CHAPTER 6:I HAVE A WORK AGAIN

0 0 0
                                    

Eran's P.O.V

Habang nag luluto siya sa loob minabuti kong tawagan si Viera upang may ipagutos dito.

"Hello Vierra? Are you alive"
"Well absolutely yes .Ano nanamang kailangan mo?"
"I need a information about the waitress on Chezzy Restaurant na pinahiya ako kanin .I'll call you later for an info .Or send it on my email.Fuck you ,bye"
"But how can I give you an info without the exact name ?Are you seriuos?"
"I don't care just do your job "
"Ok ,fucker"

At nawala ang nasa kabilang linya .Kaagad na akong pumasok sa kusin dahil gutom na talaga ako .At sakto dahil nakaluto na siya at nakahanda ang lahat sa hapagkainan .

" hmmf nakakagutom naman ang amoy,tara na kumain"pag aaaya ko sa kaniya .Pero walang emosyon ang mukha nito .

Dahil ba sa mga tanong ko kanina?siguro hindi naman .

"Ahm sorry .Medjo sumakit lang ang ulo ko.Sige kumain kana at uuwi na din ako anong oras na din kasi .Baka hinahanap nako ng mommy ko"pag papaalam nito.

"Bakit hindi dito ka nalang kumain?,tara ,sige na umupo kana "pag aanyaya ko .

"Gabi na oh " turo nito sa labas

"I don't think may uuwian kang mga magulang .At hindi din ako naniniwalang masama ang pakiramdam mo"

"Anong pakialam mo sa nararamdaman ko?Yan lang naman ang deal natin diba?lulutuan kita ng pagkain mo at bukas may trabaho na ulit ako." Hindi ko alam ang dahilan ng pangingilid ng luha nito.

"Are you crying?" Ngayon ko lang napansin na may telang puti ang kamay nito .Nag tataka ako dahil wala naman iyon kanina .Hindi kaya nahiwa iyon ?

"Ano yang nasa kamay mo?nahiwa kaba?katangahan lang yan Haha" im trying to be cool pero halata kong malungkot talaga siya .

"Ok lang ako .Haha nahiwa ko kanina eh .At wala ka ng pakialam don .Mauuna na ako .Gabi na !"at tuluyan na siyang nakalabas ng kusina .

Hahabulin ko pa sana siya pero hinayaan ko nalang dahil hindi ko naman siya mapipigilan .Wala naman akong pakialam sa babaeng yon .

Teka ano nga ba kasi ang pangalan non?

Tatawagan ko sa si Viera pero naisip kong mamaya na pagkatapos kong kumain .

Ang sarap ng niluto niya,hindi ko alam ang tawag sa putahe na niluto niya Pero chicken din siya at may mala sauce na lasang chicken soup .

Haha akalain mo nga naman nagluluto pala ang babae na iyon .Napapangisi na lamang ako kapag naalala ko ang mga kuha kong larawan sa kaniya kanina nung sabay naming nasilayan ang pag lubog ng araw .

Kukuha sana ako ng tubig sa ref .pero napansin kong nakalapag sa kalapit na cabinet ang camera niya .Naiwan niya ito.

Pag katapos kong kumain umakyat ako sa kwarto ko upang tignan kung may info na bang sinend sa akin si Viera about sa babaeng iyon .

Habang paulit ulit nag si-sink in sa utak ko kung ano ang mga nangyari sa akin ngayong araw .

Kinuha ko ang camera at sinaksak sa computer ko .At isa isang tinignan ang mga laman niyon .

Chlea's P.O.V

Biglang bumalik lahat sa alaala ko ang mga pangyayari ng gabing iyon .

*/Nasa School ako ng mga panahon na iyon.Kasalukuyang P.E. class namin ng may dumating na lalaki sa room namin at ipinag tatanong ang pangalan ko .Agad akong nag paalam sa guro ko at lumabas ng silid .Hingal pang nagsalita ang lalaki nag wawaring pagkasabi ng nais sa akin ay kumaripas ako ng takbo upang puntahan ang daddy ko na nasa ospital .Hindi ko na inisip ang klase ko ang mahalaga ay mapuntahan ko ang Daddy ko .Kailngan niya ako ngayon.

Pag dating ko sa St .Jude General Hospital .Sinundan ko lamang ang lalaki .

"Dad--dad ano pong nangyari..Mommy?" Umiiyak kong nilapitan ang mommy Na nakaupong hawak ang kamay ni daddy.

"Chlea amg daddy mo inatake sa puso" humihikbi itong lumingon sa akin .

"Po ?daddy akala ko ba healthy ka? Akala ko ba strong ka .Daddy wake up"

"Chlea wala na siya Chlea .Wala na ang daddy mo"umiiyak akong lumapit sa kanilang dalawa

"No mommy .Sabihin mo sakin nag jojoke ka lang.Mommy" impit akong naiyak sa sobrang sakit .

Hindi ko matanggap ang lahat sa mga oras na iyon .Wala na ang daddy ko .Wala na ang daddy ko na sandigan ko sa lahat .Aminado akong lagi niya akong pinag tataasan ng boses .Sila ni mommy walang hinangad kundi ang isipin ang kabutihan ko .Ang ikagaganda ng buhay ko .

Dating CEO sa sikat na kompanya Si daddy he is known as the 'TIGER BILLIONAIRE'  dahil sa kasungitan nito sa mga trabahador nito .Sa kabila ng mga pangyayari hindi ko matanggap ang lahat .Ang araw na namatay si daddy .Ang tangi ko lang nadala at naiwan sa bulsa ng palda ko ay ang camera ko ..Kaya hinawakan ko sa kamay Ang aking ama .

Eto ang una at huling larawan na kasama ko si papa .Kasabay ng pag pindot at pagkuha ko ng larawan ay ang pagbuhos ng malakas na ulan .

Lumabas ako ng silid na iyon at umiyak ng umiyak sa waiting area ng ospital .

Galit na galit ako dahil ni minsan hindi ko hinayaan na kilalanin ako ni daddy dahil sa busy ito sa trabaho niya .

Naiinis ako dahil sa kabila ng hirap na dinaranas niya ngayon namatay siyang pera parin ang inisip .Na hindi niya madadala ang kayaman kahit nasan man siya ngayon .

Ang buhay hindi natin alam kung kailan babawiin ng Panginoon .Ang tangi lang natin magagawa para hindi isipin ang kamatayan ,ay ang gamitin ang buhay na ibinigay sa atin para pagyamanin ang kabutihan hindi ang pagyamanin ang sarili sa kayaman .Ngunit gaano man karami ang pera na hawak mp ngayon,may panahon na mauubos yaan kasabay ng paglisan mo sa mundo .At pag bawi sa buhay na sinayang mo lang sa bagay na hindi naman nakatulong sa ibang tao .At inisip lamang ang sariling kagustuhan mo.

A/N:
Hi guys .Happy reads❤

Click 'vote' if you want the story and hope so abangan niyo pa ang mga susunod na kabanata.Ngayon lang ako naganahan mag sulat ulit ng story .💛haha cheer me up guys .thankz and lovelotz💫

Just Comment down if want niyo tuloy ko story nato haha ....

Ms. IndependentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon