ်စ္ဆိုတာခံစားတတ္ေအာင္ ဘယ္အရာေတြကဆြဲေဆာင္ျဖားေယာင္းလိုက္သလဲ။ အခ်စ္မပါတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးၾကားမွာ ေဖာက္ျပားမႈေတြျမင္ေတြ႕ေနလ်က္နဲ႔ ေမတၱာအတုကိုဖန္တီးခဲ့ၾကတဲ့မိဘေတြေၾကာင့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ၾကိဳက္သြားမိသလား။ အခ်စ္ဆိုတာကိုလူေတြအဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ေနၾကခ်ိန္ အေရာင္ေတြစံုေအာင္ဆိုးျပီး ေခါင္းစဥ္အတုအေယာင္တပ္ေနခ်ိန္မွာ သူမကိုအခ်စ္မတတ္ခဲ့လို႔ ေခါင္းစဥ္လြဲသြားရျပီလား။
        ေငြလသာယာ နာမည္ကႏူးည့ံလွပသေလာက္ သာယာလွပျခင္းေတြမရွိခဲ့ဘဲ မိသားစုေမတၲာငတ္မြတ္ေနရတဲ့ ေျမစာျမက္တစ္ပင္ကို လက္စကမ္းလိုက္တဲ့ ညသာယံသြန္းရဲ႕အျပစ္လို႔ အမည္မတပ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ ကမ္းလာတဲ့လက္ကို လွမ္းလိုက္မိတာက ဘဝမွာမွားလိုက္မိတဲ့ တဒဂၤအမွားလို႔သာမွတ္ယူခ်င္ေတာ့သည္။
       
        အမွားဘယ္ကစလဲျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း ေနာက္ဆံုးမွာေငြလအမွားခ်ည္းသာပဲျဖစ္ေနသည္။ ေငြလသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူေတြဘဝထဲကို မွားယြင္းျဖတ္ေလ်ွာက္မိလိုက္တာက ကံတရားရဲ႕ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္လား က်ိန္စာတစ္ပုဒ္လား။
       
        " မဂၤလာပါ တို႔နာမည္ညသာယံသြန္းပါ "
       
        သိမ္ေမြ႕ႏူးည့ံေသာစကားေျပာပံုနွင့္ ကမ္းလာေသာလက္တစ္ဖက္ကို စိုက္သာၾကည့္ေနျပီး ခဏၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ျပန္မသိမ္းေသး၍ ခပ္ေျပေျပယွက္ကာပိုက္ထားတဲ့လက္တစ္ဖက္ကို ေရွ႕သို႔ဆန္႔ထုတ္လိုက္ရသည္။
       
        " ဟုတ္ ေငြလသာယာပါ "
       
        စိတ္မပါစြာေျပာလိုက္ျခင္းက မိဘနွစ္ပါးရဲ႕ေနာက္ကြယ္ကအေပ်ာ္ရွာျခင္းကို မနက္ခင္းအစမွာျမင္ေတြ႕ရျခင္းကစေလသည္။
       
        " Night skyရဲ႕ ပင္တိုင္ေၾကာ္ျငာေမာ္ဒယ္အလုပ္ကို စာခ်ဳပ္ထပ္မတိုးေတာ့ဘူးလို႔သိရတယ္ "
       
        မွာထားတဲ့ေကာ္ဖီေရာက္လာေတာ့ စကားစျဖတ္ျပီး အေငြ႕သဲ့သဲ့ထြက္ေနတဲ့ေကာ္ဖီခြက္ထဲက ေကာ္ဖီတစ္ငံုကိုေသာက္လိုက္သည္။ ေၾကြခြက္ကိုကိုင္ထားတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြက ေအာက္ခံေၾကြပန္းကန္ျပားနွင့္ထိသည္ဆို႐ုံေလး ညင္သာစြာခ်လိုက္သည္မွာအပိုအလိုမရွိ။ လက္သည္းၾကည္ၾကည္ေလးသာဆိုးထားတဲ့လက္ေလးက ေငြလလက္သည္းမွာလိုပံုေဖာ္ထားျခင္းမရွိေနေပ။ ရွပ္အက်ႌအနက္ေရာင္ စတိုင္ေဘာင္းဘီအျဖဴ ေရာင္က ဖက္ရွင္ကုမၸဏီကနွင့္မတူေနဘဲ ႐ုိး႐ုိးရွင္းရွင္းနွင့္ကိုၾကည့္ေကာင္းေနသည္။
       
        " ဘာလို႔လဲ ကုမၸဏီဘက္ကအားနည္းတာေတြရွိလို႔လား "
       
        ေစာေစာကျပတ္သြားတဲ့စကားတစ္ခြန္းကို နက္နဲစြာၾကည့္လာရင္းက အျပံဳးတစ္ပြင့္ျဖင့္ေမးလာသည္။ ေငြလလည္း သူမနည္းတူ ျပန္လိုက္ျပံဳးမိခဲ့သည္။
       
        " အဲဒီလိုေတြမရွိပါဘူး "
       
        သတိမထားမိဘဲျပံဳးလိုက္တဲ့အျပံဳးနွင့္ အၾကည့္တစ္ခုကိုေရွာင္လႊဲလိုက္တဲ့ ေငြလဆိုတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက ေပ်ာ့ည့ံသြားခဲ့သည္ထင္ပါရဲ႕။
       
        " အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ဒီဘက္က "
       
        " ညသာယံသြန္း "
       
        ေကာ္ဖီခြက္ကိုအၾကည့္လႊဲထားရာက နားထဲစီးဝင္လာတဲ့စကားသံေၾကာင့္ ေယာင္မွားစြာေမာ့ၾကည့္ရင္း။
       
        " မညသာယံသြန္းတို႔ဘက္ကထုတ္ထားတဲ့ဒီဇိုင္းေတြနဲ႔ ေငြလနဲ႔လိုက္ဖက္မႈမရွိသလိုပဲ "
        " ျပီးေတာ့ တစ္ေနရာတည္းမွာလည္း ေျခခ်ဳပ္မိေနရတာမၾကိဳက္ဘူး "
       
        ေငြလေျပာသမ်ွကို ေခါင္းညိတ္လိုက္ျပံဳးလိုက္ တစ္မ်ိဳးျပီးတစ္မ်ိဳးလုပ္ျပေနတဲ့သူမကို အာ႐ုံစိုက္မိေနျခင္းက အေငြ႕ျပယ္လုစေကာ္ဖီခြက္ဆီမွာ အၾကည့္တို႔ရွိမေနတာ သိသာလြန္းေနသည္။
       
        " ယာယာသာစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ေပးမယ္ဆို ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ တို႔ဘက္ကေျပာင္းလဲေပးမွာဆိုရင္ေရာ "
       
        ဖ်တ္ကနဲမ်က္လံုးပင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နက္ျပာေရာင္သန္းေနတဲ့ မ်က္ဆံေလးနွင့္အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားရသည္။ ေသသပ္ကာပိရိပါးလွပ္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲေလးက သဘာဝအတိုင္းဆိုတာၾကည့္တာနဲ႔သိနိုင္သည္။ ခ်ိဳျမျပီးတည္ျငိမ္လြန္းတဲ့အသံက မည္သူမွမေခၚဖူးခဲ့တဲ့ ယာယာလို႔အဖ်ားဆြတ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ေငြလအတြက္ခဏတာေငးငိုင္သြားခဲ့ရသည္။
       
        " ေနာက္ထပ္ျပန္စဥ္းစားေပးနိုင္မွာလား "
        " နာမည္ကိုေတာ့ ယာယာလို႔ပဲေခၚမယ္ေနာ္ ပိုရင္းနွီးမယ္ထင္လို႔ "
        
        ခြင့္ေတာင္းကာအားနာသလိုျဖစ္သြားတဲ့ သူမအျပဳအမူကို ေငြလၾကည့္လိုက္ရင္းက ဘာလို႔ေခါင္းညိတ္မိခဲ့ရသလဲ။ နားမလည္ေတာ့ဘူး တစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့သူမကို အရင္ကလာေတြ႕ေနက်Night skyကသူေတြထက္ ျမင္သားက်သလိုထင္မိေနတာလဲ။
       
        " ဘာေၾကာင့္လဲ အေၾကာင္းအရင္းသိခြင့္ရွိမလား မညသာယံသြန္းရွင့္ "
        ............................................................
        ဆိုင္အတြင္းပိုင္းဆီ လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္ျပီးေတာ့ က်န္ရစ္ကာထိုင္ေနခဲ့တဲ့သူမကို ယံသြန္းဖုန္းထုတ္ကာပံုခိုး႐ုိက္ထားလိုက္သည္။ အလုပ္ကိစၥေတြအားလံုးအျပီးျဖတ္ျပီးေတာ့ သူမရဲ႕မ်က္နွာေလးကိုျမင္ေတြ႕ခ်င္လာ၍ ဒီဆိုင္ဆီကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ တကယ္တမ္းျမင္လိုက္ရေတာ့ လက္ေပါက္ကတ္မယ့္ပံုစံအစား အူတူတူေလးျဖစ္ေနတာကိုက ယံသြန္းအျမင္မွာတစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္ေနသည္။
       
        " မ..... ေနာက္နာရီဝက္ဆိုရင္ မိသားစုေတြ႕ဆံုပြဲရွိပါတယ္..... နွစ္နာရီဆယ့္ငါးမိနစ္က်ရင္ေတာ့ ဥကၠ႒ၾကီးေတြ႕ခိုင္းတဲ့အိမ္ေထာင္ဖက္ "
       
        " ဖ်က္လိုက္ နွင္း..... ေတြ႕ကရာျမင္ကရာ မိန္းမေယာက်ာ္းမက်န္အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ႕ခိုင္းရေအာင္ သူ႔သမီးကိုအေပါစားထင္ေနတဲ့ပံုပဲ "
       
