Merhaba ^ ^ Biz Kübra ve Ilayda. Kitaba yeni başladık iyi okumalaaarr :) Medyada Ezra var.
Uyandığımda hâlâ otobüste olduğumuzu farkettim. Babam aç olduğumu düşünerek kaldırmış beni. " Daha ne kadar yol var? " Diye sızlandım.
Babam her zamanki soğuk sesiyle " 3 saat var Ezra " dedi. Babama sahte bi gülüş atıp " Peki. " dedim.
Aptalca bir iş yüzünden tüm geçmişimi ve anılarımı Mardin'de bırakıp Istanbul'a gitmek canımı çok sıkıyordu.
Annemin ben doğarken ölmüş olmasının benim yüzümden olduğunu biliyordum ve babamın da yaptığım bu suç yüzünden bana soğuk davranması beni üzüyordu.
İşte bu da hem kendimden hem de tüm insanlardan nefret etmemin nedeniydi.
Bi yandan kafamı bu düşüncelerle oyalarken bi yandan da isteksizce poğaçamı yiyordum. Biraz müzik dinledikten sonra otobüs durdu ve yolcularla birlikte inmeye başladık.
Babamın önceden bizim için hazırladığı eve doğru yürüyorduk.
Ah bu bavulun ağırlığı da ne? !Derken kendimi yerde buldum. Bu çok utanç vericiydi. Karşımda duran çocuktan yardım bekledim ama gülmekle meşguldu. " Ne gülüyosun bee? !!" Diye kalkarken çığırdım. Duymaya bile zahmet etmemişti. Ukala! Uğraşmaya bile değmez aman.
Babam düştüğümü farketmemiş olmalı ki çok uzaklaşmıştı. Koşarak yetiştim ona.
Sonunda eve ulaştık. Ev iki katlıydı genelde beyaz renk eşyalar kullanılmıştı. Salonda duvarda asılı duran koca bir tablo gördüm. Tabloda annem ve babam vardı. Sadece fotoğraflarda tanıdığım annem...
Babamın da yardımıyla kendi odamı buldum. Çok yorgun olduğumu farkederek kendimi yatağa attım uyku bana her zaman iyi geliyordu.
Uyandığımda sıcak bi duş alıp giysi dolabıma yöneldim. Bu kesinlikle beni çok rahatlatmıştı.
Biraz müzik dinledikten sonra evi keşfetmeye karar verdim. Güzel döşenmişti. Büyüktü ayrıca bir terası olduğunu biliyordum.
Sigaramı da içerim bahanesiyle terasa doğru yürüdüm. Aslında Sigara içmeyi sevmiyordum fakat sorunlarımı kısa bir zamanda olsa geçirdiğini inanıyordum. Saçma olduğunu düşünerek çok kez bırakmayı denemiş olmama rağmen hiç birinde başarılı olmamıştım.
Terasa çıktığımda buranın baya geniş olduğunu farkettim manzarası da güzel görünüyordu.
Inanmıyorum! Buraya gelirken düştüğüm görüp hayvan gibi gülen, o ukala çocuk şimdi terasın karşısında sigara içip beni süzüyordu Lanet olsun bu çocukta utanma yok mu? !
Bitiremediğim sigaramı kül tablasında söndürüp kaşlarımı çatarak odama doğru yürüdüm. Umarım bu çocukla bir daha karşılaşmayız.
Umarım beğenmişsinizdir ^ ^ Vote verip eleştirilernizi yoruma atarsanız seviniriz. ♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-TERAS-
ChickLitYeni insanlar tanımak istiyorum, geçmiştekilere benzemeyen ***** Mardin'den ayrılalı 2 hafta olmasına rağmen bir türlü alışamıyorum İstanbul'a Ya şehirler yanlış ya da insanlar. Eskiden güldüğüm in...