        ကားနားေရာက္တာနဲ႔ အခ်ိန္ဇယားရြတ္ျပေနတဲ့ ယံသြန္းရဲ႕အတြင္းေရးမွဴ း နွင္းညျမဴ မႈန္ရဲ႕စကားကို အရယ္အျပံဳးေလးနွင့္ျငင္းဆန္လိုက္သည္က ေဒါသသံစိုးစဥ္းမ်ွေရာယွက္လို႔မေနေပ။ ၾကားေနက်အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလိုျဖစ္လာေတာ့ ယံသြန္းအေဖကလည္း အတင္းအက်ပ္ၾကီးလည္းေျပာမေနေတာ့သလို ေနာက္ဆုတ္သြားတာလည္းမဟုတ္တဲ့ ေသြးေအးတိုက္ပြဲၾကားမွာေနသားက်ေနခဲ့ေလျပီ။
       
        " မာမီကသစၥာမရွိေဖာက္ျပားတယ္တဲ့ အေဖကေရာ ဘာလို႔မာမီ့လိုတစ္ျပည္သူကိုသိသိခ်ည္းလက္ထပ္ခဲ့ေသးလဲ "
       
        ယံသြန္းစကားကို နွင္းညျမဴ မႈန္တစ္ေယာက္ ဘာအေျဖမွျပန္မေပးတာကို ရယ္ရင္းနဲ႔သာၾကည့္လိုက္ျပီး ေခါင္းကိုျဖည္းျဖည္းခါရင္း ကားေနာက္ခန္းထဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
       
        ညသာယံသြန္းတဲ့ ဘယ္သူကေပးခဲ့တဲ့နာမည္မွန္း လူမွန္းသိတတ္စကတည္းကမသိခဲ့ရေပမဲ့ ဒီနာမည္ကိုအျမတ္တနိုးေခၚဖူးတဲ့ လူသားေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးတာကိုေတာ့ မွတ္မွတ္ရရကိုရွိေနသည္။ က်စ္ဆံျမီးေလးနွစ္ခြနဲ႔ အရယ္အျပံဳးနည္းလွတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အခုဆိုရင္ေတာ့လို႔ေတြးမိေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးနီနီေလးကေကြးတက္သြားရျပန္သည္။
        လူေတြေျပာေျပာေနၾကတဲ့ broken familyမွာ လူလားေျမာက္ခဲ့ရတဲ့ယံသြန္းအတြက္ ေမတၱာတရားကိုအဘိုးအဘြားတို႔ဆီကေန လံုလံုေလာက္ေလာက္ရခဲ့လို႔ ဘယ္လိုပင္အေဖနဲ႔ေသြးေအးတုိက္ပြဲဆင္ေနပါေစ ထမင္းအတူစားရမယ့္ေန႔ေတြကိုမေမ့ခဲ့ဘူး။ ဘဝကိုမတရားသလိုခံစားရလို႔ဆိုျပီး ျဖစ္ကတက္ဆန္းလည္းမေနတတ္လို႔ထင္တယ္။ အဲဒါေတြအားလံုးကလည္း အေဖ့ဆီကအေမြရခဲ့တာပဲ။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ျပီး အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့စိတ္ကေတာ့ အဘိုးတို႔ေျပာေျပာေနတဲ့ မွန္ေဘာင္ထဲမွာသာျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ ဆံပင္ေ႐ႊေရာင္ မ်က္လံုးမ်က္ဆံျပာျပာနဲ႔ မာမီ့ဆီကတဲ့။
       
        ယံသြန္းရဲ႕မ်က္နွာက အေဖ့ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔နွာတံရယ္ မာမီ့ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြေပါင္းထားတာတဲ့။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက သူမလည္းေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ မမယံရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ညေကာင္းကင္ျပာျပာကိုျမင္ရသလိုပဲဆိုျပီး။ တကယ္လည္း ယံသြန္းမ်က္ဆံကအျပာဘက္ဆိုတာထက္ နက္ျပာဘက္ကိုသြားေနတာေလ။ တစ္ကိုယ္ေတာ္အေတြးေတြရြက္လႊင့္ေနလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ဆီေတာင္ေရာက္လာေနျပီပဲ။
       
        " မိသားစုေတြ႕ဆံုပြဲတဲ့ အသက္မပါတဲ့ထမင္းဝိုင္းပါပဲ "
       
        သက္ျပင္းေငြ႕ေငြ႕ခ်လိုက္တဲ့ယံသြန္းမွာ ေနာက္ထပ္လူမသိေသးတာရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဘယ္အရာမဆို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာရင္ယူတတ္တယ္။ ျပီးေတာ့ ပိုင္ဆိုင္လိုက္တဲ့အရာကလည္း သူမ်ားပိုင္ဆိုင္ထားျပီးသားမျဖစ္ရဘူး။ မာနတရားကိုခ်နင္းေပးအပ္ရတဲ့အထိ တန္ဖိုးျမင့္တဲ့အရာလည္းျဖစ္ရမယ္။
       
        ထိုအရာေတြထဲမွာ အခ်စ္ဆိုတာလည္း စံႏႈန္းတစ္ခုအေနနဲ႔ပါဝင္ခဲ့ဖူးတယ္.....
        ..........................................................

အချစ်ဆိုတာ ( Z + U )Where stories live. Discover now